الشيخية نشأتها و تطورها و مصادر دراستها

    از ویکی‌نور
    الشيخية نشأتها و تطورها و مصادر دراستها
    الشيخية نشأتها و تطورها و مصادر دراستها
    پدیدآورانآل طالقاني، محمد حسن (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرنشأتها و تطورها و مصادر دراستها
    ناشرالآمال للمطبوعات
    مکان نشرلبنان - بيروت
    چاپ1
    موضوعشيخيه - سرگذشت نامه

    شيخيه - عقايد

    شیرازی، عبدالله، 1271 - 1363 - مناظره‏‌ها
    زبانعربي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏239‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏7‎‏ش‎‏9‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الشيخية نشأتها و تطورها و مصادر دراستها، اثر محمدحسن آل طالقانی، کتابی است به زبان عربی با موضوع کلام اسلامی. نویسنده در این کتاب، درباره فرقه شیخیه و منشأ پیدایش، سیر تکامل و منابع آن توضیح داده است. او اطلاعات فراوانی درباره شیخ احمد احسائی و سید کاظم رشتی در این کتاب ارائه می‌دهد و انتقادات بر شیخیه را با تطبیق آن با آراء شیعه، مورد بررسی قرار می‌دهد.

    ساختار

    کتاب دارای، ایضاح و اعتذار، تقدیم، تمهید، محتوای مطالب در 5 باب و خاتمه است. نویسنده، منابع و مآخذ کتاب را در سه بخش کتاب‌های عربی (در دو قسمت خطی و چاپی)، کتاب‌های فارسی و مجلات ارائه کرده است. او در منابع عربی، از 4 اثر خطی و 355 کتاب چاپی و در منابع فارسی‌از 61 کتاب و در بخش مجلات از 8 مجله استفاده کرده است.

    محمدحسن آل طالقانی، پس از آن، فهرست آثار شیخ احسائی (127 اثر) و سید کاظم رشتی (159 اثر) را به‎ترتیب حروف الفبا ذکر کرده است.

    گزارش محتوا

    نویسنده در بخش ایضاح و اعتذار، از فترتی که میان تحقیق و نگارش این اثر پیش آمده، سخن می‌گوید و خاطرنشان می‌کند که به موجب آن، ارجاع به برخی منابعی که در این فاصله درباره شیخیه دیده صورت نگرفته است. وی به‎خاطر این امر از نویسندگان این مقالات و کتاب‌ها عذرخواهی می‌کند[۱].

    او در بخش تقدیم، برای اختیار چنین موضوعی دو وجه ذکر می‌کند:

    اول: اهمیت این فرقه به‎خاطر تلاش‎هایشان در مجال اندیشه؛ چراکه علی‌رغم کم‎تعدادی و عمر کوتاه فرقه‌شان نسبت به سایر فرقه‌های شیعه، عالمانشان کتاب‌های زیادی نوشته‌اند. تنها مؤلفات سید کاظم رشتی و شیخ احمد احسائی از 300 عنوان تجاوز می‌کند. اگر ایضاحات و ردیه‌ها و مؤلفات سایر شیوخ این فرقه را نیز به آن بیفزاییم، مؤلفات راجع به این فرقه از هزار کتاب تجاوز می‌کند. وجه تفاوت شیخیه با بهائیت و بابیت در همین است؛ زیرا بزرگان آنان یک‎دهم این آمار را هم ندارند.

    دوم: نیاز به اثری به زبان عربی که از اندیشه‌های آنان پرده بردارد؛ زیرا اکثر کتاب‌هایی که در رد آنان نوشته شده، عاطفی هستند یا به‎طور دقیق منظور آنان را نفهمیده‌اند و یا ردیه‌هایشان ضعیف است و از منطق قوی برخوردار نیست[۲].

    این رساله مشتمل بر تمهید و پنج باب است. در تمهید، از تلاش برای هماهنگی میان حکمت و شریعت صحبت می‌شود؛ زیرا بنیان‎گذار شیخیه از برجسته‎ترین فیلسوفان متأخر بوده که به این موضوع اهتمام داشته‌اند و مباحثشان حول این محور دور می‎زده است.[۳].

    بخش اول کتاب درباره حرکات فکری شیعه امامیه در قرن 13 هجری صحبت می‌کند. در این باب، حرکات فکری زاییده از اعتقادات دینی که در عراق و ایران و سایر مناطق شیعه رخ داد، توضیح داده می‌شود و آغازگاه و نقطه تمرکز آن بیان می‌گردد. اولین این جنبش‎ها، اخباری‌گری و منازعات حول آن بود که حول آن اختلافات و بحث و گفتگوهای فراوانی به وجود آمد. پس از آن حرکت شیخیه و حواشی اطراف آن پدید آمد و با بزرگان آنان مقابله و برخوردهای خشنی صورت گرفت. نویسنده پس از آن به جنبش بابیه و کیفیت قیام آنان می‌پردازد. بابی‎ها در ابتدا موفقیت‎ها و حمایت‎هایی را از جانب اهل علم و دیگران به دست آوردند. در این بخش به بیان قیام قیامت از نظر باب و فتوای فقها به کفر و واجب القتل بودن باب اشاره می‌شود و بیان می‌شود که حکومت‎های عثمانی و ایران در برابر آنان ایستادند و... تا باب کشته شد. او درباره چگونگی خروج بهائیت از دل بابیت و رشد سریع و قوی آن نیز صحبت می‌کند. بهائیت چنان رشد سریعی داشت که آهنگ اروپا و آمریکا کرد و مراکز و مؤسساتی در شرق و غرب تأسیس نمود[۴].

    بخش دوم کتاب، درباره سیره شیخ احمد احسائی است. این فرقه به او منسوب است و آثار وی، منبع اساسی اعتقادات آنان در اصول و فروع دین بشمار می‌رود. آل طالقانی، به‎طور مفصل درباره زندگی‌نامه او شرح می‌دهد و نسبتی که برخی مخالفانش به او می‌دهند، مبنی بر منسوب بودنش به احساء و اینکه وی برده‌ای اندونزیایی و مسیحی‎ بود که به‌دروغ ادعای اسلام کرد را نفی می‌کند. وی همچنین به بیان اولین کسی که حکم به کفر و ارتداد او نمود و تقلید سایر علمای ایران و عراق به این شخص می‌پردازد و از ادوار زندگی او صحبت می‌کند. محمدحسن آل طالقانی، همچنین فهرست کاملی از آثار او را در این بخش ثبت می‌کند که ظاهرا تا به حال کسی در این حد جامع، چنین فهرستی را تهیه نکرده است. به‌هرحال این یکی از جامع‎ترین مواردی است که در زبان عربی درباره سیره و حیات شیخ احمد احسائی نوشته شده است.[۵].

    در بخش سوم، سیره سید کاظم رشتی بیان می‌گردد. رشتی از بارزترین و شجاع‎ترین شاگردان احسائی بود که در ریاست دینی و اجتماعی، جانشین او شد. او به نشر آثار احسائی اهتمام ورزید. برخی معتقدند او کشیشی در یکی از شهرهای روسیه بوده که نویسنده این ادعا را رد کرده است. آل طالقانی در این بخش از سید رشتی دفاع کرده و او را شخصی مؤدب نسبت به استادش معرفی کرده که از اعتقادات او دفاع کرد و اقوالش را در راستای نظریه وی، توجیه نمود. او از مقاومت‎ها در مقابل او سخن می‌گوید و بیان می‌دارد که چندین بار نقشه قتل او را کشیدند که به‎طرز معجزه‎آسایی جان سالم به‌در برد[۶].

    نویسنده در بخش چهارم درباره انقسام شیخیه سخن می‌گوید. او می‌نویسد: اکثر منتقدان شیخیه به این مطلب مهم توجه نکرده‌اند که شیخیه به دو گروه تقسیم می‌شوند و هرکدام را آرایی است مستقل و مخصوص به خود. آنان با نسبت دادن آرای برخی به کل این مکتب یا آرای بعضی به بعضی دیگر، میان این دو گروه خلط کرده و به نقد آنان پرداخته‌اند. او اسباب و تاریخ انقسام شیخیه به دو قسمت را بیان می‌کند و بزرگان و رؤسای طایفه در هریک از این دو گروه را از زمان انقسام تا زمان حاضر برمی‌شمارد و مراکز و فعالیت‎ها و آثارشان را بیان می‌کند[۷].

    بخش پنجم، به معرفی فرقه شیخیه و نظریات آنان می‌پردازد. این باب، اسباب نام‎گذاری آنان به شیخیه و تعدد اسماء و تسلسل آن را بیان می‌کند. همچنین به بیان عوامل ظهور احسائی و روش علمی او و اشکالاتی که بر شیخیه گرفته شده و کتاب‌هایی که علیه آنان نوشته شده، می‌پردازد. اولین کتابی که متعرض رد احسائی و مناقشه در آرای او شد در این بخش معرفی می‌شود. این اثر، چهار مسئله را از بارزترین موارد اختلاف میان شیخیه و مخالفین آنان می‌شمارد. این چهار مسئله عبارتند از معاد جسمانی، معراج جسمانی، غلو و تفویض و رکن رابع. نویسنده در هریک از این مسائل توقف کرده و به بیان نظریات شیخیان درباره آن می‌پردازد و آن را با آرای شیعه تطبیق می‌دهد و پس از آن میان آنچه که حقیقتا ایراد بر آنان است و آنچه که تهمت بر آنان است، تفصیل می‌دهد[۸].

    وضعیت کتاب

    پاورقی‎های تمهید در انتهای آن ذکر شده[۹] و سایر پاورقی‎ها زیر محتوای مطالب. منابع و مآخذ کتاب و فهرست مطالب آن در انتهای اثر ذکر شده است.[۱۰].

    نویسنده برای دیدن مجموعه‌های مربوط به شیخیه، بسیاری از کتابخانه‌های ایران و عراق را دیده و از مرجع دینی شیخیه تبریز و... کمک گرفته است.[۱۱].

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها