مختصر تاریخ دمشق لابن عساکر
| مختصر تاریخ دمشق لابن عساکر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن منظور، محمد بن مکرم (نويسنده)
شهابی، سکینه (محقق) صالح، ابراهیم (محقق) زیبق، ابراهیم (محقق) نشاوی، نسیب (محقق) عمر، محمد ناجی (محقق) نحاس، روحیه (محقق) مراد، ریاض عبد الحمید (محقق) حمامی، احمد (محقق) حموش، احمد راتب (محقق) حافظ، محمد مطیع (محقق) ابن عساکر، علی بن حسن (نويسنده) صاغرجی، مامون محمد (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | تاریخ مدینه دمشق. تلخیص |
| ناشر | دار الفکر |
| مکان نشر | سوریه - دمشق |
| سال نشر | 1404ق - 1405ق - 1408ق - 1409ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | اسلام - تاریخ - اسلام -- سرگذشت‌نامه - دمشق - تاریخ - دمشق - سرگذشت‌نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 29 |
| کد کنگره | /د8 الف2012 99 DS |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مختصر تاریخ دمشق نوشته جمال‌الدین محمد بن مکرم بن علی انصاری. (630-711ق) معروف به ابن منظور است. او محدث، اديب، فرهنگنويس و لغت‌شناس مصری است که به مختصر كردن کتاب‌های مفصل دل‌بستگی داشته و برخی از کتب ادبیات و تاریخ را مختصر کرده است. [۱] این اثر در موضوع تاریخ(تاریخ اسلام) به نگارش درآمده و توسط روحیه نحاس، ریاض عبد الحمید مراد و محمد مطیع حافظ تحقیق‌شده است.
این کتاب مختصر شده کتاب «تاریخ مدینة دمشق» ابن عساکر(م 571ق) است. نویسنده در اختصار کتاب از روش ابن عساکر در ذکر نام افراد و مشخصات آن‌ها بر اساس حروف الفبا عدول نکرده و اثرش را به همان شیوه به نگارش درآورده است مگر در سه جلد اول که با اختلافاتی همراه است. [۲]
ابن منظور از دو جهت متن و سند اقدام به مختصر کردن تاریخ مدینه دمشق کرده است. وی در این راستا به پیرایش اسناد کتاب پرداخته به‌گونه‌ای که گاهی بخش کمی از سند باقی‌مانده است. همچنین در پیرایش گزارش‌ها به حذف برخی از آن‌ها یا جمع‌بندی گزارش‌های همسو و ارائه آن در قالب یک گزارش اقدام نموده است. نویسنده در مختصر کردن کتاب یادشده رعایت امانت را نموده به‌نحوی‌که فرایند اختصار چیزی بر مطالب اصلی نیفزوده و به ذکر عبارات، مطابق با اصل کتاب پایبند بوده است. این امر موجب شده است تا خواننده این اثر خود را از فضای گزارش‌های کتاب تاریخ مدینه دمشق دور نبیند. [۳]
هرچند که نویسنده خاتمه‌ای مختصر برای تراجم زنان به شیوه ابن عساکر نیاورده است؛ بااین‌وجود به‌طورکلی از ذکر آنان غفلت نورزیده است؛ چراکه به ترجمه آن‌ها در ضمن ترتیب الفبایی تراجم رجال توجه نموده است. وی همچنین کنیه‌ها و مطالبی پیرامون آن‌ها را در پایان کتاب ذکر کرده است. [۴]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن
- انوشه، حسن. فرهنگ زندگى نامه ها. تهران. مركز نشر فرهنگى رجاء. 1369ش. چاپ اول.
- زرکلی، خیرالدین. الاعلام. لبنان- بیروت. دارالعلم للملایین. 1989م. چاپ هشتم.