معراج‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ا«' به 'ا «')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR01806J1.jpg|بندانگشتی|معراج نامه]]
    | تصویر =NUR01806J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =معراج نامه
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =
    |-
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|معراج نامه
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    |data-type='authors'|[[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله]] (نويسنده)
    | پدیدآوران =  
     
    [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده)
    [[کریمی، بهمن]] (اهتمام)
    [[کریمی، بهمن]] (اهتمام)
    |-
    |زبان  
    |زبان  
    |data-type='language'|فارسی
    | زبان =فارسی
    |-
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏221‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏6‎‏ ‎‏1300
    |کد کنگره  
    | موضوع =
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏221‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏6‎‏ ‎‏1300
    معراج
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|معراج
    |-
    |ناشر  
    |ناشر  
    |data-type='publisher'|مطبعه عروة الوثقی
    | ناشر =  
    |-
    مطبعه عروة الوثقی
    |مکان نشر  
    | مکان نشر =رشت - ایران
    |data-type='publishPlace'|رشت - ایران
    | سال نشر =  
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'|
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1806AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01806AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01806
    | کتابخوان همراه نور =01806
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}


    == معرفى اجمالى ==
    '''معراج‌نامه'''، رساله‌اى است در مورد معراج پیغمبر اکرم(ص) که بنا به مشهور [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شیخ الرئیس، بوعلى سینا]] آن را به زبان فارسى، در بیان کیفیت معراج، تألیف نموده است.
     
     
    «معراج‌نامه»، رساله‌اى است در مورد معراج پيغمبر اكرم(ص) كه بنا به مشهور شيخ الرئيس، بو على سينا آن را به زبان فارسى، در بيان كيفيت معراج، تأليف نموده است.


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    کتاب، مشتمل بر دو فصل کوتاه است.


    == گزارش محتوا ==
    از جمله نکات مشهور و ویژگى‌هاى این رساله، قول بوعلى است در روحانى بودن معراج که از عقاید شاذ در این زمینه است، زیرا ما روایات فراوانى در ذیل آیه اول سوره اسراء، داریم که تصریح به جسمانى بودن معراج دارند، لکن [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]] در مقابل همه این روایات مقاومت کرده و به روحانى بودن معراج قائل شده است و دلیل آن را قابل قبول نبودن صعود و عروج جسم به عالم ملکوت مى‌داند.


    كتاب، مشتمل بر دو فصل كوتاه است.
    رساله حاضر، در دو بخش جداگانه تألیف گردیده است. بخش نخست، مقدمه‌اى است مفصل درباره عقل و چگونگى معقولات و اینکه نبوت و رسالت چه مقامى است. وى اشاره مى‌کند که انسان از دو بخش جسم و جان تشکیل شده است که جسم مرکب جان و رونق جسم به جان مى‌باشد و...


    == گزارش محتوا ==
    تبیین جایگاه عقل و نفس در رابطه آنها با یک‌دیگر، مواردى است که [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]] در این مقدمه بدان اشاره دارد. وى تفاوت عقل و علم را تنها در اسم مى‌داند و حقیقت آنها را یک چیز مى‌خواند که در واقع دریابنده علم، عقل است و خود دریافتن، علم مى‌باشد.


    سپس وارد بیان نطق مى‌شود که ماهیتش چیست و چه جایگاهى در اعضاى انسان دارد. در ادامه تربیت هفت‌گانه‌اى براى انسان مطرح مى‌کند که طهارت و لطافت در تربیت اول حاصل مى‌شود و در تربیت دوم، علم نصیب انسان مى‌گردد و در تربیت سوم، طرب و نشاط.


    از جمله نكات مشهور و ويژگى‌هاى اين رساله، قول بو على است در روحانى بودن معراج كه از عقايد شاذ در اين زمينه است، زيرا ما روايات فراوانى در ذيل آيه اول سوره اسراء، داريم كه تصريح به جسمانى بودن معراج دارند، لكن بو على در مقابل همه اين روايات مقاومت كرده و به روحانى بودن معراج قائل شده است و دليل آن را قابل قبول نبودن صعود و عروج جسم به عالم ملكوت مى‌داند.
    تربیت چهارم، بزرگى و عظمت را به همراه دارد و در تربیت پنجم، قوت‌هاى حیوانى حجاب مى‌گردند. در تربیت ششم، زهد و علم و روح و نیکو عهدى به انسان مى‌رسد و هفتمین تربیت، عزم درست و رأى ثابت را به ارمغان مى‌آورد.


