أحسن الجزاء في إقامة العزاء علی سيدالشهداء عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR136443J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = حسینی اعرجی فحام، محمدرضا (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏3الف5ح / 260/3 BP | موضوع =حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - سوگواری‏ها خا‌ندان‌ نبوت‌ در قرآ...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''أحسن الجزاء فی إقامة العزاء علی سید الشهداء علیه‌السلام''' تألیف سید محمدرضا حسینی اعرجی فحّام، تقریظ مجتبی لنکرانی و راضی نجفی تبریزی و مرتضی اردکانی، در کتاب حاضر به بحث دربارۀ استحباب عزاداری بر امام حسین(ع) پرداخته شده و تاریخ پایان تألیف جلد دوم آن جمادى الآخر 1401 است. مطالب کتاب، تحقیقی -تبلیغی است و بر پایۀ احادیث نوشته شده و از معدود کتابهای مفصّل دربارۀ عزاداری است.
    '''أحسن الجزاء فی إقامة العزاء علی سید الشهداء علیه‌السلام''' تألیف [[حسینی اعرجی فحام، محمدرضا|سید محمدرضا حسینی اعرجی فحّام]]، تقریظ [[مجتبی لنکرانی]] و [[راضی نجفی تبریزی]] و [[مرتضی اردکانی]]، در کتاب حاضر به بحث دربارۀ استحباب عزاداری بر امام حسین(ع) پرداخته شده و تاریخ پایان تألیف جلد دوم آن جمادى الآخر 1401 است. مطالب کتاب، تحقیقی -تبلیغی است و بر پایۀ احادیث نوشته شده و از معدود کتابهای مفصّل دربارۀ عزاداری است.


    جلد اول کتاب شامل شش بخش (مطلب) است. بخش اوّل و دوم در شرح آیات و روایاتى است که دلالت بر وجوب تمسّک به ائمۀ طاهرین(ع) دارد و خارج از موضوع کتاب است. بخش سوم در لزوم بزرگداشت شعائر وحرمت سبک شمردن آنهاست. در بخش چهارم از استحباب مراسم سوگوارى بر امام حسین(ع)و فواید آن سخن رفته است. بخش پنجم نیز خارج از موضوع کتاب است و در آن روایاتى آورده شده که مضمون آن آگاهی پیامبران و امام على(ع) و امام حسن(ع) و ... از کشته شدن امام حسین(ع) است. بخش ششم، که مفصّل‌ترین ومهم‌ترین وآخرین بخش کتاب است، دربارۀ استحباب گریستن بر آن حضرت وشامل این مباحث است:
    جلد اول کتاب شامل شش بخش (مطلب) است. بخش اوّل و دوم در شرح آیات و روایاتى است که دلالت بر وجوب تمسّک به ائمۀ طاهرین(ع) دارد و خارج از موضوع کتاب است. بخش سوم در لزوم بزرگداشت شعائر وحرمت سبک شمردن آنهاست. در بخش چهارم از استحباب مراسم سوگوارى بر امام حسین(ع) و فواید آن سخن رفته است. بخش پنجم نیز خارج از موضوع کتاب است و در آن روایاتى آورده شده که مضمون آن آگاهی پیامبران و [[امام علی علیه‌السلام|امام على(ع)]] و امام حسن(ع) و ... از کشته شدن امام حسین(ع) است. بخش ششم، که مفصّل‌ترین ومهم‌ترین وآخرین بخش کتاب است، دربارۀ استحباب گریستن بر آن حضرت وشامل این مباحث است:


