الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مصباح یزدی، محمدتقی|آیت‌الله مصباح یزدی]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله محمدحسین نائینی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR01635.jpg|بندانگشتی|مصباح یزدی، محمدتقی|175px]]
    [[پرونده:NUR00009.jpg|بندانگشتی|نائینی، محمدحسین|175px]]


    '''محمدتقی مصباح یزدی''' (1313-1399شمجتهد، فیلسوف، مفسر قرآن، از اساتید حوزه علمیه قم، ریاست مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، عضو مجلس خبرگان رهبری، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
    '''ميرزا محمدحسین غروی نائينى''' (۱۲۷۶-۱۳۵۵ق/۱۲39-۱۳۱۵شفقیه، اصولی، ازمراجع بزرگ تقلید شیعه، از مهمترین حامیان نهضت مشروطه ایران، کتاب معروف [[تنبيه الأمة و تنزيه الملة]] او در موافقت با مشروطه مشروعه و نفی استبداد است.


    در سال 1313ش در شهر یزد دیده به جهان گشود. وى تحصیلات مقدماتى حوزوى را در یزد به پایان رساند و براى تحصیلات تکمیلى علوم اسلامى عازم نجف شد، ولى به علت مشکلات فراوان مالى، بعد از یک سال براى ادامه‌ى تحصیل به قم هجرت کرد.
    آیت‌الله نائينى، يكى از بزرگترين و نامورترين مراجع عصر خويش و يكى از محققین نامى در اصول و فقه است. او را مجدّد علم اصول و نوآور آن ناميده‌اند و اغلب مراجع و فضلاى معاصر از افاضات علمى و رشحات فكرى اين مرد فضيلت و دانش، به صورت مستقيم يا غير مستقيم بهره برده‌اند.


    از سال 1331 تا سال 1339ش در دروس [[امام خمینی|امام خمینى]] «قدس‌سره» شرکت نموده و در همین زمان، در درس تفسیر قرآن، شفاى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] از وجود [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبایى]] «رحمه‌الله» کسب فیض کرد. وى حدود پانزده سال در درس فقه [[بهجت، محمدتقی|آیت‌الله بهجت]] شرکت داشت. بعد از آن که دوره‌ى درسى ایشان با [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (به علت تبعید امام خمینى) قطع شد، به تحقیق در مباحث اجتماعى اسلام از جمله بحث جهاد، قضا و حکومت اسلامى پرداخت. وى در مقابله با رژیم سفاک پهلوى نیز حضورى فعال داشت. سپس در اداره‌ى مدرسه‌ى حقانى به همراه [[جنتی، احمد|آیت‌الله جنتى]]، شهید بهشتى و شهید قدوسى فعالیت داشت و حدود ده سال در آن مکان به تدریس فلسفه و علوم قرآنى پرداخت. از آن پس، قبل و بعد از انقلاب شکوهمند اسلامى با حمایت و ترغیب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى«قدس‌سره»]]  چندین دانشگاه، مدرسه و مؤسسه را راه اندازى کرد که از مهم‌ترین آنها مى توان بخش آموزش مؤسسه‌ى در راه حق، دفتر همکارى حوزه و دانشگاه و بنیاد فرهنگى باقرالعلوم را نام برد.
    ميرزاى نائينى در اثر اطلاعات وسيع در علومى همچون رياضى، حكمت، فلسفه و عرفان و احاطه به كليات فقه، امتيازات خاصى ميان علماى نجف اشرف داشت.


    این عالم فرزانه در روز جمعه 12 دی ماه 1399ش برابر با 17 جمادی الاولی 1442ق درگذشت. پس از  اقامه نماز توسط [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبری]] و  [[محمدی ری‌شهری، محمد|آیت‌الله محمد محمدی‌ ری‌شهری]] و نیز [[نوری همدانی، حسین|آیت‌الله نوری همدانی]]، و تشییع در حرم حضرت معصومه سلام‌الله علیها در جوار مزار [[بهجت، محمدتقی|آیت‌الله بهجت]] به خاک سپرده شد.
    ايشان علم اصول را با دقت و جديت خاص، طورى منظم كرد و پيچيدگى‌هاى آن را بر طرف نمود و آن را تهذيب و تنقيح كرد كه همگان وى را در اين امر ستوده و استادى او را در اين فن تأييد كرده‌اند.


    ميرزا محمدحسین نائينى پس از آن همه خدمات به جهان علم، و پس از عمرى زحمت و كوشش در راه تعليم و تربيت شاگردان مكتب توحيد و قرآن، شمع وجودش در 26 جمادى الأول سال 1355 هجرى قمرى، مطابق با 24 مرداد 1315 هجرى شمسى به خاموشى گراييد و به جوار رحمت حق پيوست. عموم كشورهاى اسلامى و به خصوص ايران، عراق و پاکستان در سوگ او گريان شد و جهان اسلام فقيه بزرگوارى را از دست داد.


    <div class="mw-ui-button">[[مصباح یزدی، محمدتقی|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[نائینی، محمدحسین|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۲

    نائینی، محمدحسین

    ميرزا محمدحسین غروی نائينى (۱۲۷۶-۱۳۵۵ق/۱۲39-۱۳۱۵ش)، فقیه، اصولی، ازمراجع بزرگ تقلید شیعه، از مهمترین حامیان نهضت مشروطه ایران، کتاب معروف تنبيه الأمة و تنزيه الملة او در موافقت با مشروطه مشروعه و نفی استبداد است.

    آیت‌الله نائينى، يكى از بزرگترين و نامورترين مراجع عصر خويش و يكى از محققین نامى در اصول و فقه است. او را مجدّد علم اصول و نوآور آن ناميده‌اند و اغلب مراجع و فضلاى معاصر از افاضات علمى و رشحات فكرى اين مرد فضيلت و دانش، به صورت مستقيم يا غير مستقيم بهره برده‌اند.

    ميرزاى نائينى در اثر اطلاعات وسيع در علومى همچون رياضى، حكمت، فلسفه و عرفان و احاطه به كليات فقه، امتيازات خاصى ميان علماى نجف اشرف داشت.

    ايشان علم اصول را با دقت و جديت خاص، طورى منظم كرد و پيچيدگى‌هاى آن را بر طرف نمود و آن را تهذيب و تنقيح كرد كه همگان وى را در اين امر ستوده و استادى او را در اين فن تأييد كرده‌اند.

    ميرزا محمدحسین نائينى پس از آن همه خدمات به جهان علم، و پس از عمرى زحمت و كوشش در راه تعليم و تربيت شاگردان مكتب توحيد و قرآن، شمع وجودش در 26 جمادى الأول سال 1355 هجرى قمرى، مطابق با 24 مرداد 1315 هجرى شمسى به خاموشى گراييد و به جوار رحمت حق پيوست. عموم كشورهاى اسلامى و به خصوص ايران، عراق و پاکستان در سوگ او گريان شد و جهان اسلام فقيه بزرگوارى را از دست داد.