دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار: تفاوت میان نسخهها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR18227J1.jpg | عنوان = دانشمندان ایرانی از کهنترین ز...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ']] ↵' به ' [[') |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = 1388 2د7ح 1883 CT | | کد کنگره = 1388 2د7ح 1883 CT | ||
| موضوع =دانشمندان ایرانی - | | موضوع =دانشمندان ایرانی - سرگذشتنامه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = کومش | | ناشر = کومش | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار'''، نوشته [[حقیقت، عبدالرفیع|عبدالرفیع حقیقت]](متولد 1313ش) ملخص به [[حقیقت، عبدالرفیع|رفیع]] است. نویسنده، نامداران تاریخ فرهنگ و تمدن ایران را دو دوره متمایز تاریخی ایران پیش و پس از اسلام جایداده است. او اشخاص و آثارشان را بنا به رشته علمی یا فنی دستهبندی نکرده و اولویت نداده است و آنان را فقط برحسب گذر زمانه و تاریخ زندگی و مرگ رتبهبندی کرده است. او در آغاز کتاب، سهم ایرانیان در پیشرفت علم و تمدن بشری را از زبان دانشمندان رشتههای گوناگون علمی نشان داده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 27-15</ref> | |||
[[حقیقت، عبدالرفیع|رفیع]] دوره ایران باستان را بهپیش از امپراتوری هخامنشی برده و از دو پزشک و حکیم آن دوران -سریت و یما- و یک حکیم -جاماسپ- نام میبرد. سپس به شناساندن نامآوران اندیشمند دوره امپراتوری هخامنشی و اشکانی -اتانس، آزونکس، فرهاته، فرغان، برانوش، برازه، بزرگمهر و زادان میپردازد. البته، خواننده توضیح مفصلی از این دوره را به سبب کمی منابع انتظار ندارد.<ref>ر.ک: همان، ص 53-33</ref> | |||
نویسنده بیشترین بخش کتاب را به معرفی دانشمندان و نامآوران دورۀ پس از اسلام ویژه کرده است. او این بخش تاریخی را با حکیم ابوالعباس ایرانشهری آغاز کرده و به عصر قاجار با معرفی حکیمان بزرگی همچون [[سبزواری، هادی|ملا هادی سبزواری]]، [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] تا [[میرزا نصرالله حکیم قمشهای]] به پایان برده است.<ref>ر.ک: همان، ص 620-53</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه کتاب | |||
# متن کتاب. | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | |||
[[رده:علوم کمکی تاریخ]] | |||
[[رده:سرگذشتنامهها]] | |||
[[رده:مقالات مهر 01 حسینی هاشمی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۳
دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار | |
---|---|
پدیدآوران | حقیقت، عبدالرفیع (نويسنده) |
ناشر | کومش |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1389ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-700-68-0 |
موضوع | دانشمندان ایرانی - سرگذشتنامه |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1388 2د7ح 1883 CT |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار، نوشته عبدالرفیع حقیقت(متولد 1313ش) ملخص به رفیع است. نویسنده، نامداران تاریخ فرهنگ و تمدن ایران را دو دوره متمایز تاریخی ایران پیش و پس از اسلام جایداده است. او اشخاص و آثارشان را بنا به رشته علمی یا فنی دستهبندی نکرده و اولویت نداده است و آنان را فقط برحسب گذر زمانه و تاریخ زندگی و مرگ رتبهبندی کرده است. او در آغاز کتاب، سهم ایرانیان در پیشرفت علم و تمدن بشری را از زبان دانشمندان رشتههای گوناگون علمی نشان داده است.[۱]
رفیع دوره ایران باستان را بهپیش از امپراتوری هخامنشی برده و از دو پزشک و حکیم آن دوران -سریت و یما- و یک حکیم -جاماسپ- نام میبرد. سپس به شناساندن نامآوران اندیشمند دوره امپراتوری هخامنشی و اشکانی -اتانس، آزونکس، فرهاته، فرغان، برانوش، برازه، بزرگمهر و زادان میپردازد. البته، خواننده توضیح مفصلی از این دوره را به سبب کمی منابع انتظار ندارد.[۲]
نویسنده بیشترین بخش کتاب را به معرفی دانشمندان و نامآوران دورۀ پس از اسلام ویژه کرده است. او این بخش تاریخی را با حکیم ابوالعباس ایرانشهری آغاز کرده و به عصر قاجار با معرفی حکیمان بزرگی همچون ملا هادی سبزواری، میرزا ابوالحسن جلوه تا میرزا نصرالله حکیم قمشهای به پایان برده است.[۳]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.