ابن ابی‌عاصم، احمد بن عمرو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'أبي ' به 'أبي') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در پاره‌اى از منابع، از وى با عنوان «محدث بن محدث بن محدث» ياد شده است. | در پاره‌اى از منابع، از وى با عنوان «محدث بن محدث بن محدث» ياد شده است. | ||
وى از مردم بصره بود و پس از درگذشت صالح بن احمد، در اصفهان، بر مسند قضا نشست و مدت 13 يا 16 سال در اين سمت بود، اما بر اثر پيشامدى كه ميان وى و على بن | وى از مردم بصره بود و پس از درگذشت صالح بن احمد، در اصفهان، بر مسند قضا نشست و مدت 13 يا 16 سال در اين سمت بود، اما بر اثر پيشامدى كه ميان وى و على بن متویه رخ داد، از كار بركنار شد. | ||
او براى شنيدن، فراگيرى و ثبت حديث، از اين ديار به آن ديار مى‌رفت. در كوفه، بغداد، دمشق، مصر، حجاز و ديگر بلاد اسلامى گردش كرد و از عده بسيارى حديث شنيد. در اين سفرها، با ابوتراب نخشبى و كسان ديگر از مشايخ صوفيان، ديدار كرد و صحبت آنان را دريافت. | او براى شنيدن، فراگيرى و ثبت حديث، از اين ديار به آن ديار مى‌رفت. در كوفه، بغداد، دمشق، مصر، حجاز و ديگر بلاد اسلامى گردش كرد و از عده بسيارى حديث شنيد. در اين سفرها، با ابوتراب نخشبى و كسان ديگر از مشايخ صوفيان، ديدار كرد و صحبت آنان را دريافت. | ||
وى احاديث بسيارى شنيده بود و ازبر داشت. درباره قدرت حافظه او گفته‌اند كه در فتنه صاحب الزنج، گنجينه کتاب‌هايش از ميان رفت و او 50 هزار حديث از حافظه خود نقل و | وى احاديث بسيارى شنيده بود و ازبر داشت. درباره قدرت حافظه او گفته‌اند كه در فتنه صاحب الزنج، گنجينه کتاب‌هايش از ميان رفت و او 50 هزار حديث از حافظه خود نقل و بازنویسى كرد. | ||
به ليلى بن نعمان ديلمى (از سرداران حسن بن قاسم داعى صغير) خبر دادند كه ابن ابى عاصم، ناصبى است. او بى‌درنگ فرمان قتل وى را صادر كرد، اما به علت نامعلومى، از كشتن او چشم پوشيد. | به ليلى بن نعمان ديلمى (از سرداران حسن بن قاسم داعى صغير) خبر دادند كه ابن ابى عاصم، ناصبى است. او بى‌درنگ فرمان قتل وى را صادر كرد، اما به علت نامعلومى، از كشتن او چشم پوشيد. | ||