    گریستن پیامبر بر حمزه و فاطمه دختر اسد و فرزندش ابراهیم، مجعول بودن احادیثی که بیان‌کنندۀ آن است که گریه موجب عذاب مُرده می‌شود، گریستن امامان بر امام حسین(ع)، گریستن آسمان و زمین و بارش خون از آسمان و سرخ شدن آن به سبب شهادت امام حسین، پاداش گریستن بر آن حضرت و استحباب آن حتّى اگر موجب زیان به چشم شود، استحباب مرثیه سرایى بر آن حضرت، استحباب سیاه‌پوشى در عزاى آن حضرت، استحباب سینه‌زنی و زنجیرزنى و قمه‌زنی، رجحان شبیه‌سازی
    گریستن پیامبر بر حمزه و فاطمه دختر اسد و فرزندش ابراهیم، مجعول بودن احادیثی که بیان‌کنندۀ آن است که گریه موجب عذاب مُرده می‌شود، گریستن امامان بر امام حسین(ع)، گریستن آسمان و زمین و بارش خون از آسمان و سرخ شدن آن به سبب شهادت امام حسین(ع)، پاداش گریستن بر آن حضرت و استحباب آن حتّى اگر موجب زیان به چشم شود، استحباب مرثیه سرایى بر آن حضرت، استحباب سیاه‌پوشى در عزاى آن حضرت، استحباب سینه‌زنی و زنجیرزنى و قمه‌زنی، رجحان شبیه‌سازی
    در عزای آن حضرت، استحباب تحمّل مشقّت و ترس براى زیارت آن حضرت، پاداش لعن بر قاتلان آن حضرت، وظایف و اعمال در روز عاشورا.
    در عزای آن حضرت، استحباب تحمّل مشقّت و ترس براى زیارت آن حضرت، پاداش لعن بر قاتلان آن حضرت، وظایف و اعمال در روز عاشورا.


    جلد دوم کتاب دربردارندۀ یازده بخش (مطلب) است. بخش اوّل در بارۀ فایده‌های برپایى مجلس عزا براى امام حسین(ع) است و بخش دوم شامل حکایت‌هایى در این باره. در بخش سوم از استحباب سرودن شعر براى آن حضرت سخن رفته و در بخش چهارم به نالۀ جن در عزاى او پرداخته شده است. بخش پنجم وششم در بارۀ استحباب انفاق و اطعام در مجلس عزای آن حضرت است. در بخش هفتم به اخبارى اشاره شده که دلالت دارد مستحب است مصیبت دیده، مصیبتھای پیامبر و خاندانش را به یاد آورد. بخش هشتم دربارۀ عزاداری پیشوایان معصوم براى امام حسین است.
    جلد دوم کتاب دربردارندۀ یازده بخش (مطلب) است. بخش اوّل در بارۀ فایده‌های برپایى مجلس عزا براى امام حسین(ع) است و بخش دوم شامل حکایت‌هایى در این باره. در بخش سوم از استحباب سرودن شعر براى آن حضرت سخن رفته و در بخش چهارم به نالۀ جن در عزاى او پرداخته شده است. بخش پنجم وششم در بارۀ استحباب انفاق و اطعام در مجلس عزای آن حضرت است. در بخش هفتم به اخبارى اشاره شده که دلالت دارد مستحب است مصیبت دیده، مصیبتھای پیامبر و خاندانش را به یاد آورد. بخش هشتم دربارۀ عزاداری پیشوایان معصوم براى امام حسین(ع) است.


    در بخش نهم از استجابت دعای آن حضرت برای دشمنانش و مانعان برپایى مجلس عزاداری سخن رفته است. بحش دهم در بارۀ و یژگی‌هایی است که خداوند در برابر شهادت آن حضرت به او داده است. و سرانجام در بخش یازدهم مرثیه‌هاى در بارۀ آن حضرت نقل شده است.
    در بخش نهم از استجابت دعای آن حضرت برای دشمنانش و مانعان برپایى مجلس عزاداری سخن رفته است. بحش دهم در بارۀ و یژگی‌هایی است که خداوند در برابر شهادت آن حضرت به او داده است. و سرانجام در بخش یازدهم مرثیه‌هاى در بارۀ آن حضرت نقل شده است.

    نسخهٔ ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۵

    أحسن الجزاء في إقامة العزاء علی سيدالشهداء عليه‌السلام
    أحسن الجزاء في إقامة العزاء علی سيدالشهداء عليه‌السلام
    پدیدآورانحسینی اعرجی فحام، محمدرضا (نویسنده)
    ناشرکتابفروشی داوری
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1399ق.
    چاپیکم
    موضوعحسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - سوگواری‏ها

    خا‌ندان‌ نبوت‌ در قرآن‌ ائمه اثناعشر - جنبه‏های قرآنی خاندان نبوت - احادیث ائمه اثناعشر - احادیث سوگواری‏ها

    شیعه - شعایر و مراسم مذهبی
    کد کنگره
    ‏3الف5ح / 260/3 BP

    أحسن الجزاء فی إقامة العزاء علی سید الشهداء علیه‌السلام تألیف سید محمدرضا حسینی اعرجی فحّام، تقریظ مجتبی لنکرانی و راضی نجفی تبریزی و مرتضی اردکانی، در کتاب حاضر به بحث دربارۀ استحباب عزاداری بر امام حسین(ع) پرداخته شده و تاریخ پایان تألیف جلد دوم آن جمادى الآخر 1401 است. مطالب کتاب، تحقیقی -تبلیغی است و بر پایۀ احادیث نوشته شده و از معدود کتابهای مفصّل دربارۀ عزاداری است.

    جلد اول کتاب شامل شش بخش (مطلب) است. بخش اوّل و دوم در شرح آیات و روایاتى است که دلالت بر وجوب تمسّک به ائمۀ طاهرین(ع) دارد و خارج از موضوع کتاب است. بخش سوم در لزوم بزرگداشت شعائر وحرمت سبک شمردن آنهاست. در بخش چهارم از استحباب مراسم سوگوارى بر امام حسین(ع) و فواید آن سخن رفته است. بخش پنجم نیز خارج از موضوع کتاب است و در آن روایاتى آورده شده که مضمون آن آگاهی پیامبران و امام على(ع) و امام حسن(ع) و ... از کشته شدن امام حسین(ع) است. بخش ششم، که مفصّل‌ترین ومهم‌ترین وآخرین بخش کتاب است، دربارۀ استحباب گریستن بر آن حضرت وشامل این مباحث است:

    گریستن پیامبر بر حمزه و فاطمه دختر اسد و فرزندش ابراهیم، مجعول بودن احادیثی که بیان‌کنندۀ آن است که گریه موجب عذاب مُرده می‌شود، گریستن امامان بر امام حسین(ع)، گریستن آسمان و زمین و بارش خون از آسمان و سرخ شدن آن به سبب شهادت امام حسین(ع)، پاداش گریستن بر آن حضرت و استحباب آن حتّى اگر موجب زیان به چشم شود، استحباب مرثیه سرایى بر آن حضرت، استحباب سیاه‌پوشى در عزاى آن حضرت، استحباب سینه‌زنی و زنجیرزنى و قمه‌زنی، رجحان شبیه‌سازی در عزای آن حضرت، استحباب تحمّل مشقّت و ترس براى زیارت آن حضرت، پاداش لعن بر قاتلان آن حضرت، وظایف و اعمال در روز عاشورا.

    جلد دوم کتاب دربردارندۀ یازده بخش (مطلب) است. بخش اوّل در بارۀ فایده‌های برپایى مجلس عزا براى امام حسین(ع) است و بخش دوم شامل حکایت‌هایى در این باره. در بخش سوم از استحباب سرودن شعر براى آن حضرت سخن رفته و در بخش چهارم به نالۀ جن در عزاى او پرداخته شده است. بخش پنجم وششم در بارۀ استحباب انفاق و اطعام در مجلس عزای آن حضرت است. در بخش هفتم به اخبارى اشاره شده که دلالت دارد مستحب است مصیبت دیده، مصیبتھای پیامبر و خاندانش را به یاد آورد. بخش هشتم دربارۀ عزاداری پیشوایان معصوم براى امام حسین(ع) است.

    در بخش نهم از استجابت دعای آن حضرت برای دشمنانش و مانعان برپایى مجلس عزاداری سخن رفته است. بحش دهم در بارۀ و یژگی‌هایی است که خداوند در برابر شهادت آن حضرت به او داده است. و سرانجام در بخش یازدهم مرثیه‌هاى در بارۀ آن حضرت نقل شده است.

    پایان‌بخش کتاب فتوای عالمان در بارۀ عزاداری براى آن حضرت است و در لابلای کتاب مطالب خارج از موضوع فراوان یافت می‌شود.[۱]


    پانویس

    1. اسفندیاری، محمد، ص222-223


    منابع مقاله

    اسفندیاری، محمد؛ کتاب‌شناسی تاریخی امام حسین(ع) به ضمیمه امام حسین(ع) در الذریعه، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، چاپ اول، زمستان 1380

    وابسته‌ها