کتاب البيع (میلانی - جديد): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR12353J1.jpg | عنوان =البيع‏ | عنوان‌های دیگر =کتاب الب...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'ميلاني، محمدهادي' به 'میلانی، سید محمدهادی')
     
    (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | عنوان‌های دیگر =کتاب البيع / ميلاني - جديد
    | عنوان‌های دیگر =کتاب البيع / ميلاني - جديد
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[ميلاني، محمدهادي]] (نويسنده)
    [[میلانی، سید محمدهادی]] (نويسنده)


    [[حسيني ميلاني، علي]] (شارح)
    [[حسینی میلانی، علی]] (شارح)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏190‎‏/‎‏1‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ک‎‏2‏
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏190‎‏/‎‏1‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ک‎‏2‏
    | موضوع =خريد و فروش (فقه)
    | موضوع =خريد و فروش (فقه)


    فقه جعفري - قرن 14
    فقه جعفری - قرن 14


    معاملات (فقه)
    معاملات (فقه)
    خط ۳۰: خط ۳۰:
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =4
    | تعداد جلد =4
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =12353
    | کتابخوان همراه نور =12353
    | کد پدیدآور =00193
    | کد پدیدآور =00193
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۳۶: خط ۳۷:
    }}  
    }}  


    '''البيع'''، تقریرات درس خارج فقه آیت‌الله سید محمدهادی حسینی میلانی (متوفی 1395ق) به قلم سید علی حسینی میلانی (معاصر) است. این اثر تقریر و شرح عربی بر کتاب «البیع» مکاسب محرمه شیخ مرتضی انصاری (متوفی 1243ش) است.
    '''البيع'''، تقریرات درس خارج فقه [[میلانی، سید محمدهادی|آیت‌الله سید محمدهادی حسینی میلانی]] (متوفی 1395ق) به قلم [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]] (معاصر) است. این اثر تقریر و شرح عربی بر کتاب «البیع» [[المكاسب المحرمة|مکاسب محرمه]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ مرتضی انصاری]] (متوفی 1243ش) است.


    مقرر اثر در مقدمه‌اش بر کتاب، مکاسب محرمه را محور مباحث عالی در فقه معاملات از سوی فقهای بزرگ دانسته است که شروح و تعالیق کوچک و بزرگی درباره آن نوشته شده است. سپس اشاره کرده که جدش سید محمدهادی میلانی این مباحث را در نجف اشرف از میرزا محمدحسین نائینی (متوفی 1355ق) و شیخ محمدحسین اصفهانی (متوفی 1361ق) فرا گرفت. سپس این مباحث را به ترتیب در نجف اشرف تدریس کرد و جماعتی از فضلای حوزه علمیه در درس وی حاضر می‌شدند که بعدها خود از مراجع بزرگ و مشاهیر علما و اساتید عالی‌رتبه شدند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص6-5</ref>.
    مقرر اثر در مقدمه‌اش بر کتاب، مکاسب محرمه را محور مباحث عالی در فقه معاملات از سوی فقهای بزرگ دانسته است که شروح و تعالیق کوچک و بزرگی درباره آن نوشته شده است. سپس اشاره کرده که جدش [[میلانی، سید محمدهادی|سید محمدهادی میلانی]] این مباحث را در نجف اشرف از [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] (متوفی 1355ق) و [[اصفهانی، محمدحسین|شیخ محمدحسین اصفهانی]] (متوفی 1361ق) فرا گرفت. سپس این مباحث را به ترتیب در نجف اشرف تدریس کرد و جماعتی از فضلای حوزه علمیه در درس وی حاضر می‌شدند که بعدها خود از مراجع بزرگ و مشاهیر علما و اساتید عالی‌رتبه شدند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17875/1/5 ر.ک: مقدمه، ج1، ص6-5]</ref>.