    رساله حاضر، در دو بخش جداگانه تأليف گرديده است. بخش نخست، مقدمه‌اى است مفصل در باره عقل و چگونگى معقولات و اينكه نبوت و رسالت چه مقامى است. وى اشاره مى‌كند كه انسان از دو بخش جسم و جان تشكيل شده است كه جسم مركب جان و رونق جسم به جان مى‌باشد و...
    تبیین حقیقت و جایگاه روح القدس، از جمله مطالبى است که مقدمه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]] بر رساله معراج‌نامه، مشتمل بر آن است. او مى‌گوید: روح القدس، قوتى است الهى که نه جسم است نه جوهر و نه عرض، بلکه امرى است الهى... این امر الهى را عقل، نفس روح قدسى و شرع، جبرئیل مى‌خواند.


    تبيين جايگاه عقل و نفس در رابطه آنها با يك‌ديگر، مواردى است كه بو على در اين مقدمه بدان اشاره دارد. وى تفاوت عقل و علم را تنها در اسم مى‌داند و حقيقت آنها را يك چيز مى‌خواند كه در واقع دريابنده علم، عقل است و خود دريافتن، علم مى‌باشد.
    مؤلف، در تفاوت بین نطق و نبوت، مى‌گوید: نطق، دریافت معنى است و نبوت دریافت حقایق. وى، رسالت را مشتمل بر نبوت مى‌داند و مى‌گوید: هر رسولى، نبى هست ولى الزاماً هر نبى‌اى رسول نیست.


    سپس وارد بيان نطق مى‌شود كه ماهيتش چيست و چه جايگاهى در اعضاى انسان دارد. در ادامه تربيت هفت‌گانه‌اى براى انسان مطرح مى‌كند كه طهارت و لطافت در تربيت اول حاصل مى‌شود و در تربيت دوم، علم نصيب انسان مى‌گردد و در تربيت سوم، طرب و نشاط.
    وى مى‌گوید: هم‌چنان‌که ابتداى هر چیزى نقطه است، ابتداى هر کارى نیز روح القدس مى‌باشد و روح قدسى محیط بر تمام معقولات مى‌باشد، چنان‌که آیه شریفه'''(و هو القاهر فوق عباده)''' اشاره بدان دارد.


    تربيت چهارم، بزرگى و عظمت را به همراه دارد و در تربيت پنجم، قوت‌هاى حيوانى حجاب مى‌گردند. در تربيت ششم، زهد و علم و روح و نيكو عهدى به انسان مى‌رسد و هفتمين تربيت، عزم درست و رأى ثابت را به ارمغان مى‌آورد.
    وى، آیه شریفه'''(نحن اقرب الیه من حبل الورید)''' را تأویل به عقل مى‌کند و مى‌گوید: این، اشاره به نزدیکى عقل به انسان دارد. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]]، در پایان مقدمه، اشاره‌اى به شرف و منزلت علم دارد و مى‌گوید: علم، قوت روح است و در همین راستاست که پیغمبر اکرم(ص) مى‌فرماید: «قلیل العلم خیر من کثیر العمل» یا «نیة المومن خیر من عمله». وى، سر تألیف این رساله را گشودن رمز معراج مى‌داند و وارد بیان معراج مى‌گردد.


    تبيين حقيقت و جايگاه روح القدس، از جمله مطالبى است كه مقدمه بو على بر رساله معراج‌نامه، مشتمل بر آن است. او مى‌گويد: روح القدس، قوتى است الهى كه نه جسم است نه جوهر و نه عرض، بلكه امرى است الهى... اين امر الهى را عقل، نفس روح قدسى و شرع، جبرئيل مى‌خواند.
    اولین چیزى که در باب معراج مطرح مى‌شود، این است که مقدار عروجى که در توان عقل است، هرگز در توان جسم نیست. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، بیان چنین حقایقى را براى نااهلان به شدت منع مى‌کند و در این باره به روایاتى استناد مى‌نماید، همچون: «لا تطرحوا الجواهر تحت اقدام الخنازیر» و...


