احمدی فقیه، محمدحسن
| نام | احمدی فقیه، محمدحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آی‍ت ال‍ل‍ه احمدی فقیه
احمدی فقیه ی‍زدی، محمد حسن فقیه ی‍زدی، محمد حسن بن احمد |
| نام پدر | |
| متولد | 1330 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1389 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE9441AUTHORCODE |
محمدحسن فقيه يزدى در سال 1330ش در روستاى طزرجان استان يزد به‌دنيا آمد. پدرش، ملاّ احمد احمدى نجفى حائرى يزدى فرزند شهيد آخوند ملاّ حسین (مقتول و مدفون در رواق حرم على بن محمد و حسن عسكرى) از علما و آيات عظام و فقيهان صاحب‌نظر و مورد توجّه در نجف اشرف، كربلا و سامرّا بود. وى، پس از هجرت به ایران در ناحيه يزد، مشغول پژوهش و تدريس شد.
ايشان به خاطر سيادت مادرش، به «حاج ميرزا محمدحسن» مشهور است. درباره اجداد پدرش نيز گفته شده كه آنان از سادات بوده‌اند و از بحرين به ایران تبعيد شده‌اند و يا مهاجرت كرده‌اند و برای رعايت مصالحى، مانند حفظ جانشان، عمامه سفيد بر سر بسته‌اند.
تحصيل علوم دينى را نزد پدرش آغاز كرد. بعد از فوت پدر، او و برادرش، نزد غلام‌رضا فقيه يزدى خراسانى به فراگيرى علوم دينى ادامه دادند. دروس سطح را نزد دانشمندانى همچون: آيت‌اللهى، علومى، شهيد صدوقى و طباطبايى سلطانى بروجردى فراگرفت. از ديگر اساتيد ايشان مى‌توان به: سيدمحمدرضا گلپايگانى، محمدعلى اراكى، محقّق، فكور، مرتضى حائرى يزدى، سيدرضا بهاءالدّينى، ميرزا هاشم آملى و... اشاره نمود. ايشان با پشتكار فراوان و بهره بردن از محضر اساتيد گرانقدر، به مرتبه اجتهاد نائل گرديد.
وى، علاوه بر فقه و اصول، تفسير، حديث، عرفان، فلسفه، رياضى و هيئت را نزد علامه طباطبايى، رفيعى قزوینى، شعرانى، حكيم و الهى قمشه‌اى، آموخت.
امامت جمعه شهرستان بروجرد و حضور در جبه‌هاى نبرد در جنگ ایران و عراق، از فعالیت‌های ايشان به شمار مى‌رود.
تدريس خارج فقه و اصول و علوم اسلامى در حوزه علميه قم، تدريس خارج مباحث قرآنى به ویژه احكام القرآن و چندين دوره اصول تفريعى و پاره‌اى از کتاب‌هاى فقهى با اشاره به مسائل جديد و مقايسه با قانون مدنى، عرفان، فلسفه، كلام و بعضى از مباحث هيئت، از فعالیت‌های علمى ايشان است.
آراء و نظرهاى اجتهادى ویژه‌اى همچون «درايت قرآنى» و «وراثت از قرآن» كه هر كدام چهارده محور را دنبال مى‌كند، از مباحث ابتكارى اوست.
در باب مسائل فقهى نيز ابتكارات و راه‌حل‌هايى برای «مسائل مستحدثه و نوپيدا» ارائه كرده است و در شعاع مسائل فقهى، قواعد و ضوابط اصولى را به صورت «تفريعى و كاربردى» تبيين و تحليل كرده است.
در تنظيم منابع و مدارک فقهى مانند: «آيات الأحكام»، «احكام دستورى قرآن مجيد»، «علوم قرآنى» و «قواعد فقهى قرآنى» هم ابتكاراتى دارد و در طرحى جامع برای تنظيم و بررسى روايات، مجموعه‌اى به نام «أساس الأحكام الشّرعية و جامع أدلّتها» تدوین نموده است.
تأليفات
آثار چاپ‌شده:
- احكام القرآن (سلسله درس‌هاى دوره تخصصى علوم قرآن در حوزه علميه قم)
- حاشيه بر مناسك شيخ انصارى
- حاشيه بر سراج‌العباد شيخ انصارى
- تعليقه بر بخشى از عروةالوثقى
- حاشيه بر منتخب‌المسائل مرحوم طباطبايى يزدى
- مقدمه و تعليق بر قاعده لاضرر مرحوم ميرزاى نائينى
- حاشيه بر مناسك امام خمينى(ره)
- نيت راه هدايت (شرح حديث بيستم از اربعين حضرت امام (ره))
- رسالة في طلوع الفجر في الليالى المقمرة و...
- مجموعه‌اى از مباحث رجالى (اين مباحث در مجله كيهان انديشه چاپ شده است)
- مباحث متفرقه درباره مبانى كلمات حضرت امام (ره)
- رساله اساس المسائل و الاحكام (توضيح المسائل تحليلى)
وفات
وى در 8 شهريور 1389 در مسير قم- يزد بر اثر سانحه رانندگى درگذشت.
منابع
شبكه اطلاع‌رسانى اجتهاد.
وبگاه تبيان.
وبگاه يزد فردا.