    در ادامه مقدمه به مرجعیت و برخی جنبه‌های علمی و معنوی شخصیت سید محمدهادی میلانی اشاره شده و برای مطالعه بیشتر به کتاب «علم و جهاد» سید محمدعلی میلانی ارجاع شده است<ref>ر.ک: همان، ص9-6</ref>.
    در ادامه مقدمه به مرجعیت و برخی جنبه‌های علمی و معنوی شخصیت [[میلانی، سید محمدهادی|سید محمدهادی میلانی]] اشاره شده و برای مطالعه بیشتر به کتاب «علم و جهاد» سید محمدعلی میلانی ارجاع شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17875/1/6 ر.ک: همان، ص9-6]</ref>.


    آیت‌الله میلانی کتب اجاره، صلاة، زکات، خمس را بر مبنای شرائع الاسلام محقق حلی در حوزه علمیه مشهد مقدس تدریس کرد و پس‌ازآن کتاب بیع را طبق کتاب مکاسب شیخ انصاری تدریس نمود و البته به پایان نرسید<ref>ر.ک: همان، ص 10</ref>.
    آیت‌الله میلانی کتب اجاره، صلاة، زکات، خمس را بر مبنای شرائع الاسلام محقق حلی در حوزه علمیه مشهد مقدس تدریس کرد و پس‌ازآن کتاب بیع را طبق کتاب [[المكاسب المحرمة|مکاسب]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] تدریس نمود و البته به پایان نرسید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17875/1/10 ر.ک: همان، ص 10]</ref>.


    شیوه او در شرح عبارات بدین‌صورت است که ابتدا عبارت شیخ را با ادب فراوان و تواضع زیبایی نسبت به جایگاه علمی شیخ شرح و تقریر کرده است. به اعتقاد محقق کتاب ممکن است این ادب و احترام برای توجیه کلام خود و حمل عبارت برخلاف ظاهر آن است، چراکه می‌گوید: مقتضای مقام شیخ آن است که مرادش این‌چنین باشد اگرچه ظاهر عبارتش این‌گونه نباشد. سپس سخنان علما را حول کلام شیخ و دیگران به بحث و نقد کشیده است. هرگاه اشکالی بر شیخ یا یکی دیگر از فقها دارد می‌گوید: «این سهوی از قلم اوست» یا «کمک به او ممکن نیست»... بلکه گاهی نیز می‌بینیم که سخنی را رد می‌کند بدون این‌که به نام گوینده‌اش اشاره کند تا مقام و جایگاه گوینده حفظ شود. از جمله فقهایی متأخر از شیخ که سید محمدهادی میلانی متذکر نظرات آن‌ها شده است: محمدکاظم خراسانی با عبارت «مرحوم آخوند»، سید محمدکاظم یزدی با عبارت «مرحوم سید»، محمدحسین اصفهانی با تعبیر «شیخنا الاستاد»<ref>ر.ک: همان، ص 11-10</ref>.
    شیوه او در شرح عبارات بدین‌صورت است که ابتدا عبارت شیخ را با ادب فراوان و تواضع زیبایی نسبت به جایگاه علمی شیخ شرح و تقریر کرده است. به اعتقاد محقق کتاب ممکن است این ادب و احترام برای توجیه کلام خود و حمل عبارت برخلاف ظاهر آن است، چراکه می‌گوید: مقتضای مقام شیخ آن است که مرادش این‌چنین باشد اگرچه ظاهر عبارتش این‌گونه نباشد. سپس سخنان علما را حول کلام شیخ و دیگران به بحث و نقد کشیده است. هرگاه اشکالی بر شیخ یا یکی دیگر از فقها دارد می‌گوید: «این سهوی از قلم اوست» یا «کمک به او ممکن نیست»... بلکه گاهی نیز می‌بینیم که سخنی را رد می‌کند بدون این‌که به نام گوینده‌اش اشاره کند تا مقام و جایگاه گوینده حفظ شود. از جمله فقهایی متأخر از شیخ که [[میلانی، سید محمدهادی|سید محمدهادی میلانی]] متذکر نظرات آن‌ها شده است: محمدکاظم خراسانی با عبارت «مرحوم آخوند»، سید محمدکاظم یزدی با عبارت «مرحوم سید»، [[اصفهانی، محمدحسین|محمدحسین اصفهانی]] با تعبیر «شیخنا الاستاد»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17875/1/10 ر.ک: همان، ص 11-10]</ref>.


