مهج الدعوات و منهج العبادات

    از ویکی‌نور
    مهج الدعوات و منهج العبادات
    مهج الدعوات و منهج العبادات
    پدیدآورانابوطالب کرمانی، محمدحسن (مصحح)

    ابوطالب کرمانی، محمدحسن (محرر) ابن طاووس، علی بن موسی (نويسنده)

    ابن طاووس، علی بن موسی (پدیدآورنده)
    عنوان‌های دیگرمهج الدعوات في الأدعیة و الأحراز

    المجتنی من الدعاء المجتبی

    مهج الدعوات و منهج العنایات
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مهج الدعوات و منهج العبادات، به زبان عربى، تأليف سيد على بن طاووس حسينى حلى، متوفاى 664ق، در موضوع ادعيه و احراز است.

    اين كتاب، از آخرين تأليفات سيد است كه آن را در سال 662ق؛ يعنى دو سال قبل از وفات تأليف كرده است.

    ساختار

    كتاب، فاقد فصل‌بندى و باب‌بندى است.

    سيد رضى‌الدين بن طاووس، كه قصدش تنها تهيه كتابى در ادعيه بوده، تمام سندهاى ادعيه و روايات را حذف كرده و تنها به ذكر نام راوى از امام(ع) اكتفا نموده است، البته در بسيارى از موارد نام مأخذ دعا را هم آورده است.

    ابن طاووس، در اين كتاب، تنها ادعيه مطلقه را نقل كرده كه اختصاص به زمانى خاص يا مكانى خاص ندارند؛ بر خلاف كتبى مانند«جمال الأسبوع» و «الإقبال» كه نظر به زمان‌ها و مكان‌هاى خاص دارند.

    گزارش محتوا

    سيد، ابتدا، احراز مختلف را از چهارده معصوم(ع)، به ترتيب، نقل نموده است و در لابه‌لاى احراز آن بزرگواران، احرازى را نيز از افراد ديگر، مثل حضرت خديجه و سلمان نقل كرده و داستان خوف منصور عباسى و نيز داستان ام عيسى بنت مأمون را بيان كرده است، سپس به ذكر دعاهايى كه ائمه اطهار(ع) در قنوت‌هاى خود مى‌خوانده‌اند پرداخته است، آن‌گاه احراز و عوذات مربوط به شدايد و سختى‌ها، همچون دعاهاى مختلف پيامبر(ص) در جنگ احد و احزاب و حنين و خيبر و روز وادى القرى و... را نقل كرده است.

    در ادامه، به ذكر ادعيه حضرت فاطمه(س) و ساير معصومين(ع)، در موضوعات مختلف، مثل احتراز از دشمنان، قضاى حوائج، تضرع، گشايش روزى، دفع هر بلا، سجده شكر، استخاره، سفر، طلب روزى، استعاذه، طلب حج، زدوده شدن ستم، شكر، انتقام از ستم‌گر، رفع هر سختى و اندوه، دفع محذورات و... پرداخته است.

    سپس حجب(دعاهايى كه به‌سيله آنها از خداوند درخواست مى‌شود كه بين دعا كننده و كسانى كه قصد آسيب رساندن به وى را دارند، مانع و حجاب قرار دهد) روايت شده از پيامبر(ص) و ائمه(ع) را به ترتيب، ذكر نموده است.

    در ادامه، به نقل ادعيه‌اى كه از پيامبران گذشته روايت شده، پرداخته است و نيز ادعيه و احرازى را با عنوان «دعاء ورد على خاطري» انشاء كرده است. هم‌چنين دعاهايى را به‌عنوان ادعيه متفرقه از كتب مختلف آورده است و در پايان كتاب، چند فصل، پيرامون اوقات استجابت دعا و صفات داعى و... نگاشته است.

    وضعيت كتاب

    در نسخه حاضر، قسمت‌هايى از كتاب(غير از ادعيه و احراز)، توسط ميرزا على اصغر صدرالمعالى، به فارسى ترجمه شده و با خط نستعليق زيبايى در حاشيه كتاب آمده است.

    ضمنا تصحيح نسخه هم توسط ايشان صورت گرفته و تاريخ آن، سال 1323(هم‌زمان با چاپ همان نسخه از كتاب) ذكر شده است.

    كتاب شريف «مهج الدعوات» بارها به چاپ رسيده، از جمله:

    1. در بمبئى، سال 1299 و در همان سال در ايران؛
    2. در سال 1334، در تبريز (در اين چاپ، مقدمه‌اى با عنوان طاووسيه، از سيد محمود حسينى طباطبايى تبريزى، در ابتداى كتاب آمده كه شرح حال خاندان ابن طاووس است)؛
    3. چاپ كتاب، همراه با ترجمه صدر المعالي در حاشيه، در سال 1323(در اين چاپ، كتاب ديگر سيد، به نام «المجتنى من الدعاء المجتبى»، در آخر كتاب چاپ شده و رساله طاووسيه پس از آن آمده است)؛
    4. چاپ حاضر در برنامه، توسط انتشارات دار الذخائر قم از روى نسخه سال 1323، عكس‌بردارى شده است(در اين چاپ، ترجمه و حواشى و رساله طاووسيه همراه كتاب است).

    نسخه سال 1323، در زمان مظفرالدين شاه قاجار، به‌وسيله آقا محمد مهدى تاجر منتشر شده و به قلم شيخ محمدحسن کرمانى است.


    وابسته‌ها

    نيايش هايی از سويدای دل

    ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات