قشیری، عبدالکریم بن هوازن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
||
| (۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
! نام!! data-type='authorName'|قشیری، عبدالکریم بن هوازن | ! نام!! data-type='authorName'|قشیری، عبدالکریم بن هوازن | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| قشیری، ابوالقاسم | |data-type='authorOtherNames'| قشیری، ابوالقاسم | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type='authorbirthDate'| | |data-type='authorbirthDate'|ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'|465 | |data-type='authorDeathDate'|465 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type='authorTeachers'| | |data-type='authorTeachers'|ابوالقاسم اليمانى، ابوبكر طوسى، ابوبكر بن فورك اصفهانى، | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[ | |data-type='authorWritings'|[[شرح أسماء الله الحسنی]] | ||
[[ | [[لطائف الإشارات]] | ||
[[ | [[ترجمه رساله قشیریه]] | ||
[[الرسالة القشیریة]] | |||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE03777AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''زين الاسلام امام ابوالقاسم عبدالكريم بن هوازن بن عبدالملك بن طلحة بن محمد قشيرى نيشابورى''' از اكابر دانشمندان، نويسندگان، شاعران و صوفيۀ قرن پنجم هجرى است. | |||
==ولادت و زندگى== | ==ولادت و زندگى== | ||
ایشان در ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه در ناحيه استوا (قوچان كنونى) متولد شد.خانوادۀ وى از اعراب بنى قشير بودند كه در خراسان صاحب املاك بودند. | |||
در | |||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۵: | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
ادبيات عرب را نزد ابوالقاسم | ادبيات عرب را نزد ابوالقاسم اليمانى، تصوف را نزد ابوعلى دقاق، فقه را نزد ابوبكر طوسى و كلام را نزد ابوبكر بن فورك اصفهانى آموخت. | ||
حضور او در مجلس ابوعلى دقاق به موازات آموختن | حضور او در مجلس ابوعلى دقاق به موازات آموختن فقه، حديث و تفسير از محضر اساتيدى همچون احمد بن محمد بن عمر خفاف، ابونعيم اسفراينى و ابن عبدوس مكى بود.در ميان اسامى اساتيد وى ابواسحاق اسفراينى، ابوعبدالرحمن [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]]، ابوالحسين بن بشران نيز به چشم ميخورد. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۷: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
قشيرى به لحاظ احاطه بر علوم و معارف عصر | قشيرى به لحاظ احاطه بر علوم و معارف عصر خود، از تفسير و حديث و كلام گرفته تا تصوف و مقامات سلوك، در مقايسه با ديگر صوفيان آثار برجسته‌اى به شرح زير دارد: | ||
# تفسير كبير معروف به «التيسير فى | # تفسير كبير معروف به «التيسير فى التفسير» که قبل از سال 410 ه نوشته است. | ||
# التحبير فى التذكير | # التحبير فى التذكير | ||
# آداب الصوفيه | # آداب الصوفيه | ||
# لطائف | # [[لطائف الإشارات]] | ||
# جواهر | # جواهر | ||
# عيون الاجوبة فى اصول الاسئلة | # عيون الاجوبة فى اصول الاسئلة | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۶: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
قشيرى پس از 89 سال عمر در سال 465 ه بدرود حيات گفت و او را در مدرسۀ ابوعلى دقاق(در نيشابور)دفن كردند. | قشيرى پس از 89 سال عمر در سال 465 ه بدرود حيات گفت و او را در مدرسۀ ابوعلى دقاق(در نيشابور) دفن كردند. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[شرح أسماء الله الحسنی]] | [[شرح أسماء الله الحسنی]] | ||
