مصباح الهداية إلی الخلافة و الولاية (موسوعه جلد 44)

    از ویکی‌نور
    مصباح الهدایة إلی الخلافة و الولایة
    نام کتاب مصباح الهدایة إلی الخلافة و الولایة
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) (محقق)

    خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده)

    آشتیانی، جلال‎‌الدین (مقدمه نويس)

    زبان فارسی
    کد کنگره
    موضوع
    ناشر موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی (س)
    مکان نشر تهران - ایران
    سال نشر 1392 هـ.ش
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE37481AUTOMATIONCODE


    مصباح الهداية إلى الخلافة و الولاية، از آثار عرفانى امام خمينى(رض) به زبان عربى براى نخبگان است كه نويسنده، در آن، برخى از اسرار و حكمت‌هاى عرفانى و معنوى خلافت محمدى(ص) و ولايت علوى(ع) و مسئله «بدا» و راز قدر و... را شرح داده است. ايشان نگارش كتاب حاضر را در صبح روز يك‌شنبه 24 اسفند 1309ش، در 29 سالگى به پايان برده است. نسخه حاضر، ويرايش دوم و چاپ نهم اثر مذكور است كه در سال 1392ش، جزو مجموعه «موسوعة الإمام الخميني» با تصحيح و اهتمام مؤسّسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى منتشر شده و جلد 44 آن را تشكيل داده است.

    درباره چاپ جديد حاضر، گفتنى است:

    1. مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(س) دفتر قم در مقدمه‌اش يادآور شده است: «كتاب «مصباح الهداية إلى الخلافة و الولاية» كتابى بى‌نظير در عرفان نظرى است كه مباحث وسيع و گوناگونى را به‌صورتى منظم بيان كرده كه چشم‌ها را خيره مى‌سازد...» [۱].
    2. در مقدمه عالمانه استاد سيد جلال‌الدين آشتيانى كه آن را در مشهد، 8 آذر 1371ش نوشته، چند نكته ذكر شده است:
      «الف)- يكى از آثار نفيس در مبحث نبوت و ولايت، به طريقه محققان از عرفا و كمّل از حُكماى اسلامى، رساله «مصباح الهداية إلى الخلافة و الولاية» اثر سيد سادات و أماجد العرفاء و الفقهاء، قدوة الحكماء المتألهين، استاد محقق در حكمت متعاليه، مرحوم مبرور، حضرت امام خمينى(رض) مى‌باشد. مرحوم امام خمينى كتاب «سرّ الصلوة»، كه به‌حق اثرى است بى‌نظير و «شرح دعاء السحر» و اثر حاضر را به زبان عرفان - كه لسان خاص اين قبيل از آثار است و جز خامه كمل از ارباب عرفان هيچ قلمى را توانايى آن نيست كه اثرى قابل دوام و كتابى كه حق مطلب عرفانى را ادا نمايد به وجود آورد - تصنيف فرموده‌اند.
      ب)- نگارنده در مقدمه بر شرح فصوص قيصرى، كه چاپ آن به پايان رسيده و تعاليق امام(قده) در حواشى همين شرح نفيس چاپ شده، در نحوه تفكر آن محقق عالى‌مقام در عرفانيات بحث و آثار آن جناب را ذكر كرده‌ام...
      ج)- در اين اثر منيف از مباحث «توحيد» و «علم الأسماء» و مسائل مهمى از قبيل بحث «بَدا» و «سرّ قدر»، علم حق به اشيا قبل از كثرت، به طريقه حكما نيز گفتگو شده است.
      د)- زبان كتاب، رسا و زيبا و بهجت‌افزاست. مسائل غامض و مباحث عاليه نبوت و ولايت در عبارات نسبتاً كوتاه، ولى رسا با مهارت تقرير شده است. مصنف عظيم همه جا به لسان خواص از عرفا با عبارات پرمعنا سخن مى‌گويد و سعى فرموده است كه اثر خود را از صورت رساله در جلباب كتاب مبسوط درنياورد و از تعرض به مسائل غير نافع احتراز نموده است...
      ه)- مردى كه ساليان متمادى، حوزه فلسفى منظمى داشت (تدريس شرح منظومه و اسفار حدود 15 سال) و سطوح فقه و اصول تدريس مى‌فرمود و در عرفان و تصوف نظرى و عملى آثار باارزش تأليف نمودند، بعد از شروع به تدريس فقه و اصول خارج و اجتهادى، در اندك زمانى بهترين و گرم‌ترين حوزه را به خود اختصاص دادند...» [۲].
    3. استاد سيد جلال‌الدين آشتيانى كتاب «مصباح الهداية إلى الخلافة و الولاية» را به زبان فارسى شرح كرده و مطالبش را توضيح داده است. حجم مطالب آقاى آشتيانى دو برابر كميت اصل كتاب است [۳].
    4. گفتنى است كه نويسنده عالى‌قدر تصريح كرده است كه نگارش اثر حاضر را در صبح روز يك‌شنبه 25 شوال سال 1349ق به پايان رسانده است [۴]. اين تاريخ مطابق است با 24 اسفند 1309ش (بر اساس برنامه تبديل تقويم‌ها در پايگاه اطلاع‌رسانى مركز تقويم مؤسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران).
    5. ناشر براى تصحيح اثر حاضر، افزون بر قرآن كريم از منابع مهمّ و متعددى (75 كتاب به زبان عربى و فارسى) استفاده كرده [۵] و همچنين فهارس فنى (آيات، روايات، اسامى معصومين، اعلام، كتب، اشعار، تعابير و اصطلاحات) و فهرست منابع و فهرست تفصيلى مطالب را در پايان كتاب آورده است [۶].

    پانويس

    1. ر.ك: مقدمه كتاب، ص7
    2. ر.ك: همان، ص11-13
    3. ر.ك: همان، ص1-225
    4. ر.ك: متن كتاب، ص122
    5. ر.ك: همان، ص183-191
    6. ر.ك: همان، ص123-199

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.
    2. برنامه تبديل تقويم‌ها در پايگاه اطلاع‌رسانى مركز تقويم مؤسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران (رؤيت‌شده در تاريخ دوازدهم دى 1394ش)، به آدرس اينترنتى ذيل:

    وابسته‌ها