ملکشاهی، حسن
| نام | ملکشاهی، حسن |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05812AUTHORCODE |
حسن ملك‌شاهى، در سال 1307ش، در بابل متولد شد. تحصيلات خود را در مدرسه‌هاى خيرات‌خان مشهد و سپهسالار تهران گذراند. دروس خارج را در نجف اشرف خواند و درجه اجتهاد را از محضر آيات عظام، خويى و شاهرودى گرفت.
او پس از اخذ درجه مدرسى به پيشنهاد بديع‌الزمان فروزانفر، در دانشكده الهيات دانشگاه تهران هم‌زمان با تدريس، در سال 1339 موفق به اخذ درجه دكترى در رشته‌ى فلسفه و الهيات شد.
از سال 1352 به مدت 15 سال مديريت گروه فلسفه دانشكده الهيات دانشگاه تهران را بر عهده داشت و نيز استاد مدعو در دانشگاه پرينستون آمريكا بود.
ملك‌شاهى در محضر كسانى همچون: اديب نيشابورى، بديع‌الزمان فروزانفر، فاضل تونى و مهدى الهى قمشه‌اى شاگردى كرده بود.
ملك‌شاهى كه مدتى به علت عارضه ريوى در بستر بيمارى بود، عصر روز دوشنبه، 19 فروردين‌ماه در بيمارستان طالقانى تهران از دنيا رفت.
وى در پنج‌شنبه، 22 فروردين 1387، تشييع و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. در اين مراسم جمعى از استادان فلسفه و همكاران ملك‌شاهى و نيز آيت‌الله شبيرى زنجانى حضور داشتند.
آثار
- حركت و استيفاى اقسام آن؛
- تهذيب المنطق؛
- اثولوجيا؛
- السياسة المدنية؛
- الهيات شفا؛
- ترجمه و شرح فصول منتزعه‌ى ابونصر فارابى.
منابع مقاله
سايت روزنامه جام جم، يك‌شنبه، 5 تير 1390.