    مؤلف، در تفاوت بين نطق و نبوت، مى‌گويد: نطق، دريافت معنى است و نبوت دريافت حقايق. وى، رسالت را مشتمل بر نبوت مى‌داند و مى‌گويد: هر رسولى، نبى هست ولى الزاماً هر نبى‌اى رسول نيست.
    شیخ الرئیس، بعد از این بیانات، وارد بیان قصه معراج از زبان خود پیغمبر(ص) مى‌شود و توضیحات و تأویلاتى را در کنار جملات رسول اکرم(ص) بیان مى‌کند. واقعه معراج، از آن‌جا آغاز مى‌شود که حضرت، شبى در منزلش، در حالتى بین خواب و بیدارى بود که جبرئیل با هیئتى بسیار زیبا و چشم‌نواز بر حضرت وارد شد و از ایشان خواست تا به همراه وى راه بیفتد تا در طى مسیرى عقلانى، برخى از اشکالات و ابهامات، از نظر پیغمبر(ص) زدوده گردد.


    وى مى‌گويد: هم‌چنان‌كه ابتداى هر چيزى نقطه است، ابتداى هر كارى نيز روح القدس مى‌باشد و روح قدسى محيط بر تمام معقولات مى‌باشد، چنان‌كه آيه شريفه'''(و هو القاهر فوق عباده)''' اشاره بدان دارد.
    وى، از زبان پیغمبر(ص) نقل مى‌کند که به همراه جبرئیل روان شدم و این را تأویل مى‌کند به اینکه از عالم محسوسات برآمدم و به مدد عقل غریزى بر اثر فیض قدسى روان شدم.


    وى، آيه شريفه'''(نحن اقرب اليه من حبل الوريد)''' را تأويل به عقل مى‌كند و مى‌گويد: اين، اشاره به نزديكى عقل به انسان دارد. بو على، در پايان مقدمه، اشاره‌اى به شرف و منزلت علم دارد و مى‌گويد: علم، قوت روح است و در همين راستاست كه پيغمبر اكرم(ص) مى‌فرمايد: «قليل العلم خير من كثير العمل» يا «نية المومن خير من عمله». وى، سر تأليف اين رساله را گشودن رمز معراج مى‌داند و وارد بيان معراج مى‌گردد.
    [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]]، براق را که حضرت فرموده: «از خر بزرگ‌تر و از اسب کوچک‌تر بود» به عقل انسانى و عقل اول تأویل مى‌کند و مى‌گوید: از عقل انسانى بزرگ‌تر و از عقل اول کوچک‌تر بود.


    اولين چيزى كه در باب معراج مطرح مى‌شود، اين است كه مقدار عروجى كه در توان عقل است، هرگز در توان جسم نيست. [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، بيان چنين حقايقى را براى نااهلان به شدت منع مى‌كند و در اين باره به رواياتى استناد مى‌نمايد، همچون: «لا تطرحوا الجواهر تحت اقدام الخنازير» و...
    این جمله حضرت را که «وقتى خواستم سوار شوم، سرکشى کرد و جبرئیل یارى داد» تأویل مى‌کند به اینکه چون در عالم جسمانى بود، مانع شد از اینکه سوارش شوم، فلذا قوت قدسى مرا یارى داد...


