الأربعون في المهدي عجلاللهتعالیفرجه و قصة الجزيرة الخضراء: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
سنّت اربعين نويسى پيشينهاى بس طولانى دارد و به قرنهاى نخستين اسلام باز مىگردد. | سنّت اربعين نويسى پيشينهاى بس طولانى دارد و به قرنهاى نخستين اسلام باز مىگردد. این مساله در پى ترغيبها و تشويقهايى كه از ناحيه پيامبر گرامى اسلام(ص) و ائمه معصومين بر حفظ احاديث، به ويژه حفظ چهل حديث به عمل آمده به عنوان یک سيره پسنديده در بين دانشمندان شيعه و سنّى رايج گرديد و در نتيجه آثارى با عنوانهايى؛ مانند اربعين و الاربعون حديثاً و آوردن چهل حديث در موضوعات مختلف دينى نگاشته شد و اربعينهايى در زمينه مسائل مختلف نظير معارف، احكام، فضائل، آداب و غير پديد آمد تا جايى كه این واژه نه تنها در فرهنگ اسلامى جايگاه ويژه داشت، بلكه در زبان و ادب فارسی نيز تاثير گذاشته و كتابهايى با تكيه بر عدد چهل به نگارش درآمده است. در عين حال كه حقيقت يا حقايق نهفته در آن، همچنان مجهول مانده است؛ ولى آثار و نتايج مثبت آن، نشان دهنده نوعى عنايت ويژه بدان است كه روشنترين مصاديق این اهتمام را مىتوان بر انگيخته شدن بسيارى از پيامبران در چهل سالگى ذكر كرد. گر چه واژه اربعين چهاربار در قرآن استعمال و به كار رفته است؛ اما به نظر مىرسد، پيدايش این اصطلاح و اشتهار آن علاوه بر حديث مشهور من حفظ من امتى اربعين حديثا. حديث معروف من اخلص العباده لله اربعين صباحاً، حديث انّ آدم بكى على خطئته اربعين عاماً، ان الله تعال جعل ميقات نبيه موسى بن عمران(ع) اربعين و خبر من دعا الى الله تعالى اربعين صباحاً يهذا العهد كان من انصار قائمنا و احاديث ديگر باشد و همين شواهد باعث امتياز و شرافت این عدد شده باشد.نویسنده اثر هم با اعتقاد به این كه در عدد 40 ويژگىهايى است كه حتى در عالم تكوين مىتواند تاثيرگذار باشد، به جمعآورى آيات، روايات و حكايات پرداخته و این نحوه ساماندهى و گردآورى و ترتيب مطالب را منحصر به فرد دانسته است. | ||
روش نگارش مؤلف | روش نگارش مؤلف این گونه است كه ابتدا آيهاى را ذكر سپس مناسب با آيه، روايتى و بعد از آن حكايتى از تشرف يافتگان به محضر امام زمان(ع) و آنگاه نكتههاى مورد استفاده از آيه و روايت را تحت عنوان اشاره مىآورد. | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
مؤلف در مقدمه به نقل توقيعى كه از امام عصر(عج) برای چهارمين و آخرين نائب خاص دوران غيبت صغرا ابوالحسن سمرى ارسال شده و همچنين به چگونگى جمع | مؤلف در مقدمه به نقل توقيعى كه از امام عصر(عج) برای چهارمين و آخرين نائب خاص دوران غيبت صغرا ابوالحسن سمرى ارسال شده و همچنين به چگونگى جمع این توقيع با آنچه از طرف تشرف يافتگان به محضر آن حضرت از علماء و بزرگان شيعه بيان شده؛ از جمله توجيه [[علامه مجلسى]] كه در [[بحارالانوار|بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام]] در این خصوص آمده، پرداخته است. مؤلف در لابه لاى این مباحث، راوى این توقيع را از ديدگاه علم رجال مورد ارزيابى قرار داده است و اثبات مىكند كه این حديث ضعيف مىباشد. | ||
اولين آيهاى كه در اثر آمده، آيه ''' ذلك الكتاب لاريب فيه هدى للمتقين، الذين يومنون بالغيب '''است كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] فرمودهاند: پيروان على(ع) متقين و غيب همان حجت غائب مىباشد و حكايت اول در خصوص نقل مناجاتى است كه [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيدبن طاووس]] زمانى كه امام عصر(عج) در سرداب مقدس مشغول ذكر آن بودهاند، و آن را به گوش خود شنيده، مىباشد. در ادامه، آيه ذكر هم بايّام الله كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] فرمودهاند: ايام الله سه روز است و یکى از آن روزى است كه قائم قيام مىكند.سپس حكايت تشرف [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]](ره) بيان مىشود. آخرين آيه اثر، ولقد كتبنا في الزبور من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادى الصالحون مىباشد كه امام محمد باقر و امام جعفرصادق(ع) فرمودند: آنان قائم و اصحاب ايشان مىباشند و آخرين حكايت هم مربوط به سيدبحرالعلوم و تشرف ايشان مىباشد. | اولين آيهاى كه در اثر آمده، آيه ''' ذلك الكتاب لاريب فيه هدى للمتقين، الذين يومنون بالغيب '''است كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] فرمودهاند: پيروان على(ع) متقين و غيب همان حجت غائب مىباشد و حكايت اول در خصوص نقل مناجاتى است كه [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيدبن طاووس]] زمانى كه امام عصر(عج) در سرداب مقدس مشغول ذكر آن بودهاند، و آن را به گوش خود شنيده، مىباشد. در ادامه، آيه ذكر هم بايّام الله كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] فرمودهاند: ايام الله سه روز است و یکى از آن روزى است كه قائم قيام مىكند.سپس حكايت تشرف [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]](ره) بيان مىشود. آخرين آيه اثر، ولقد كتبنا في الزبور من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادى الصالحون مىباشد كه امام محمد باقر و امام جعفرصادق(ع) فرمودند: آنان قائم و اصحاب ايشان مىباشند و آخرين حكايت هم مربوط به سيدبحرالعلوم و تشرف ايشان مىباشد. |