شرح أسماء الله الحسنی (قشیری): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۴:

#'''«و لله الاسماء الحسنى»''' كه بعد از ذكر سبب نزول آيه، معنى آن بيان و به اهميت تكريم اسماء الهى اشاره شده است. نویسنده، معتقد است هر كه به اسماء پروردگار خويش، علم و معرفت پيدا كند، اسم خويش را فراموش خواهد كرد.

#'''«و لا تجهر بصلاتك و لا تخافت بها» ''' در اين باب، با استفاده از آيات، معانى مختلف دعا بررسى و اين آيه معنى شده است.

#'''«و لا تجهر بصلاتك و لا تخافت بها»''' در اين باب، با استفاده از آيات، معانى مختلف دعا بررسى و اين آيه معنى شده است.

#'''«تبارك اسم ربك ذى الجلال و الاكرام» '''، احتمالات ذكر شده در مورد معناى تبارك از جمله تقدّس، عظمت، بركت و زيادت بررسى شده است. ستايش خداوند به واسطه ذكر احسان و انعام او، استحقاق او در مورد صفاتى كه بدان‌ها متصف شده و اعتقاد به اينكه كسى در آن صفات شریک خداوند نخواهد بود، از جمله وجوه ثناى الهى دانسته شده و نویسنده معتقد است از جمله آداب ياد كردن اسماء الهى اين است كه انسان نفس خويش را به مقتضاى آن اسماء متصف گرداند.

#'''«تبارك اسم ربك ذى الجلال و الاكرام»'''، احتمالات ذكر شده در مورد معناى تبارك از جمله تقدّس، عظمت، بركت و زيادت بررسى شده است. ستايش خداوند به واسطه ذكر احسان و انعام او، استحقاق او در مورد صفاتى كه بدان‌ها متصف شده و اعتقاد به اينكه كسى در آن صفات شریک خداوند نخواهد بود، از جمله وجوه ثناى الهى دانسته شده و نویسنده معتقد است از جمله آداب ياد كردن اسماء الهى اين است كه انسان نفس خويش را به مقتضاى آن اسماء متصف گرداند.

#'''«سبح اسم ربك الاعلى»''' كه ضمن تعريف انواع تسبيح، دورى كردن از ريا يكى از مصاديق آن دانسته شده است.

#'''«اقرا باسم ربك الذى خلق»''' بعد از اشاره به کیفیت نزول آن، معانى آن بررسى شده است.