قشیری، عبدالکریم بن هوازن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR03777.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
     
    جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
    (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    ! نام!! data-type='authorName'|قشیری، عبدالکریم بن هوازن
    ! نام!! data-type='authorName'|قشیری، عبدالکریم بن هوازن
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| قشیری، ابو القاسم
    |data-type='authorOtherNames'| قشیری، ابوالقاسم


    نیشابوری، ابو القاسم عبدالکریم
    نیشابوری، ابوالقاسم عبدالکریم


    نیسابوری، عبدالکریم بن هوازن
    نیسابوری، عبدالکریم بن هوازن
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    |data-type='authorfatherName'|هوازن
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    |data-type='authorbirthDate'|ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه‍
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    |data-type='authorBirthPlace'|ناحيه استوا (قوچان كنونى)
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|465 هـ.ق
    |data-type='authorDeathDate'|465 ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    |data-type='authorTeachers'|ابوالقاسم اليمانى، ابوبكر طوسى، ابوبكر بن فورك اصفهانى،
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[لطایف الاشارات ، تفسیر صوفی کامل للقرآن الکریم]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
    |data-type='authorWritings'|[[شرح أسماء الله الحسنی]]  


    [[ریاضه النفس (نحو القلوب)]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
    [[لطائف الإشارات]]  


    [[اربع رسایل فی التصوف]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
    [[ترجمه رساله قشیریه]]
     
    [[الرسالة القشیریة]]  
    |-class='articleCode'
    |-class='articleCode'
    |کد مولف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|3777
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE03777AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''زين الاسلام امام ابوالقاسم عبدالكريم بن هوازن بن عبدالملك بن طلحة بن محمد قشيرى نيشابورى''' از اكابر دانشمندان، نويسندگان، شاعران و صوفيۀ قرن پنجم هجرى است.


    زين الاسلام امام ابو القاسم عبد الكريم بن هوازن بن عبد الملك بن طلحة بن محمد قشيرى نيشابورى از اكابر دانشمندان،نويسندگان، شاعران و صوفيۀ قرن پنجم هجرى است.
    ==ولادت و زندگى==


    ==ولادت و زندگى==
    ایشان در ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه‍ در ناحيه استوا (قوچان كنونى) متولد شد.خانوادۀ وى از اعراب بنى قشير بودند كه در خراسان صاحب املاك بودند.


    ==کسب علم و دانش==


    در ربيع الاول سال 376 يا 386 ه‍ در ناحيه استوا (قوچان كنونى)متولد شد.خانوادۀ وى از اعراب بنى قشير بودند كه در خراسان صاحب املاك بودند.پس از فوت پدر به قصد آموختن علم حساب روانه نيشابور شد اما دست تقدير او را به مجلس ابو على دقاق كشانيد و شيفته او گرديد و از كسب علم حساب منصرف و قدم در طريق ارادت و تصوف نهاد.
    وی پس از فوت پدر به قصد آموختن علم حساب روانه نيشابور شد اما دست تقدير او را به مجلس ابوعلى دقاق كشانيد و شيفته او گرديد و از كسب علم حساب منصرف و قدم در طريق ارادت و تصوف نهاد.


    وى اهل مسافرت نيز بود و يك سفر به مكه و دو سفر به بغداد داشت.
    وى اهل مسافرت نيز بود و يك سفر به مكه و دو سفر به بغداد داشت.
    خط ۵۱: خط ۵۵:
    ==اساتيد==
    ==اساتيد==


    ادبيات عرب را نزد ابوالقاسم اليمانى، تصوف را نزد ابوعلى دقاق، فقه را نزد ابوبكر طوسى و كلام را نزد ابوبكر بن فورك اصفهانى آموخت.


    ادبيات عرب را نزد ابو القاسم اليمانى،تصوف را نزد ابو على دقاق، فقه را نزد ابو بكر طوسى و كلام را نزد ابو بكر بن فورك اصفهانى آموخت.
    حضور او در مجلس ابوعلى دقاق به موازات آموختن فقه، حديث و تفسير از محضر اساتيدى همچون احمد بن محمد بن عمر خفاف، ابونعيم اسفراينى و ابن عبدوس مكى بود.در ميان اسامى اساتيد وى ابواسحاق اسفراينى، ابوعبدالرحمن [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]]، ابوالحسين بن بشران نيز به چشم ميخورد.
     
    حضور او در مجلس ابو على دقاق به موازات آموختن فقه،حديث و تفسير از محضر اساتيدى همچون احمد بن محمد بن عمر خفاف،ابو نعيم اسفراينى و ابن عبدوس مكى بود.در ميان اسامى اساتيد وى ابو اسحاق اسفراينى،ابو عبد الرحمن سلمى،ابو الحسين بن بشران نيز به چشم ميخورد.


    ==شاگردان==
    ==شاگردان==


    مجالس املاء حديث و وعظ او مورد توجه طالبان واقع شده و موجب شهرت وى شد و اساس رياست مذهبى او را در نيشابور بنا نهاد.  
    مجالس املاء حديث و وعظ او مورد توجه طالبان واقع شده و موجب شهرت وى شد و اساس رياست مذهبى او را در نيشابور بنا نهاد.  


    مدت زيادى از زندگى قشيرى به تربيت شاگردان سپرى شد.بسيارى از دوستداران علم و معرفت نزد وى درس خواندند كه يا در حديث از او اجازه روايت دريافت كردند و يا در طريقت و تصوف جزو مشايخ به شمار آمدند.
    مدت زيادى از زندگى قشيرى به تربيت شاگردان سپرى شد.بسيارى از دوستداران علم و معرفت نزد وى درس خواندند كه يا در حديث از او اجازه روايت دريافت كردند و يا در طريقت و تصوف جزو مشايخ به شمار آمدند.
    ==وفات==
    قشيرى پس از 89 سال عمر در سال 465 ه‍ بدرود حيات گفت و او را در مدرسۀ ابو على دقاق(در نيشابور)دفن كردند.


    ==آثار==
    ==آثار==


    قشيرى به لحاظ احاطه بر علوم و معارف عصر خود، از تفسير و حديث و كلام گرفته تا تصوف و مقامات سلوك، در مقايسه با ديگر صوفيان آثار برجسته‌اى به شرح زير دارد:


    قشيرى به لحاظ احاطه بر علوم و معارف عصر خود،از تفسير و حديث و كلام گرفته تا تصوف و مقامات سلوك،در مقايسه با ديگر صوفيان آثار برجسته‌اى به شرح زير دارد:
    # تفسير كبير معروف به «التيسير فى التفسير» که قبل از سال 410 ه‍ نوشته است.
    # التحبير فى التذكير
    # آداب الصوفيه
    # [[لطائف الإشارات]]
    # جواهر
    # عيون الاجوبة فى اصول الاسئلة
    # مناجات
    # نكت اولى النهى
    # نحو القلوب
    # احكام السماع
    # اربعين
    # رساله قشيريه


    1-تفسير كبير معروف به«التيسير فى التفسير»كه قبل از سال 410 ه‍ نوشته است.
    از ميان آثار وى لطائف الاشارت در تفسير قرآن و رساله قشيريه در تصوف شهرت بسزايى يافتند.


    2-التحبير فى التذكير
    ==وفات==
     
    3-آداب الصوفيه
     
    4-لطائف الاشارات
     
    5-جواهر
     
    6-عيون الاجوبة فى اصول الاسئلة


    7-مناجات
    قشيرى پس از 89 سال عمر در سال 465 ه‍ بدرود حيات گفت و او را در مدرسۀ ابوعلى دقاق(در نيشابور) دفن كردند.
     
    8-نكت اولى النهى
     
    9-نحو القلوب
     
    10-احكام السماع
     
    11-اربعين
     
    12-رساله قشيريه
     
    از ميان آثار وى لطائف الاشارت در تفسير قرآن و رساله قشيريه در تصوف شهرت بسزايى يافتند.




    == وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    [[شرح أسماء الله الحسنی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    {{وابسته‌ها}}
    [[شرح أسماء الله الحسنی]]  


    [[لطائف الإشارات]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[لطائف الإشارات]]  


    [[ترجمه رساله قشیریه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[ترجمه رساله قشیریه]]  


    [[الرسالة القشیریة]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[الرسالة القشیریة]]  


    [[ریاضة النفس]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[ریاضة النفس]]  


    [[حاشیة العلامة مصطفی العروسي]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[حاشیة العلامة مصطفی العروسي]]  


    [[کتاب المعراج]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[کتاب المعراج]]  


    [[اربع رسائل فی التصوف]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[اربع رسائل فی التصوف]]  


    [[نحو القلوب الصغیر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[نحو القلوب الصغیر]]  


    [[شرح القشيري لأسماء الله الحسني (چاپ بيروت)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[شرح القشيري لأسماء الله الحسني (چاپ بيروت)]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۲۴

    قشیری، عبدالکریم بن هوازن
    نام قشیری، عبدالکریم بن هوازن
    نام‌های دیگر قشیری، ابوالقاسم

    نیشابوری، ابوالقاسم عبدالکریم

    نیسابوری، عبدالکریم بن هوازن

    نام پدر هوازن
    متولد ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه‍
    محل تولد ناحيه استوا (قوچان كنونى)
    رحلت 465 ق
    اساتید ابوالقاسم اليمانى، ابوبكر طوسى، ابوبكر بن فورك اصفهانى،
    برخی آثار شرح أسماء الله الحسنی

    لطائف الإشارات

    ترجمه رساله قشیریه

    الرسالة القشیریة

    کد مؤلف AUTHORCODE03777AUTHORCODE

    زين الاسلام امام ابوالقاسم عبدالكريم بن هوازن بن عبدالملك بن طلحة بن محمد قشيرى نيشابورى از اكابر دانشمندان، نويسندگان، شاعران و صوفيۀ قرن پنجم هجرى است.

    ولادت و زندگى

    ایشان در ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه‍ در ناحيه استوا (قوچان كنونى) متولد شد.خانوادۀ وى از اعراب بنى قشير بودند كه در خراسان صاحب املاك بودند.

    کسب علم و دانش

    وی پس از فوت پدر به قصد آموختن علم حساب روانه نيشابور شد اما دست تقدير او را به مجلس ابوعلى دقاق كشانيد و شيفته او گرديد و از كسب علم حساب منصرف و قدم در طريق ارادت و تصوف نهاد.

    وى اهل مسافرت نيز بود و يك سفر به مكه و دو سفر به بغداد داشت.

    اساتيد

    ادبيات عرب را نزد ابوالقاسم اليمانى، تصوف را نزد ابوعلى دقاق، فقه را نزد ابوبكر طوسى و كلام را نزد ابوبكر بن فورك اصفهانى آموخت.

    حضور او در مجلس ابوعلى دقاق به موازات آموختن فقه، حديث و تفسير از محضر اساتيدى همچون احمد بن محمد بن عمر خفاف، ابونعيم اسفراينى و ابن عبدوس مكى بود.در ميان اسامى اساتيد وى ابواسحاق اسفراينى، ابوعبدالرحمن سلمى، ابوالحسين بن بشران نيز به چشم ميخورد.

    شاگردان

    مجالس املاء حديث و وعظ او مورد توجه طالبان واقع شده و موجب شهرت وى شد و اساس رياست مذهبى او را در نيشابور بنا نهاد.

    مدت زيادى از زندگى قشيرى به تربيت شاگردان سپرى شد.بسيارى از دوستداران علم و معرفت نزد وى درس خواندند كه يا در حديث از او اجازه روايت دريافت كردند و يا در طريقت و تصوف جزو مشايخ به شمار آمدند.

    آثار

    قشيرى به لحاظ احاطه بر علوم و معارف عصر خود، از تفسير و حديث و كلام گرفته تا تصوف و مقامات سلوك، در مقايسه با ديگر صوفيان آثار برجسته‌اى به شرح زير دارد:

    1. تفسير كبير معروف به «التيسير فى التفسير» که قبل از سال 410 ه‍ نوشته است.
    2. التحبير فى التذكير
    3. آداب الصوفيه
    4. لطائف الإشارات
    5. جواهر
    6. عيون الاجوبة فى اصول الاسئلة
    7. مناجات
    8. نكت اولى النهى
    9. نحو القلوب
    10. احكام السماع
    11. اربعين
    12. رساله قشيريه

    از ميان آثار وى لطائف الاشارت در تفسير قرآن و رساله قشيريه در تصوف شهرت بسزايى يافتند.

    وفات

    قشيرى پس از 89 سال عمر در سال 465 ه‍ بدرود حيات گفت و او را در مدرسۀ ابوعلى دقاق(در نيشابور) دفن كردند.


    وابسته‌ها