رسائل في الاجتهاد و التقليد و قاعدة لاضرر و ولاية الفقيه: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    }}  
    }}  


    '''رسائل في الاجتهاد و التقليد و قاعدة لاضرر و ولاية الفقيه'''، به قلم علیرضا سنجری اراکی، تقریر ابحاث و طرح و تحقیق مبانی آیت‎الله محمدصادق حسینی روحانی بوده که با استفاده از نظرات ایشان تحریر و تألیف شده است.
    '''رسائل في الاجتهاد و التقليد و قاعدة لاضرر و ولاية الفقيه'''، به قلم [[سنجری اراکی، علیرضا|علیرضا سنجری اراکی]]، تقریر ابحاث و طرح و تحقیق مبانی [[روحانی، محمدصادق|آیت‎الله محمدصادق حسینی روحانی]] بوده که با استفاده از نظرات ایشان تحریر و تألیف شده است.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    خط ۴۷: خط ۴۷:


    این رساله، در یازده فصل به شرح زیر، تنظیم شده است:
    این رساله، در یازده فصل به شرح زیر، تنظیم شده است:
    در فصل نخست، به بررسی معنای لغوی و اصطلاحی اجتهاد پرداخته شده است. پیرامون معنای اصطلاحی اجتهاد، سه نظریه زیر مطرح شده است:
    در فصل نخست، به بررسی معنای لغوی و اصطلاحی اجتهاد پرداخته شده است. پیرامون معنای اصطلاحی اجتهاد، سه نظریه زیر مطرح شده است:
    # نظریه مشهور که معتقدند اجتهاد، ملکه‎ای است که به‎وسیله آن، شخص توانایی استنباط حکم شرعی فرعی از اصول آن را بالفعل یا با قوه‎ای قریب به فعل، خواهد داشت. مقرر بر این تعریف، سه اشکال وارد نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9-‎10</ref>.
    # نظریه مشهور که معتقدند اجتهاد، ملکه‎ای است که به‎وسیله آن، شخص توانایی استنباط حکم شرعی فرعی از اصول آن را بالفعل یا با قوه‎ای قریب به فعل، خواهد داشت. مقرر بر این تعریف، سه اشکال وارد نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9-‎10</ref>.
    خط ۵۲: خط ۵۳:
    # نظریه مصنف که آن را به‎کار گرفتن تمام توان برای به‎‎ دست آوردن حجت بر حکم شرعی ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.
    # نظریه مصنف که آن را به‎کار گرفتن تمام توان برای به‎‎ دست آوردن حجت بر حکم شرعی ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.


    در فصل دوم و سوم، به موضوعات مربوط به اجتهاد «مطلق» و «تجزی» در سه مبحث امکان مطلق و امتناع آن، حجیت آراء مجتهد مطلق برای عمل خود و عدم جواز تقلیدش از دیگران و حجیت آراء مجتهد مطلق برای مقلد پرداخته شده و سنجری علاوه بر آن، به تقسیم اجتهاد به فعلی و بالقوه، اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص36-‎54</ref>.
    در فصل دوم و سوم، به موضوعات مربوط به اجتهاد «مطلق» و «تجزی» در سه مبحث امکان مطلق و امتناع آن، حجیت آراء مجتهد مطلق برای عمل خود و عدم جواز تقلیدش از دیگران و حجیت آراء مجتهد مطلق برای مقلد پرداخته شده و [[سنجری اراکی، علیرضا|سنجری]] علاوه بر آن، به تقسیم اجتهاد به فعلی و بالقوه، اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص36-‎54</ref>.


    فصل چهارم، در شناخت اموری است که اجتهاد، متوقف بر آنها بوده و مبتنی بر آنهاست که عبارتند از علم و آگاهی نسبت به علوم عربی، مانند صرف، نحو، لغت و...
    فصل چهارم، در شناخت اموری است که اجتهاد، متوقف بر آنها بوده و مبتنی بر آنهاست که عبارتند از علم و آگاهی نسبت به علوم عربی، مانند صرف، نحو، لغت و...
    پیرامون نیاز مجتهد به علم رجال، اختلافاتی وجود دارد، به‎گونه‎ای که برخی آن را لازم می‎دانند و برخی نیز منکر نیاز به آن هستند که در این فصل، به‎صورت مختصر، بدان پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>.
    پیرامون نیاز مجتهد به علم رجال، اختلافاتی وجود دارد، به‎گونه‎ای که برخی آن را لازم می‎دانند و برخی نیز منکر نیاز به آن هستند که در این فصل، به‎صورت مختصر، بدان پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>.


    خط ۶۷: خط ۶۹:
    در فصول بعدی، به‎ترتیب، به موضوعات زیر پرداخته شده است: معنای لغوی و اصطلاحی تقلید؛ تقلید از اعلم؛ جایز بودن تقلید از مفضول و شرط حیات و زنده بودن کسی که از او تقلید می‎شود.
    در فصول بعدی، به‎ترتیب، به موضوعات زیر پرداخته شده است: معنای لغوی و اصطلاحی تقلید؛ تقلید از اعلم؛ جایز بودن تقلید از مفضول و شرط حیات و زنده بودن کسی که از او تقلید می‎شود.


    رساله دوم، نوشته‎ای است پیرامون «قاعده لاضرر». در مقدمه این رساله، به بیان این نکته پرداخته شده است که ازآنجاکه این قاعده، از مهم‎ترین قواعد فقهی بوده و بسیاری از احکام شرعی، مبتنی بر آن می‎باشند، لذا علمای بسیاری، پیرامون آن قلم‎فرسایی نموده که از جمله آنها، علامه روحانی می‎باشد<ref>ر.ک: همان، ص129</ref>.
    رساله دوم، نوشته‎ای است پیرامون «قاعده لاضرر». در مقدمه این رساله، به بیان این نکته پرداخته شده است که ازآنجاکه این قاعده، از مهم‎ترین قواعد فقهی بوده و بسیاری از احکام شرعی، مبتنی بر آن می‎باشند، لذا علمای بسیاری، پیرامون آن قلم‎فرسایی نموده که از جمله آنها، [[روحانی، محمدصادق|علامه روحانی]] می‎باشد<ref>ر.ک: همان، ص129</ref>.


    مطالب مربوط به این موضوع، در پنج مقام زیر، پی گرفته شده است:
    مطالب مربوط به این موضوع، در پنج مقام زیر، پی گرفته شده است:
    خط ۹۸: خط ۱۰۰:


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references/>
    <references />


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==