حاشية كتاب المكاسب: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    خط ۱۳۱: خط ۱۳۱:
    در كتاب از حواشى و شروح بر مكاسب و بزرگان از فقها با رمز و اشاره ذكر شده كه بعضى از آنان عبارتند از:
    در كتاب از حواشى و شروح بر مكاسب و بزرگان از فقها با رمز و اشاره ذكر شده كه بعضى از آنان عبارتند از:


    بعض الأعلام ممن قارب عصرنا: [[رشتی، حبیب‎ الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] (م 1312 ق)
    بعض الأعلام ممن قارب عصرنا: [[رشتی، حبیب‎ الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] (م 1312 ق)


    بعض أعاظم تلامذته (في كتاب الإجارة): [[رشتی، حبیب‎ الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]]  
    بعض أعاظم تلامذته (في كتاب الإجارة): [[رشتی، حبیب‎ الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]]  


    بعض أجلة المحشين: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] (م 1337 ق)
    بعض أجلة المحشين: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] (م 1337 ق)


    بعض الأعلام «قده»: سيد معصوم حسينى اشكورى (م 1324 ق يا 1325 ق)
    بعض الأعلام «قده»: سيد معصوم حسينى اشكورى (م 1324 ق يا 1325 ق)
    خط ۱۴۱: خط ۱۴۱:
    شيخنا الأستاذ في تعليقته: [[آخوند خراسانى]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] (م 1329 ق)
    شيخنا الأستاذ في تعليقته: [[آخوند خراسانى]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] (م 1329 ق)


    بعض أجلة العصر، بعض أعلام العصر: [[نائینی، محمدحسین|محقق نائينى]] (م 1355 ق)
    بعض أجلة العصر، بعض أعلام العصر: [[نائینی، محمدحسین|محقق نائينى]] (م 1355 ق)


    بعض أعاظم العصر: [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمد تقى شيرازى]] (م 1338 ق)
    بعض أعاظم العصر: [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمد تقى شيرازى]] (م 1338 ق)
    خط ۲۰۵: خط ۲۰۵:
    وى پس از تعريف بيع به (جعل الشيء بإزاء الشي) آن را به حسب موارد داراى آثار مختلفى همچون ملكيت عوضين، انعتاق، سقوط ما في الذمّة و وقف مى‌داند و تعاريف مشهور نقل، تبديل و تمليك را در مورد بيع نمى‌پذيرد. (ج /1 66).
    وى پس از تعريف بيع به (جعل الشيء بإزاء الشي) آن را به حسب موارد داراى آثار مختلفى همچون ملكيت عوضين، انعتاق، سقوط ما في الذمّة و وقف مى‌داند و تعاريف مشهور نقل، تبديل و تمليك را در مورد بيع نمى‌پذيرد. (ج /1 66).


    ايشان بر خلاف [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] «قده»، با نفى مفهوم قدرت و سلطنت از تعريف خيار، بين مفهوم لغوى و مفهوم شرعى آن تفاوتى را نمى‌پذيرند و مفهوم لغوى را اعم از معنى شرعى نمى‌دانند در نهايت امر، قدرت مأخوذ در معناى لغوى را حقيقى و در معناى شرعى اعتبارى مى‌داند. (ج /4 11).
    ايشان بر خلاف [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] «قده»، با نفى مفهوم قدرت و سلطنت از تعريف خيار، بين مفهوم لغوى و مفهوم شرعى آن تفاوتى را نمى‌پذيرند و مفهوم لغوى را اعم از معنى شرعى نمى‌دانند در نهايت امر، قدرت مأخوذ در معناى لغوى را حقيقى و در معناى شرعى اعتبارى مى‌داند. (ج /4 11).


    در مورد معنى شرط، وى به حسب علوم مختلف، معانى مختلفى را براى شرط ذكر نموده و مى‌نويسد:
    در مورد معنى شرط، وى به حسب علوم مختلف، معانى مختلفى را براى شرط ذكر نموده و مى‌نويسد:
    خط ۲۱۶: خط ۲۱۶:




    از خصوصيات مهم كتاب استقراء مؤلف و مراجعه به منابع مختلف فقهى و حديثى است كه در ميان آنان بيش از همه به حواشى [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]]، [[رشتی، حبیب‎ الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] و بخصوص حواشى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] متعرض شده است تا جايى كه اين كتاب علاوه بر اين كه شرح مكاسب شيخ اعظم است شرح نظريات [[آخوند خراسانى]] و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] نيز مى‌باشد.
    از خصوصيات مهم كتاب استقراء مؤلف و مراجعه به منابع مختلف فقهى و حديثى است كه در ميان آنان بيش از همه به حواشى [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]]، [[رشتی، حبیب‎ الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] و بخصوص حواشى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] متعرض شده است تا جايى كه اين كتاب علاوه بر اين كه شرح مكاسب شيخ اعظم است شرح نظريات [[آخوند خراسانى]] و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] نيز مى‌باشد.


    به علت اختصار در مطرح نمودن مباحث اصولى، وى مكررا با تعبير (ذكرنا في محلّه) به كتب اصولى [[آخوند خراسانى]] و بخصوص «نهاية الدراية» خود اشاره نموده است و فقط در يك مورد نام «نهاية الدراية» را به طور صريح ذكر نموده است، و قد بسطنا القول في تقريبه و في دفعه في نهاية الدراية (ج /2 134).
    به علت اختصار در مطرح نمودن مباحث اصولى، وى مكررا با تعبير (ذكرنا في محلّه) به كتب اصولى [[آخوند خراسانى]] و بخصوص «نهاية الدراية» خود اشاره نموده است و فقط در يك مورد نام «نهاية الدراية» را به طور صريح ذكر نموده است، و قد بسطنا القول في تقريبه و في دفعه في نهاية الدراية (ج /2 134).