یزدی حائری، علی بن زینالعابدین: تفاوت میان نسخه‌ها
(←اساتيد) |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}}') |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حائری (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|یزدی (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|حائری یزدی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|حائری یزدی (ابهام زدایی)}} | ||
'''علی بن زینالعابدین یزدی حائری''' (متوفای 1333ق)، عالم شیعی قرن چهاردهم، اصالتاً اهل یزد بوده اما از آنجا که تا پایان عمر، در شهر کربلا سکونت داشته به حائری شهرت یافته است. دارای تألیفات متعددی بوده که از جمله آن کتاب [[إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه|الزام الناصب]] درباره احوالات امام زمان(عج) است. | |||
'''علی بن زینالعابدین یزدی حائری''' ( | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۷: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
شيخ على حائرى پس از كسب مدارج علمى صاحب كرسى تدريس شد و در محضر او شاگردان زيادى تلمذ نمودند. عده‌اى از شاگردانش از او اجازه روايت گرفتند، از جمله سيد شمس‌الدين محمود حسينى مرعشى نجفى پدر [[مرعشی، شهاب‌الدین|علامه شهاب‌الدين حسينى مرعشى نجفى]]، علامه على بن إسماعيل الکرمانى الواعظ، صاحب أنيس الأنام و علماء بزرگ ديگر.... | شيخ على حائرى پس از كسب مدارج علمى صاحب كرسى تدريس شد و در محضر او شاگردان زيادى تلمذ نمودند. عده‌اى از شاگردانش از او اجازه روايت گرفتند، از جمله سيد شمس‌الدين محمود حسينى مرعشى نجفى پدر [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|علامه شهاب‌الدين حسينى مرعشى نجفى]]، علامه على بن إسماعيل الکرمانى الواعظ، صاحب أنيس الأنام و علماء بزرگ ديگر.... | ||
او از صاحبان فضل و علم و ادب بود و در كسب علم بسيار تلاش گر و موفق بود. ايشان مدرسه علمیه و كتابخانه بزرگى تاسيس كردند كه كتب مختلفى در زمينه علوم فقه، اصول، كلام، حديث، ادبيات و... در آنجا جمع بود. نوشته‌اند عالم هم عصر او آغا بزرگ طهرانى اكثر اوقاتش را در اين كتابخانه مشغول مطالعه بوده است. | او از صاحبان فضل و علم و ادب بود و در كسب علم بسيار تلاش گر و موفق بود. ايشان مدرسه علمیه و كتابخانه بزرگى تاسيس كردند كه كتب مختلفى در زمينه علوم فقه، اصول، كلام، حديث، ادبيات و... در آنجا جمع بود. نوشته‌اند عالم هم عصر او آغا بزرگ طهرانى اكثر اوقاتش را در اين كتابخانه مشغول مطالعه بوده است. | ||
| خط ۸۸: | خط ۹۰: | ||
مقدمه كتاب | مقدمه كتاب | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه]] | [[إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه]] | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۸: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۵
| نام | یزدی حائری، علی بن زینالعابدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | حائری، ع‍ل‍ی‌ب‍ن زینالعابدین
ش‍ه‍رن‍وی، علی بن زینالعابدین پ‍ارچ‍ی‍ن‍ی یزدی، علی یزدی، علی بن زینالعابدین بارچینی، علی بن زینالعابدین حائر الحسينى |
| نام پدر | زینالعابدین |
| متولد | |
| محل تولد | اردکان |
| رحلت | 1333 ق |
| اساتید | سيد زين‌العابدين طباطبائى حائرى
حاج شيخ زين‌العابدين مازندرانى حائرى ميرزا محمدحسین حسينى مرعشى |
| برخی آثار | إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01740AUTHORCODE |
علی بن زینالعابدین یزدی حائری (متوفای 1333ق)، عالم شیعی قرن چهاردهم، اصالتاً اهل یزد بوده اما از آنجا که تا پایان عمر، در شهر کربلا سکونت داشته به حائری شهرت یافته است. دارای تألیفات متعددی بوده که از جمله آن کتاب الزام الناصب درباره احوالات امام زمان(عج) است.
ولادت
در يكى از روستاهاى اردكان يزد در خانواده‌اى مذهبى و و مومن به دنيا آمد و دروس اوليه را در مدرسه‌اى در روستاى بارجين آموخت. پس از چند سالى او جهت آموختن علوم دينى و معارف اسلامى به كربلاى معلا مهاجرت نمود وبه همين سبب او را حائرى مى نامند زيرا كربلاى معلى حائر الحسينى نيز ناميده می‌شود.
اساتيد
- علامه سيد زين‌العابدين طباطبائى حائرى.
- علامه حاج شيخ زين‌العابدين مازندرانى حائرى، صاحب كتاب «ذخيرة المعاد».
- علامه الحجة حاج الميرزا محمدحسین حسينى مرعشى و...
او با ذكاوت و تلاشى كه داشت طولى نكشيد كه در علوم اسلامى تبحر يافت و از علماء بسيارى اجازه روايت و حديث گرفت. از جمله اساتيدى كه نامشان ذكر شد و همچنين: علامه سيد مرتضى رضوى كشميرى نجفى، علامه حاج ميرزا حسين نورى طبرسى و علامه حاج ميرزا فتح‌اللّه شيخ الشريعۀ اصفهانى نمازى نجفى.
شاگردان
شيخ على حائرى پس از كسب مدارج علمى صاحب كرسى تدريس شد و در محضر او شاگردان زيادى تلمذ نمودند. عده‌اى از شاگردانش از او اجازه روايت گرفتند، از جمله سيد شمس‌الدين محمود حسينى مرعشى نجفى پدر علامه شهاب‌الدين حسينى مرعشى نجفى، علامه على بن إسماعيل الکرمانى الواعظ، صاحب أنيس الأنام و علماء بزرگ ديگر....
او از صاحبان فضل و علم و ادب بود و در كسب علم بسيار تلاش گر و موفق بود. ايشان مدرسه علمیه و كتابخانه بزرگى تاسيس كردند كه كتب مختلفى در زمينه علوم فقه، اصول، كلام، حديث، ادبيات و... در آنجا جمع بود. نوشته‌اند عالم هم عصر او آغا بزرگ طهرانى اكثر اوقاتش را در اين كتابخانه مشغول مطالعه بوده است.
وفات
علامه پس از سالها خدمت به مكتب تشيع در سال 1333 هجرى قمرى در كربلاى معلى درگذشت و در جوار مرقد مطهر حضرت ابالفضل العباس(ع) به خاک سپرده شد.
آثار
- كتاب تبصرة المتهجدين فى آداب صلاة الليل
- كتاب السعادة الأبدية فى الأخبار العددية
- كتاب روح السعادة (مختصر السعادة الأبدية)
- منظومة فى الفقه
- تواريخ الأنبياء و الأئمة
- كتاب حدائق الجنان
- بحر الغموم فى مقتل سيدنا الإمام أبى عبداللّه الحسين(ع) الشهيد المظلوم
- كتاب إلزام الناصب فى أحوال الإمام الغائب
منابع مقاله
مقدمه كتاب