المتعة وأثرها في الإصلاح الإجتماعي: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ':م' به ': م')
    جز (جایگزینی متن - 'مى كنند' به 'می‌كنند')
    خط ۶۶: خط ۶۶:
    در فصل اول به بحث درباره مفهوم لغوى و اصطلاحى متعه و مختصرى از احكام آن در فقه شيعه پرداخته شده؛ سپس ديدگاه‌هاى فريقين درباره آيه 24 سوره نساء '''«فمااستمتعتم به منهنَّ فآتوهنَّ أجورهنَّ فريضة»''' و صراحت آن بر جواز و مشروعيت متعه به همراه نظر مفسران مختلف بررسى گرديده است. نگارنده همچنين بر اجماعى بودن ازدواج موقت بين امت عصر پيامبر اكرم(ص) تأكيد كرده و به بررسى آياتى از قرآن در مورد متعه حج و متعه زنان پرداخته است. در ادامه مشروعيت متعه با استفاده سنت نبوى و وقوع مكرر آن در زمان حيات پيامبر صتوسط بسيارى از صحابه آن حضرت مورد بحث و بررسى قرار گرفته و با استفاده از شواهد و قراين قرآنى، روايى، تاريخى و سيره بزرگان دين ثابت می‌شود كه آيات مربوط به متعه نسخ نشده و ادعاى نسخ حكم آن بى اساس است.
    در فصل اول به بحث درباره مفهوم لغوى و اصطلاحى متعه و مختصرى از احكام آن در فقه شيعه پرداخته شده؛ سپس ديدگاه‌هاى فريقين درباره آيه 24 سوره نساء '''«فمااستمتعتم به منهنَّ فآتوهنَّ أجورهنَّ فريضة»''' و صراحت آن بر جواز و مشروعيت متعه به همراه نظر مفسران مختلف بررسى گرديده است. نگارنده همچنين بر اجماعى بودن ازدواج موقت بين امت عصر پيامبر اكرم(ص) تأكيد كرده و به بررسى آياتى از قرآن در مورد متعه حج و متعه زنان پرداخته است. در ادامه مشروعيت متعه با استفاده سنت نبوى و وقوع مكرر آن در زمان حيات پيامبر صتوسط بسيارى از صحابه آن حضرت مورد بحث و بررسى قرار گرفته و با استفاده از شواهد و قراين قرآنى، روايى، تاريخى و سيره بزرگان دين ثابت می‌شود كه آيات مربوط به متعه نسخ نشده و ادعاى نسخ حكم آن بى اساس است.


    نگارنده در فصل ديگرى از كتاب به ديدگاههاى اهل سنت مبنى بر عدم مشروعيت متعه اشاره نموده و از لحاظ سندى و دلالى رواياتى را كه ايشان براى اثبات حرمت متعه، به آنها استناد مى كنند مورد خدشه قرار داده است.
    نگارنده در فصل ديگرى از كتاب به ديدگاههاى اهل سنت مبنى بر عدم مشروعيت متعه اشاره نموده و از لحاظ سندى و دلالى رواياتى را كه ايشان براى اثبات حرمت متعه، به آنها استناد می‌كنند مورد خدشه قرار داده است.


    آنگاه ادله قائلين به جواز متعه مطرح شده و فتاواى فقهاى بزرگ شيعه مانند:[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]]، [[شيخ مفيد]]، ابن جريح و برخى ديگر از فقهاى اهل سنت مانند [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]]، [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم اندلسى]]، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] و برخى ديگر از فقهاى معاصر آنان درباره مشروعيت متعه بيان گرديده است.
    آنگاه ادله قائلين به جواز متعه مطرح شده و فتاواى فقهاى بزرگ شيعه مانند:[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]]، [[شيخ مفيد]]، ابن جريح و برخى ديگر از فقهاى اهل سنت مانند [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]]، [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم اندلسى]]، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] و برخى ديگر از فقهاى معاصر آنان درباره مشروعيت متعه بيان گرديده است.