نمایش مبدأ برای العصيرية في أحكام الخمر و سائر المسكرات و العصير العنبي و التمري و الزبيبي

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR05051J1.jpg
| عنوان =‏ العصيرية في أحكام الخمر و سائر المسكرات و العصير العنبي و التمري و الزبيبي
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[موسوی شفتی، اسدالله بن محمدباقر]] (نويسنده)

[[سعیدی شفتی، مهدی]] (محقق و معلق)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏ ‏‎‏BP‎‏ ‎‏194‎‏/‎‏1‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏9‎‏ع‎‏6* 
| موضوع = آشامیدنیهای الکلی - تحریم (فقه)، الکل (فقه)، فقه جعفری - قرن 13ق. 

| ناشر = عطر عترت

| مکان نشر =ايران - قم
| سال نشر = 1384ش/1426ق

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE05051AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| شابک =
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =05051
| کتابخوان همراه نور =05051
| کد پدیدآور = 1705
| پس از =
| پیش از =
}} 
 
'''العصيرية في أحكام الخمر و سائر المسكرات و العصير العنبي و التمري و الزبيبي'''، تألیف [[موسوی شفتی، اسدالله بن محمدباقر|سید اسدالله بن محمدباقر موسوی شفتی]] (متوفی 1290ق)، رساله‌ای است در تبیین احکام مسکرات به زبان عربی که به شیوه استدلالی نوشته شده است. [[سعیدی شفتی، مهدی|سید مهدی شفتی]] تحقیق کتاب را به انجام رسانیده است.

==ساختار==
کتاب مشتمل بر مقدمه محقق، زندگینامه مختصر مؤلف، مباحث مقدماتی، سه مقصد و یک خاتمه است.

==گزارش محتوا==
محقق کتاب در ابتدای مقدمه به ارزش و اهمیت علم فقه اشاره کرده و آن را پس از معرفت الهی و علم توحید والاترین و شریف‌ترین علوم دانسته است: بلکه کمال انسانی در فقاهت و فهم است؛ همان‌گونه که امام باقر(ع) فرمود: «الكمال كل الكمال التفقه في الدين». رسیدن به این مقام رفیع نیز از عنایات خاصه خداوند به کسی است که تلاش کند و به آن آراسته شود و مستحق اجر و ثواب ویژه خواهد بود؛ بنابراین فقهای عظام به جهت تلاش و اجتهاد و صبر و تحمل مشکلات و دشواری‌هایی که به آن‌ها احاطه دارد، به این مرتبه رفیع و جایگاه شریف نائل می‌شوند و برای همین مستحق این هستند که با فقدانشان ملائکه آسمان و ساکنان زمین بر آن‌ها ندبه کنند همان‌گونه که در حدیثی از کتاب شریف کافی به آن اشاره شده است. عامل متقی و مجتهد بصیر [[موسوی شفتی، اسدالله بن محمدباقر|سید اسدالله شفتی]] مشهور به حجةالاسلام علی الاطلاق از جمله این فقهای یگانه است. وی آثار فراوانی نوشته که حاکی از احاطه‌اش بر علوم و فنون متداول به‌ویژه فقه و رجال و حدیث است. از جمله این آثار رساله بزرگ مستقلی است که در آن احکام خمر و غیر آن از دیگر مسکرات و عصیر عنبی، زبیبی یا تمری (شیره انگور یا کشمش یا خرما) را تبیین کرده است. مصنف در این کتاب در بیان قول [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] در کتاب [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرایع]]: «الثامن: المسكرات، و في تنجيسها خلاف، الأظهر النجاسة»، اخبار دلالت بر حرمت خمر و دیگر مسکرات و نجاست آن‌ها و مستند قائلین به طهارت خمر -که دیدگاه صدوق، ابن ابی عقیل، جعفی و گروهی از متأخرین است- را ذکر کرده است. سپس اقدام به رد دیدگاه ایشان و پاسخ به اخباری کرده است که بر طهارت خمر به آن‌ها استدلال شده است. در ادامه به تبیین اجماع، آیات و اخباری که دلالت بر نجاست خمر دارد پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص8-7</ref>‏.

سپس در شرح کلام [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]: «و في حكمها العصير اذا غلی و اشتد»، این کلام را در چند موضع توضیح داده و پس از بسط احکام انواع و اقسام عصیر، غلیان و اشتداد را تعریف کرده و حلال آن از حرامش را تمییز داده است. در خاتمه کتاب نیز حد شارب عصیر و سخن فقهای شیعه را در این رابطه بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>‏.

تحقیق کتاب به تاریخ 1423ق پایان یافته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص474</ref>‏.

==وضعیت کتاب==
تحقیق کتاب توسط نوه نویسنده بر اساس دو نسخه انجام شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>‏. فهرست اجمالی مطالب در ابتدای کتاب و فهارس آیات، احادیث، مصادر تحقیق و فهرست تفصیلی مطالب در انتهای آن ذکر شده است.

==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه محقق و متن کتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده: فقه و اصول]]
[[رده: مباحث خاص فقه]]