    شيخ الرئيس، بعد از اين بيانات، وارد بيان قصه معراج از زبان خود پيغمبر(ص) مى‌شود و توضيحات و تأويلاتى را در كنار جملات رسول اكرم(ص) بيان مى‌كند. واقعه معراج، از آن‌جا آغاز مى‌شود كه حضرت، شبى در منزلش، در حالتى بين خواب و بيدارى بود كه جبرئيل با هيئتى بسيار زيبا و چشم‌نواز بر حضرت وارد شد و از ايشان خواست تا به همراه وى راه بيفتد تا در طى مسيرى عقلانى، برخى از اشكالات و ابهامات، از نظر پيغمبر(ص) زدوده گردد.
    [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، در تأویل سه قدحى که پیامبر(ص) به آنها اشاره دارد که «در بدو ورودم به مسجد الاقصى، به من تعارف گردید که یکى قدح شراب بود، دیگرى آب و سومى شیر و من خواستم قدح شراب را بگیرم، جبرئیل مانع شد و گفت قدح شیر را بگیر و بنوش»، مى‌گوید: منظور از این سه قدح نورهاى روح حیوانى، روح طبیعى و روح ناطقه مى‌باشند که شراب، به منزله روح حیوانى و آب، به منزله روح طبیعى و شیر، به منزله روح ناطقه مى‌باشد.


    وى، از زبان پيغمبر(ص) نقل مى‌كند كه به همراه جبرئيل روان شدم و اين را تأويل مى‌كند به اينكه از عالم محسوسات برآمدم و به مدد عقل غريزى بر اثر فيض قدسى روان شدم.
    این فرمایش پیامبر(ص) را که «سپس وارد مسجد شدم و با صداى مؤذن به نماز ایستادم و جمیع ملائکه و انبیاء در پشت سر من به جماعت ایستادند»، تأویل مى‌کند به اینکه چون از مطالعه تأمل حیوانى و طبیعى فارغ گشتم، به دماغ رسیدم.


    بو على، براق را كه حضرت فرموده: «از خر بزرگ‌تر و از اسب كوچك‌تر بود» به عقل انسانى و عقل اول تأويل مى‌كند و مى‌گويد: از عقل انسانى بزرگ‌تر و از عقل اول كوچك‌تر بود.
    از دیگر مسائلى که در این باب مطرح شده است مى‌توان به فرشتگانى که حضرت با آنها ملاقات کرده و مباحثى بینشان رد و بدل شده و هم‌چنین سدرة المنتهى و... اشاره کرد. در نهایت اشاره‌اى دوباره، به مخفى کردن این مسائل از نااهلان مى‌کند و رساله را به پایان مى‌رساند.


    اين جمله حضرت را كه «وقتى خواستم سوار شوم، سركشى كرد و جبرئيل يارى داد» تأويل مى‌كند به اينكه چون در عالم جسمانى بود، مانع شد از اينكه سوارش شوم، فلذا قوت قدسى مرا يارى داد...
    == وضعیت کتاب ==


    [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، در تأويل سه قدحى كه پيامبر(ص) به آنها اشاره دارد كه «در بدو ورودم به مسجد الاقصى، به من تعارف گرديد كه يكى قدح شراب بود، ديگرى آب و سومى شير و من خواستم قدح شراب را بگيرم، جبرئيل مانع شد و گفت قدح شير را بگير و بنوش»، مى‌گويد: منظور از اين سه قدح نورهاى روح حيوانى، روح طبيعى و روح ناطقه مى‌باشند كه شراب، به منزله روح حيوانى و آب، به منزله روح طبيعى و شير، به منزله روح ناطقه مى‌باشد.
    این رساله، توسط آقاى [[کریمی، بهمن|بهمن کریمى]]، تصحیح و مقدمه نویسى شده است.


    اين فرمايش پيامبر(ص) را كه «سپس وارد مسجد شدم و با صداى مؤذن به نماز ايستادم و جميع ملائكه و انبياء در پشت سر من به جماعت ايستادند»، تأويل مى‌كند به اينكه چون از مطالعه تأمل حيوانى و طبيعى فارغ گشتم، به دماغ رسيدم.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    از ديگر مسائلى كه در اين باب مطرح شده است مى‌توان به فرشتگانى كه حضرت با آنها ملاقات كرده و مباحثى بينشان رد و بدل شده و هم‌چنين سدرة المنتهى و... اشاره كرد. در نهايت اشاره‌اى دوباره، به مخفى كردن اين مسائل از نااهلان مى‌كند و رساله را به پايان مى‌رساند.
    [[معراج]]


    == وضعيت كتاب ==
    [[أعلام النبوة]]


    [[راه سعادت در اثبات نبوت و ادله حقانیت خاتم انبیاء(ص) و دین اسلام و رد شبهات نصاری و معاندین]]


