كتاب الأذكار (میانجی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۹: خط ۳۹:
    اولین حدیث در این بخش در باب فضل الدعاء از مسند زید بن علی آمده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص70</ref><ref>[مسند زيد بن على، ص 156]: حدثني زيد بن علي عن أبيه، عن جدّه عن علي عليه السلام قال: قال رسول اللّٰه: ما من مؤمن يدعو بدعوة إلاّاستجيب له، فإن لم يعطها في الدنيا اعطيها في الآخرة.</ref>.
    اولین حدیث در این بخش در باب فضل الدعاء از مسند زید بن علی آمده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص70</ref><ref>[مسند زيد بن على، ص 156]: حدثني زيد بن علي عن أبيه، عن جدّه عن علي عليه السلام قال: قال رسول اللّٰه: ما من مؤمن يدعو بدعوة إلاّاستجيب له، فإن لم يعطها في الدنيا اعطيها في الآخرة.</ref>.


    آیت‌الله احمدی میانجی آدرس احادیث را در ابتدای هر حدیث آورده سپس سند حدیث و متن آن را آورده است.
    آیت‌الله احمدی میانجی آدرس احادیث را در ابتدای هر حدیث آورده و به دنبال آن  سند و متن آن را ذکر نموده است.


    == وضعیت کتاب ==
    == وضعیت کتاب ==

    نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۸

    ‏کتاب الأذکار
    كتاب الأذكار (میانجی)
    پدیدآوراناحمدي ميانجي، علي (نويسنده)
    ناشردفتر معظم له
    مکان نشرايران - قم
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره

    کتاب الأذکار، اثر علی احمدی میانجی  (1306-1379ش)، کتابی است حدیثی با موضوع ذکر و دعا به زبان عربی.

    ساختار==

    کتاب حاوی 596 حدیث از منابع فریقین است که در دو بخش «کتاب الأذکار» و «کتاب الدعا» گنجانده شده است.

    گزارش محتوا

    کتاب الأذکار مشتمل بر 236 حدیث در یازده باب و جزء می‌باشد که با باب «فضل الذکر و الذاکرین» آغاز می‌شود. از دیگر ابواب کتاب می‌توان به باب «فضل التوحید و لااله الا الله»، «فضل سبحان الله و تفسیره»، «فضل التحمید»، «فضل تسبیح الزهراء علیهاالسلام»، «فضل لاحول و لاقوة الا بالله العلی العظیم»، «ذکر یا حی یا قیوم» و... اشاره کرد.

    اولین حدیث ذکر شده در این کتاب، از یکی از منابع اهل سنت؛ الآثار قاضی ابویوسف می‌باشد[۱][۲].

    کتاب الدعا دارای 360 حدیث ذیل ابواب، اجزاء و عناوین مختلف و متعددی است که «فضل الدعاء»، «من لا ترد دعائه»، «شروط الاستجابه»، «أدب الداعی فی دعائه»، «تعمیم الدعاء»، «اوقات الاستجابه»، «استغفار من الادعیه»، «الدعاء لحفظ القرآن»، «ادعیة النوم»، «ادعیة السفر» و... بخشی از آن می‌باشد.

    اولین حدیث در این بخش در باب فضل الدعاء از مسند زید بن علی آمده است[۳][۴].

    آیت‌الله احمدی میانجی آدرس احادیث را در ابتدای هر حدیث آورده و به دنبال آن سند و متن آن را ذکر نموده است.

    وضعیت کتاب

    کتاب فاقد مقدمه و فهرست می‌باشد.

    پاورقی های کتاب به اختلاف متن احادیث در منابع مختلف اشاره شده است.

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص1
    2. [الآثار القاضي أبي يوسف ح ٩٥٨]: قال حدثنا يوسف، عن أبيه، عن أبي حنيفة، عن علي بن الأقمر، عن الأغرّ ، عن علي رضى الله عنه، عن النبي صلى الله عليه و آله أنّه مرّ بقوم يذكرون اللّٰه، فقال: أنتم القوم الذين امرت أن اصبّر نفسي معهم، و ما جلس عدّتكم من الناس يذكرون اللّٰه إلاّخفّتهم الملائكة بأجنحتها، وغشيتهم الرحمة، وذكر هم اللّٰه فيمن عنده.
    3. ر.ک: متن کتاب، ص70
    4. [مسند زيد بن على، ص 156]: حدثني زيد بن علي عن أبيه، عن جدّه عن علي عليه السلام قال: قال رسول اللّٰه: ما من مؤمن يدعو بدعوة إلاّاستجيب له، فإن لم يعطها في الدنيا اعطيها في الآخرة.

    منبع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها