الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[المقتل الحسيني المأثور عرض روايي لأحداث كربلا علی لسان المعصومين(ع)]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR23714J1.jpg|بندانگشتی|مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام|175px]]
    [[پرونده:NUR15651J1.jpg|بندانگشتی|المقتل الحسيني المأثور عرض روايي لأحداث كربلا علی لسان المعصومين(ع)|175px]]


    '''مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام'''، گزیده‌ای از کتاب «[[مقاتل الطالبيين]]» [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانی]] (متوفی 356ق) است که توسط [[قزويني، مصطفي مرتضي|مصطفی مرتضی قزوینی]] استخراج و با تحقیق و پاورقی منتشر شده است. کتاب، قریب به یک‌صد صفحه است که نیمی از آن به امام حسن و نیمه دوم به امام حسین(ع) اختصاص یافته است.
    '''المقتل الحسيني المأثور عرض روايي لأحداث كربلا علی لسان المعصومين(ع)'''، اثر شیخ [[مروجی طبسی، محمدجواد|محمدجواد طبسی]]، کتابی است پیرامون واقعه کربلا و مقتل امام حسین(ع) از زبان معصومین(ع) و نیز درباره سیره آن بزرگواران در قبال مصیبت آن مظلوم که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.
    مقتل امام حسن(ع) با ذکر نام و کنیه و نام مادر آن حضرت فاطمه ام‌ابیها آغاز شده است. پس از آن به نام مادر حضرت زهرا، خدیجه کبری و پس از آن نسب مادران حضرت خدیجه تا 14 پشت ذکر شده است.  


    مقتل امام حسین(ع) نیز با ذکر نام و کنیه و نسب آن حضرت و تاریخ ولادت و شهادت وی تنظیم شده است. نویسنده روز شهادت حضرت را روز جمعه دانسته و نظر اهل سنت را که آن را دوشنبه گفته‌اند، باطل و سخنی بی‌مدرک دانسته است. وی با استفاده از زیج (کتاب جداول فلکی)، به ‌دست آورده که اول محرمی که امام به شهادت رسیده، روز چهارشنبه بوده است؛ در این ‌صورت نمی‌تواند روز عاشورا دوشنبه بوده باشد.
    در فصل نخست، به بررسی سیره معصومین(ع) پیرامون مصائب اباعبدالله(ع) پرداخته شده است. مباحث مطرح‌شده در این فصل، عبارتند از: اظهار حزن اهل‌بیت(ع) بر مصائب آن حضرت(ع)؛ تکریم روز عاشورا؛ اقامه ماتم بر ایشان(ع)؛ ترغیب شعرا بر سرودن اشعاری پیرامون امام حسین(ع) و واقعه کربلا؛ تمرکز بر بکا و گریه بر آن حضرت(ع)؛ تقرب به خدا به واسطه لعن قاتلین ایشان(ع)؛ تأکید بر زیارت امام حسین(ع)؛ دعا در حرم آن حضرت(ع)؛ طلب شفا به تربت و خسران قاتلان ایشان.


    نویسنده پس از ذکر این مباحث تاریخی، پیش از آنکه به ذکر شرح حال شهدای کربلا بپردازد، یادآور شده که امکان نگارش کتاب به شیوه مقاتل برایش وجود ندارد؛ لذا ابتدا اسامی و انساب آنها را ذکر می‌کند و سپس به مقاتل می‌پردازد. وی شهدای از نسل ابی‌طالب را ذکر می‌کند که از آن جمله‌اند: مسلم بن عقیل، علی بن حسین(ع)، جعفر بن علی بن ابی‌طالب و عباس بن علی بن ابی‌طالب. او سپس تعداد فرزندان ابی‌طالب که در واقعه کربلا به شهادت رسیدند را - ‌به‌جز علی بن عقیل بن ابی‌طالب که اختلافی است و از [[ناسخ التواريخ]] نقل شده - ‌22 مرد دانسته است. <div class="mw-ui-button">[[مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام|'''ادامه''']]</div>
    فصل دوم، به اخبار غیبی مربوط به شهادت امام حسین(ع) اختصاص یافته است که از جمله آن‌ها عبارتند از: اخبار پیامبر(ص)، [[امام على(ع)]]، امام حسن(ع) و خود امام حسین(ع) به شهادت امام(ع) و یاران و اسارت اهل‌بیت(ع) <div class="mw-ui-button">[[المقتل الحسيني المأثور عرض روايي لأحداث كربلا علی لسان المعصومين(ع)|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۸

    المقتل الحسيني المأثور عرض روايي لأحداث كربلا علی لسان المعصومين(ع)

    المقتل الحسيني المأثور عرض روايي لأحداث كربلا علی لسان المعصومين(ع)، اثر شیخ محمدجواد طبسی، کتابی است پیرامون واقعه کربلا و مقتل امام حسین(ع) از زبان معصومین(ع) و نیز درباره سیره آن بزرگواران در قبال مصیبت آن مظلوم که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.

    در فصل نخست، به بررسی سیره معصومین(ع) پیرامون مصائب اباعبدالله(ع) پرداخته شده است. مباحث مطرح‌شده در این فصل، عبارتند از: اظهار حزن اهل‌بیت(ع) بر مصائب آن حضرت(ع)؛ تکریم روز عاشورا؛ اقامه ماتم بر ایشان(ع)؛ ترغیب شعرا بر سرودن اشعاری پیرامون امام حسین(ع) و واقعه کربلا؛ تمرکز بر بکا و گریه بر آن حضرت(ع)؛ تقرب به خدا به واسطه لعن قاتلین ایشان(ع)؛ تأکید بر زیارت امام حسین(ع)؛ دعا در حرم آن حضرت(ع)؛ طلب شفا به تربت و خسران قاتلان ایشان.

    فصل دوم، به اخبار غیبی مربوط به شهادت امام حسین(ع) اختصاص یافته است که از جمله آن‌ها عبارتند از: اخبار پیامبر(ص)، امام على(ع)، امام حسن(ع) و خود امام حسین(ع) به شهادت امام(ع) و یاران و اسارت اهل‌بیت(ع)