    ظاهر کلامش گاه به هنگام ذکر دیدگاه استادش به‌گونه مباشر و بی‌واسطه است مانند این‌که می‌گوید: «استاد ما می‌‎گوید... و ما بر او اشکال می‌کنیم»؛ که دلالت بر تسلطش بر مباحث اساتیدش کرد. او بسیار اساتیدش به‌ویژه شیخ محمدحسین اصفهانی را گرامی می‌دارد؛ او به گفته‌های ایشان بسیار اعتماد کرده و به حاشیه‌اش بر مکاسب مراجعه می‌کند... <ref>ر.ک: همان، ص11</ref>.
    ظاهر کلامش گاه به هنگام ذکر دیدگاه استادش به‌گونه مباشر و بی‌واسطه است مانند این‌که می‌گوید: «استاد ما می‌‎گوید... و ما بر او اشکال می‌کنیم»؛ که دلالت بر تسلطش بر مباحث اساتیدش کرد. او بسیار اساتیدش به‌ویژه شیخ [[اصفهانی، محمدحسین|محمدحسین اصفهانی]] را گرامی می‌دارد؛ او به گفته‌های ایشان بسیار اعتماد کرده و به حاشیه‌اش بر مکاسب مراجعه می‌کند...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17875/1/11 ر.ک: همان، ص11]</ref>.


    در انتهای مقدمه، توجهات و رهنمودهای سید محمدهادی میلانی به فرزندش سید علی با ارائه تعدادی از نامه‌هایش مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص19-12</ref>.
    در انتهای مقدمه، توجهات و رهنمودهای سید محمدهادی میلانی به فرزندش سید علی با ارائه تعدادی از نامه‌هایش مطرح شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17875/1/12 ر.ک: همان، ص19-12]</ref>.


    در بالای صفحه با «قوله» نظرات شیخ انصاری و با «اقول» اشکالات و پاسخ‌های سید محمدهادی میلانی مطرح شده است. سپس دیدگاه و نظرات سید علی میلانی در وسط صفحه و آدرس آیات و روایات و مطالب در پاورقی صفحات ذکر شده است.
    در بالای صفحه با «قوله» نظرات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] و با «اقول» اشکالات و پاسخ‌های سید محمدهادی میلانی مطرح شده است. سپس دیدگاه و نظرات [[حسینی میلانی، علی|سید علی میلانی]] در وسط صفحه و آدرس آیات و روایات و مطالب در پاورقی صفحات ذکر شده است.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۶۲: خط ۶۳:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:فقه و اصول]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مباحث خاص فقه]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:معاملات]]
    [[رده:قربانی-باقی زاده]]
     
    [[رده:سال97-25بهمن الی24اسفند]]
    [[رده:بیع و احکام آن، اجاره مزارعه. مساقات]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۲۸

    البيع‏
    کتاب البيع (میلانی - جديد)
    پدیدآورانمیلانی، سید محمدهادی (نويسنده) حسینی میلانی، علی (شارح)
    عنوان‌های دیگرکتاب البيع / ميلاني - جديد
    ناشرمرکز الحقائق الإسلامية
    مکان نشرايران - قم
    سال نشرمجلد1: 1429ق,

    مجلد2: 1429ق,

    مجلد3: 1434ق,

    مجلد4: 1434ق,
    موضوعخريد و فروش (فقه)

    فقه جعفری - قرن 14

    معاملات (فقه)
    زبانعربی
    تعداد جلد4
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏190‎‏/‎‏1‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ک‎‏2‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    البيع، تقریرات درس خارج فقه آیت‌الله سید محمدهادی حسینی میلانی (متوفی 1395ق) به قلم سید علی حسینی میلانی (معاصر) است. این اثر تقریر و شرح عربی بر کتاب «البیع» مکاسب محرمه شیخ مرتضی انصاری (متوفی 1243ش) است.

