نمایش مبدأ برای مظفر، محمدحسن

<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR02211.jpg|بندانگشتی|مظفر، محمدحسن]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
! نام!! data-type='authorName'|مظفر، محمدحسن
|-
|نام‌های دیگر 
|data-type='authorOtherNames'| 
|-
|نام پدر 
|data-type='authorfatherName'|
|-
|متولد 
|data-type='authorbirthDate'|
|-
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
|-
|رحلت 
|data-type='authorDeathDate'|1376 ق
|-
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
|-
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE02211AUTHORCODE
|}
</div>

'''مظفر، محمدحسن'''از خاندان آل مظفر يكى از خاندان‌هاى مشهور نجف اشرف است كه از نيمه قرن دوازدهم هجرى در عراق ظهور كرد. اين خانواده كه ريشه‌هاى عميقى در تاريخ علم و ادب و معرفت دارد، به جدّ اعلاى خود، مظفر بن احمد بن على بن حسين از آل على- قبيله‌اى معروف كه امروزه در محله العوالى مدينه منوره سكونت دارند، منسوب هستند.

چهره‌هاى درخشان آل مظفر كه هر كدام در فقه و حديث، و علم و معرفت و ادب و فضيلت جايگاه والايى دارند، فراوان هستند كه از آن جمله مى‌توان، به شيخ محمدحسن مظفر اشاره كرد.

شيخ محمدحسن مظفر فرزند شيخ محمد مظفر در سال 1301ق در نجف اشرف شد. او تحت سرپرستى و رعايت پدر دانشمند و پرهيزكارش رشد و نمو كرد. 21 ساله بود كه پدرش درگذشت. محمدحسن در نزد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]]، سيد [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|محمد كاظم طباطبايى يزدى]]، و شيخ على بن باقر جواهرى و [[شریعت اصفهانی، فتح‌‎الله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]]، فقه و اصول آموخت و از [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌‎الله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] اجازه روايت گرفت.

پس از درگذشت سيد كاظم طباطبايى يزدى، در سال 1337ق به بحث، تدريس و تأليف در سطح خارج پرداخت. پس از وفات [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] در سال 1365ق به عنوان يكى از مراجع بزرگ جهان اسلام ظهور كرد.

== آثار ==


درر الفرائد در شرح قواعد الاحكام علّامه حلّى، دلائل الصدق، شرح القواعد، الإفصاح عن أحوال رجال الصحاح، شرح [[كفاية الأصول]]، رساله‌اى در فروع علم اجمالى، حاشيه بر عروة الوثقى سيد [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|محمد كاظم طباطبايى يزدى]]، وجيزة المسائل كه رساله عمليه او است، ديوان شعر.

او سرانجام، پس از عمرى سرشار از علم و عمل و تقوا و فضيلت در بيستم ربيع الاوّل 1375ق در بيمارستان كرخ در بغداد درگذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.


==وابسته‌ها==
[[ترجمه دلائل الصدق]] 

[[دلائل الصدق لنهج الحق]] 

[[الإفصاح عن أحوال رواة الصحاح]] 

[[دلائل الصدق]] 

[[رده:زندگی‌نامه]]