[[لطائف الإشارات]] | [[لطائف الإشارات]] | ||
[[ترجمه رساله قشیریه]] | [[ترجمه رساله قشیریه]] | ||
[[الرسالة القشیریة]] | [[الرسالة القشیریة]] | ||
[[ریاضة النفس]] | [[ریاضة النفس]] | ||
[[حاشیة العلامة مصطفی العروسي]] | [[حاشیة العلامة مصطفی العروسي]] | ||
[[کتاب المعراج]] | [[کتاب المعراج]] | ||
[[اربع رسائل فی التصوف]] | [[اربع رسائل فی التصوف]] | ||
[[نحو القلوب الصغیر]] | [[نحو القلوب الصغیر]] | ||
[[شرح القشيري لأسماء الله الحسني (چاپ بيروت)]] | [[شرح القشيري لأسماء الله الحسني (چاپ بيروت)]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۲۴
| نام | قشیری، عبدالکریم بن هوازن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | قشیری، ابوالقاسم
نیشابوری، ابوالقاسم عبدالکریم نیسابوری، عبدالکریم بن هوازن |
| نام پدر | هوازن |
| متولد | ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه |
| محل تولد | ناحيه استوا (قوچان كنونى) |
| رحلت | 465 ق |
| اساتید | ابوالقاسم اليمانى، ابوبكر طوسى، ابوبكر بن فورك اصفهانى، |
| برخی آثار | شرح أسماء الله الحسنی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03777AUTHORCODE |
زين الاسلام امام ابوالقاسم عبدالكريم بن هوازن بن عبدالملك بن طلحة بن محمد قشيرى نيشابورى از اكابر دانشمندان، نويسندگان، شاعران و صوفيۀ قرن پنجم هجرى است.
ولادت و زندگى
ایشان در ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه در ناحيه استوا (قوچان كنونى) متولد شد.خانوادۀ وى از اعراب بنى قشير بودند كه در خراسان صاحب املاك بودند.
کسب علم و دانش
وی پس از فوت پدر به قصد آموختن علم حساب روانه نيشابور شد اما دست تقدير او را به مجلس ابوعلى دقاق كشانيد و شيفته او گرديد و از كسب علم حساب منصرف و قدم در طريق ارادت و تصوف نهاد.
وى اهل مسافرت نيز بود و يك سفر به مكه و دو سفر به بغداد داشت.
اساتيد
ادبيات عرب را نزد ابوالقاسم اليمانى، تصوف را نزد ابوعلى دقاق، فقه را نزد ابوبكر طوسى و كلام را نزد ابوبكر بن فورك اصفهانى آموخت.
حضور او در مجلس ابوعلى دقاق به موازات آموختن فقه، حديث و تفسير از محضر اساتيدى همچون احمد بن محمد بن عمر خفاف، ابونعيم اسفراينى و ابن عبدوس مكى بود.در ميان اسامى اساتيد وى ابواسحاق اسفراينى، ابوعبدالرحمن سلمى، ابوالحسين بن بشران نيز به چشم ميخورد.
شاگردان
مجالس املاء حديث و وعظ او مورد توجه طالبان واقع شده و موجب شهرت وى شد و اساس رياست مذهبى او را در نيشابور بنا نهاد.
مدت زيادى از زندگى قشيرى به تربيت شاگردان سپرى شد.بسيارى از دوستداران علم و معرفت نزد وى درس خواندند كه يا در حديث از او اجازه روايت دريافت كردند و يا در طريقت و تصوف جزو مشايخ به شمار آمدند.
آثار
قشيرى به لحاظ احاطه بر علوم و معارف عصر خود، از تفسير و حديث و كلام گرفته تا تصوف و مقامات سلوك، در مقايسه با ديگر صوفيان آثار برجسته‌اى به شرح زير دارد:
- تفسير كبير معروف به «التيسير فى التفسير» که قبل از سال 410 ه نوشته است.
- التحبير فى التذكير
- آداب الصوفيه
- لطائف الإشارات
- جواهر
- عيون الاجوبة فى اصول الاسئلة
- مناجات
- نكت اولى النهى
- نحو القلوب
- احكام السماع
- اربعين
- رساله قشيريه
از ميان آثار وى لطائف الاشارت در تفسير قرآن و رساله قشيريه در تصوف شهرت بسزايى يافتند.
وفات
قشيرى پس از 89 سال عمر در سال 465 ه بدرود حيات گفت و او را در مدرسۀ ابوعلى دقاق(در نيشابور) دفن كردند.