    مقرر اثر در مقدمه‌اش بر کتاب، مکاسب محرمه را محور مباحث عالی در فقه معاملات از سوی فقهای بزرگ دانسته است که شروح و تعالیق کوچک و بزرگی درباره آن نوشته شده است. سپس اشاره کرده که جدش سید محمدهادی میلانی این مباحث را در نجف اشرف از میرزا محمدحسین نائینی (متوفی 1355ق) و شیخ محمدحسین اصفهانی (متوفی 1361ق) فرا گرفت. سپس این مباحث را به ترتیب در نجف اشرف تدریس کرد و جماعتی از فضلای حوزه علمیه در درس وی حاضر می‌شدند که بعدها خود از مراجع بزرگ و مشاهیر علما و اساتید عالی‌رتبه شدند[۱].

    در ادامه مقدمه به مرجعیت و برخی جنبه‌های علمی و معنوی شخصیت سید محمدهادی میلانی اشاره شده و برای مطالعه بیشتر به کتاب «علم و جهاد» سید محمدعلی میلانی ارجاع شده است[۲].

    آیت‌الله میلانی کتب اجاره، صلاة، زکات، خمس را بر مبنای شرائع الاسلام محقق حلی در حوزه علمیه مشهد مقدس تدریس کرد و پس‌ازآن کتاب بیع را طبق کتاب مکاسب شیخ انصاری تدریس نمود و البته به پایان نرسید[۳].

    شیوه او در شرح عبارات بدین‌صورت است که ابتدا عبارت شیخ را با ادب فراوان و تواضع زیبایی نسبت به جایگاه علمی شیخ شرح و تقریر کرده است. به اعتقاد محقق کتاب ممکن است این ادب و احترام برای توجیه کلام خود و حمل عبارت برخلاف ظاهر آن است، چراکه می‌گوید: مقتضای مقام شیخ آن است که مرادش این‌چنین باشد اگرچه ظاهر عبارتش این‌گونه نباشد. سپس سخنان علما را حول کلام شیخ و دیگران به بحث و نقد کشیده است. هرگاه اشکالی بر شیخ یا یکی دیگر از فقها دارد می‌گوید: «این سهوی از قلم اوست» یا «کمک به او ممکن نیست»... بلکه گاهی نیز می‌بینیم که سخنی را رد می‌کند بدون این‌که به نام گوینده‌اش اشاره کند تا مقام و جایگاه گوینده حفظ شود. از جمله فقهایی متأخر از شیخ که سید محمدهادی میلانی متذکر نظرات آن‌ها شده است: محمدکاظم خراسانی با عبارت «مرحوم آخوند»، سید محمدکاظم یزدی با عبارت «مرحوم سید»، محمدحسین اصفهانی با تعبیر «شیخنا الاستاد»[۴].

    ظاهر کلامش گاه به هنگام ذکر دیدگاه استادش به‌گونه مباشر و بی‌واسطه است مانند این‌که می‌گوید: «استاد ما می‌‎گوید... و ما بر او اشکال می‌کنیم»؛ که دلالت بر تسلطش بر مباحث اساتیدش کرد. او بسیار اساتیدش به‌ویژه شیخ محمدحسین اصفهانی را گرامی می‌دارد؛ او به گفته‌های ایشان بسیار اعتماد کرده و به حاشیه‌اش بر مکاسب مراجعه می‌کند...[۵].

    در انتهای مقدمه، توجهات و رهنمودهای سید محمدهادی میلانی به فرزندش سید علی با ارائه تعدادی از نامه‌هایش مطرح شده است[۶].

    در بالای صفحه با «قوله» نظرات شیخ انصاری و با «اقول» اشکالات و پاسخ‌های سید محمدهادی میلانی مطرح شده است. سپس دیدگاه و نظرات سید علی میلانی در وسط صفحه و آدرس آیات و روایات و مطالب در پاورقی صفحات ذکر شده است.

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها