امیری، منوچهر
| نام | امیری، منوچهر |
|---|---|
| نامهای دیگر | امیری، منوچهر بن حسن |
| نام پدر | |
| متولد | 1299 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | روس و انگليس در ایران 1864- 1914 پژوهشی درباره امپرياليسم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02991AUTHORCODE |
منوچهر اميرى فرزند حسن، نویسنده، مترجم و شاعر ایرانى است.وى نواده حاج محمدتقى امير الامراء بود. وى در سال 1299ش در کرمانشاه متولد شد. در كودكى به تهران آمد و سپس به تبريز رفت و در آنجا تحصيلات ابتدائى خود را به پايان رساند. در سال 1314ش به تهران بازگشت و دوره متوسطه را تمام كرد. سپس از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران ليسانس گرفت. در سال 1322ش در دانشسراى عالى به تدريس پرداخت. در خلال اين مدت، موفق به اخذ دكترى ادبيات فارسی شد. از سال 1342ش تا 1348ش، نماينده فرهنگ و هنر در آمريكا بود و پس از بازگشت به ایران، در دانشكده ارتباطات اجتماعى و مدرسه عالى ادبيات به تدريس پرداخت. در سال 1350ش به دعوت دانشگاه يوتا به آمريكا رفت و دو سال در آنجا به تدريس پرداخت و در بازگشت، به استادى دانشگاه شيراز منصوب شد و سرانجام در سال 1364 بازنشسته گرديد.
آثار وى عبارتند از
- فرهنگ داروها و واژه‌هاى دشوار يا فرهنگ كتاب الابنية عن حقايق الادوية.
- ترجمه منظومه سهراب و رستم.
- ترجمه منظومه فردوسى در تبعيد.
- ترجمه سفرنامه گاليور.
- آشنائى با شكسپير.
- ترجمه مالك و زارع در ایران.
- ترجمه بازگشت ده هزار يونانى.
- ترجمه سفرنامه فريزر.
- ترجمه روس و انگليس در ایران.
- ترجمه سفرنامه جكسن، يا ایران در گذشته و حال.
- ترجمه بازگشت از ایران.
- ترجمه چهره ملل سرزمين و مردم ايتاليا.
- درام سياسى پژوهشى درباره فقر ملت‌ها.
- ترجمه تاريخ بابل از تاسيس سلطنت تا غلبه ایرانيان.
- ترجمه تاريخ باستانى ایران.