مستوفی، عبدالله

    از ویکی‌نور
    مستوفی، عبدالله
    نام مستوفی، عبدالله
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد 1255 ش
    محل تولد
    رحلت 1329 ش
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE3855AUTHORCODE

    عبدالله مستوفى نويسنده كتاب (شرح زندگانى من) در سال 1294ق1255/ش در محله سرچشمه تهران متولد شد و در خانواده‌اى متدين و برجسته تربيت يافت.

    وی جزء نخستين فارغ التحصيلان مدرسه سياسى بود كه به ابتكار ميرزا حسن خان مشيرالدوله (بعدها پيرنيا) تاسيس شده بود. مستوفى در آن‌جا زبان فرانسه را فراگرفت و با على اكبر دهخدا آشنا شد. اين ارتباط، به رغم پنج سال و نيم دورى از ايران، به سبب كار در سفارت ايران در پترزبورگ روسيه، هم‌چنان برقرار ماند. گرچه عمده سال‌هاى زندگى مستوفى با رجال دولتى و در فراز و نشيب امور مملكت و تجربه كارى‌هاى مختلف سپرى شد، اما او از روزگار جوانى به نويسندگى رغبت تمام داشت.

    زندگى سياسى

    وى در دوران صدراعظمى عين‌الدوله، رئيس نان تهران بود و در اثر بلواى نان، ناچار به استعفا شد.

    وى، استاندار آذربايجان (قبل از تقسيم به شرقى و غربى) و سياستمرد دوران قاجارى و پهلوى بود. در دوران رضاشاه به استاندارى آذربايجان رسيد و مدتى با سرلشكر محمد شاه‌بختى، كه فرمانده لشكر آذربايجان بود، درگيرى داشت كه منجر به احظار هردو آنان گرديد.

    در بازگشت به تهران، به رياست اداره كل ثبت اسناد و املاك منصوب شد.


    آثار

    او مؤلف اثر سه جلدى شرح زندگانى من (انتشارات زوار تهران) است.

    این اثر سه جلدی، از مهم‌ترين اثر وى می‌باشد، كه در طول پنج سال، نگاشته شده است، يكى از زيباترين و مانده‌گارترين نمونه‌هاى حسب‌حال‌نويسى در ادب فارسى به‌شمار مى‌آيد. اين كتاب، تصوير زندگى روزانه مردم در صد سال پيش مى‌باشد كه به زبان ساده و روان نگاشته شده است. وسعت دامنه اطلاعات و نكته‌يابى نويسنده و نيز دقت او در مشاهده، بر ارزش كارش افزوده است.

    برخى آثار علمى وى عبارتند از

    1. ترجمه «انقلاب فرانسه كبير»،
    2. ابطال الباطل،
    3. محاكمه انسان و حيوان،
    4. چهل ساعت محاكمه.

    وفات

    وى در 24 آذر 1329ش در هفتاد و چهار سالگى در گذشت.

    منابع مقاله

    سايت راسخون.


    وابسته‌ها