الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی «سفیر سوم»]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR13667J1.jpg|بندانگشتی|ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی «سفیر سوم»|175px]] | ||
''' | '''ابوالقاسم حسین بن روح نوبختى (سفير سوم)''' اثر [[اباذری، عبدالرحیم|عبدالرحيم اباذرى]]، پژوهشى درباره زندگانى و شرح احوال ابوالقاسم حسین بن روح نوبختى، سوین نايب خاص امام زمان(ع) بوده كه به زبان فارسی و در سال 1375ش نوشته شده است. | ||
نویسنده | نویسنده معتقد است، از نظر تاريخى، زندگى سومین نايب حضرت مهدى(عج) از همان آغاز دوران نيابت و سفارت شروع شده و به همین دليل، تاريخ و محل تولد، دورانى كودكى و نوجوانى، چگونگى تحصيلات و ارتباط وى با ائمه(ع) در پرده ابهام قرار دارد. از این رو در فصل اول، برای آشنايى بهتر با این شخصيت بزرگ، به شرح حال خاندان او پرداخته و گرچه نحوه پيوند نسبى وى با این خاندان برای محققان روشن نيست؛ ولى وى بر این باور است كه در هر صورت، به شهادت بيشتر تاريخ‌نگاران و دانشمندان رجالى، او از فرزندان این دودمان شمرده مى‌شود. | ||
بر حسب منابع تاريخى، تبار حسین بن روح از خاندان ایرانى نژاد آل‌نوبخت سرچشمه گرفته و نوبخت جد اعلاى این خاندان است كه در عهد منصور عباسى، از دين زتشت به اسلام گرویده و پس از راه يافتن به دربار عباسى، در راه نشر علوم و تمدن اسلامى، خدمات زيادى از خود نشان مى‌دهد. | |||
گرچه حسین بن روح، برغم این كه از اصحاب خاص امام يازدهم(ع) و یکى از استوانه‌هاى بارز مذهب تشيع به شمار مى‌آمده، ولى به دلايل مختلف، پيش از قبول مسؤولیت نيابت، در عرصه‌هاى علمى، كلامى و فقهى چندان حضور نداشته و شخصيت‌هایى؛ مانند: ابوسهل اسماعيل نوبختى بر وى پيشى داشتند. | |||
نویسنده این مسئله را به خاطر برخى مسائل امنيتى دانسته و در فصل دوم، ضمن بيان جلوه‌هایى از كرامات ايشان، به بررسى راز موفقيت‌هاى وى پرداخته است. | |||
فصل سوم، در دو بخش مسائل فقهى و ديدگاه‌هاى اعتقادى، به چند نمونه از سؤال و جواب‌ها، فتاواى فقهى، مناظرات علمى و كلامى و توقيعاتى كه توسط حسین بن روح انجام پذيرفته، اعم از این كه وى تنها راوى آن بوده و يا خود استنباط و اجتهاد كرده، اشاره شده است. | |||
اين نايب بزرگوار، در طول نيابت بيست و یک ساله خویش، علاوه بر فعاليت‌هایى كه در ابعاد مختلف انجام داد، سعى و تلاش فراوان داشت تا فرهنگ زيارت ائمه(ع) را در میان شیعیان رونق بخشد تا بدين وسيله؛ اولاً: به شیعیان بفهماند كه عدم حضور ظاهرى معصوم(ع) نمى‌تواند مانع از ارتباط با آنان بشود و ثانياً زمینه كافى برای غيبت كبرا به این ترتيب آماده شود....<div class="mw-ui-button">[[ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی «سفیر سوم»|'''ادامه''']]</div> | |||
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۴
ابوالقاسم حسین بن روح نوبختى (سفير سوم) اثر عبدالرحيم اباذرى، پژوهشى درباره زندگانى و شرح احوال ابوالقاسم حسین بن روح نوبختى، سوین نايب خاص امام زمان(ع) بوده كه به زبان فارسی و در سال 1375ش نوشته شده است.
نویسنده معتقد است، از نظر تاريخى، زندگى سومین نايب حضرت مهدى(عج) از همان آغاز دوران نيابت و سفارت شروع شده و به همین دليل، تاريخ و محل تولد، دورانى كودكى و نوجوانى، چگونگى تحصيلات و ارتباط وى با ائمه(ع) در پرده ابهام قرار دارد. از این رو در فصل اول، برای آشنايى بهتر با این شخصيت بزرگ، به شرح حال خاندان او پرداخته و گرچه نحوه پيوند نسبى وى با این خاندان برای محققان روشن نيست؛ ولى وى بر این باور است كه در هر صورت، به شهادت بيشتر تاريخ‌نگاران و دانشمندان رجالى، او از فرزندان این دودمان شمرده مى‌شود.
بر حسب منابع تاريخى، تبار حسین بن روح از خاندان ایرانى نژاد آل‌نوبخت سرچشمه گرفته و نوبخت جد اعلاى این خاندان است كه در عهد منصور عباسى، از دين زتشت به اسلام گرویده و پس از راه يافتن به دربار عباسى، در راه نشر علوم و تمدن اسلامى، خدمات زيادى از خود نشان مى‌دهد.
گرچه حسین بن روح، برغم این كه از اصحاب خاص امام يازدهم(ع) و یکى از استوانه‌هاى بارز مذهب تشيع به شمار مى‌آمده، ولى به دلايل مختلف، پيش از قبول مسؤولیت نيابت، در عرصه‌هاى علمى، كلامى و فقهى چندان حضور نداشته و شخصيت‌هایى؛ مانند: ابوسهل اسماعيل نوبختى بر وى پيشى داشتند.
نویسنده این مسئله را به خاطر برخى مسائل امنيتى دانسته و در فصل دوم، ضمن بيان جلوه‌هایى از كرامات ايشان، به بررسى راز موفقيت‌هاى وى پرداخته است.
فصل سوم، در دو بخش مسائل فقهى و ديدگاه‌هاى اعتقادى، به چند نمونه از سؤال و جواب‌ها، فتاواى فقهى، مناظرات علمى و كلامى و توقيعاتى كه توسط حسین بن روح انجام پذيرفته، اعم از این كه وى تنها راوى آن بوده و يا خود استنباط و اجتهاد كرده، اشاره شده است.
اين نايب بزرگوار، در طول نيابت بيست و یک ساله خویش، علاوه بر فعاليت‌هایى كه در ابعاد مختلف انجام داد، سعى و تلاش فراوان داشت تا فرهنگ زيارت ائمه(ع) را در میان شیعیان رونق بخشد تا بدين وسيله؛ اولاً: به شیعیان بفهماند كه عدم حضور ظاهرى معصوم(ع) نمى‌تواند مانع از ارتباط با آنان بشود و ثانياً زمینه كافى برای غيبت كبرا به این ترتيب آماده شود....