    اين رساله، توسط آقاى بهمن كريمى، تصحيح و مقدمه نويسى شده است.
    [[راه سعادت (اثبات نبوت)]]


    [[الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح]]


    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/11656 مطالعه کتاب معراج نامه در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]

    نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۱

    معراج نامه
    معراج‌نامه
    پدیدآورانابن‌سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده) کریمی، بهمن (اهتمام)
    ناشرمطبعه عروة الوثقی
    مکان نشررشت - ایران
    چاپ1
    موضوعمعراج
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏221‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏6‎‏ ‎‏1300
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    معراج‌نامه، رساله‌اى است در مورد معراج پیغمبر اکرم(ص) که بنا به مشهور شیخ الرئیس، بوعلى سینا آن را به زبان فارسى، در بیان کیفیت معراج، تألیف نموده است.

    ساختار

    کتاب، مشتمل بر دو فصل کوتاه است.

    گزارش محتوا

    از جمله نکات مشهور و ویژگى‌هاى این رساله، قول بوعلى است در روحانى بودن معراج که از عقاید شاذ در این زمینه است، زیرا ما روایات فراوانى در ذیل آیه اول سوره اسراء، داریم که تصریح به جسمانى بودن معراج دارند، لکن بوعلى در مقابل همه این روایات مقاومت کرده و به روحانى بودن معراج قائل شده است و دلیل آن را قابل قبول نبودن صعود و عروج جسم به عالم ملکوت مى‌داند.

    رساله حاضر، در دو بخش جداگانه تألیف گردیده است. بخش نخست، مقدمه‌اى است مفصل درباره عقل و چگونگى معقولات و اینکه نبوت و رسالت چه مقامى است. وى اشاره مى‌کند که انسان از دو بخش جسم و جان تشکیل شده است که جسم مرکب جان و رونق جسم به جان مى‌باشد و...

    تبیین جایگاه عقل و نفس در رابطه آنها با یک‌دیگر، مواردى است که بوعلى در این مقدمه بدان اشاره دارد. وى تفاوت عقل و علم را تنها در اسم مى‌داند و حقیقت آنها را یک چیز مى‌خواند که در واقع دریابنده علم، عقل است و خود دریافتن، علم مى‌باشد.

    سپس وارد بیان نطق مى‌شود که ماهیتش چیست و چه جایگاهى در اعضاى انسان دارد. در ادامه تربیت هفت‌گانه‌اى براى انسان مطرح مى‌کند که طهارت و لطافت در تربیت اول حاصل مى‌شود و در تربیت دوم، علم نصیب انسان مى‌گردد و در تربیت سوم، طرب و نشاط.

    تربیت چهارم، بزرگى و عظمت را به همراه دارد و در تربیت پنجم، قوت‌هاى حیوانى حجاب مى‌گردند. در تربیت ششم، زهد و علم و روح و نیکو عهدى به انسان مى‌رسد و هفتمین تربیت، عزم درست و رأى ثابت را به ارمغان مى‌آورد.

    تبیین حقیقت و جایگاه روح القدس، از جمله مطالبى است که مقدمه بوعلى بر رساله معراج‌نامه، مشتمل بر آن است. او مى‌گوید: روح القدس، قوتى است الهى که نه جسم است نه جوهر و نه عرض، بلکه امرى است الهى... این امر الهى را عقل، نفس روح قدسى و شرع، جبرئیل مى‌خواند.

    مؤلف، در تفاوت بین نطق و نبوت، مى‌گوید: نطق، دریافت معنى است و نبوت دریافت حقایق. وى، رسالت را مشتمل بر نبوت مى‌داند و مى‌گوید: هر رسولى، نبى هست ولى الزاماً هر نبى‌اى رسول نیست.

    وى مى‌گوید: هم‌چنان‌که ابتداى هر چیزى نقطه است، ابتداى هر کارى نیز روح القدس مى‌باشد و روح قدسى محیط بر تمام معقولات مى‌باشد، چنان‌که آیه شریفه(و هو القاهر فوق عباده) اشاره بدان دارد.

    وى، آیه شریفه(نحن اقرب الیه من حبل الورید) را تأویل به عقل مى‌کند و مى‌گوید: این، اشاره به نزدیکى عقل به انسان دارد. بوعلى، در پایان مقدمه، اشاره‌اى به شرف و منزلت علم دارد و مى‌گوید: علم، قوت روح است و در همین راستاست که پیغمبر اکرم(ص) مى‌فرماید: «قلیل العلم خیر من کثیر العمل» یا «نیة المومن خیر من عمله». وى، سر تألیف این رساله را گشودن رمز معراج مى‌داند و وارد بیان معراج مى‌گردد.

    اولین چیزى که در باب معراج مطرح مى‌شود، این است که مقدار عروجى که در توان عقل است، هرگز در توان جسم نیست. ابن سینا، بیان چنین حقایقى را براى نااهلان به شدت منع مى‌کند و در این باره به روایاتى استناد مى‌نماید، همچون: «لا تطرحوا الجواهر تحت اقدام الخنازیر» و...

    شیخ الرئیس، بعد از این بیانات، وارد بیان قصه معراج از زبان خود پیغمبر(ص) مى‌شود و توضیحات و تأویلاتى را در کنار جملات رسول اکرم(ص) بیان مى‌کند. واقعه معراج، از آن‌جا آغاز مى‌شود که حضرت، شبى در منزلش، در حالتى بین خواب و بیدارى بود که جبرئیل با هیئتى بسیار زیبا و چشم‌نواز بر حضرت وارد شد و از ایشان خواست تا به همراه وى راه بیفتد تا در طى مسیرى عقلانى، برخى از اشکالات و ابهامات، از نظر پیغمبر(ص) زدوده گردد.

    وى، از زبان پیغمبر(ص) نقل مى‌کند که به همراه جبرئیل روان شدم و این را تأویل مى‌کند به اینکه از عالم محسوسات برآمدم و به مدد عقل غریزى بر اثر فیض قدسى روان شدم.

    بوعلى، براق را که حضرت فرموده: «از خر بزرگ‌تر و از اسب کوچک‌تر بود» به عقل انسانى و عقل اول تأویل مى‌کند و مى‌گوید: از عقل انسانى بزرگ‌تر و از عقل اول کوچک‌تر بود.

    این جمله حضرت را که «وقتى خواستم سوار شوم، سرکشى کرد و جبرئیل یارى داد» تأویل مى‌کند به اینکه چون در عالم جسمانى بود، مانع شد از اینکه سوارش شوم، فلذا قوت قدسى مرا یارى داد...

    ابن سینا، در تأویل سه قدحى که پیامبر(ص) به آنها اشاره دارد که «در بدو ورودم به مسجد الاقصى، به من تعارف گردید که یکى قدح شراب بود، دیگرى آب و سومى شیر و من خواستم قدح شراب را بگیرم، جبرئیل مانع شد و گفت قدح شیر را بگیر و بنوش»، مى‌گوید: منظور از این سه قدح نورهاى روح حیوانى، روح طبیعى و روح ناطقه مى‌باشند که شراب، به منزله روح حیوانى و آب، به منزله روح طبیعى و شیر، به منزله روح ناطقه مى‌باشد.

    این فرمایش پیامبر(ص) را که «سپس وارد مسجد شدم و با صداى مؤذن به نماز ایستادم و جمیع ملائکه و انبیاء در پشت سر من به جماعت ایستادند»، تأویل مى‌کند به اینکه چون از مطالعه تأمل حیوانى و طبیعى فارغ گشتم، به دماغ رسیدم.

    از دیگر مسائلى که در این باب مطرح شده است مى‌توان به فرشتگانى که حضرت با آنها ملاقات کرده و مباحثى بینشان رد و بدل شده و هم‌چنین سدرة المنتهى و... اشاره کرد. در نهایت اشاره‌اى دوباره، به مخفى کردن این مسائل از نااهلان مى‌کند و رساله را به پایان مى‌رساند.

    وضعیت کتاب

    این رساله، توسط آقاى بهمن کریمى، تصحیح و مقدمه نویسى شده است.

    وابسته‌ها