الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مأساة الزهراء علیهاالسلام، شبهات و ردود]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00822.jpg|بندانگشتی|مرقد شیخ صدوق شهر ری تهران|175px]]  
    [[پرونده:NUR00996J1.jpg|بندانگشتی|مأساة الزهراء علیهاالسلام، شبهات و ردود|175px]]  


    '''ابوجعفر محمد بن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى''' (۳۰۵ -۳۸۱ق)، معروف به شیخ صدوق و ابن بابویه، از بزرگ‌ترین فقهاء و محدّثین قرن چهارم هجری. کتاب [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه|من لایحضره الفقیه]] از کتب اربعه شیعه اثر اوست.
    '''مأساة الزهراء علیهاالسلام، شبهات و ردود'''، اثر عربی [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی عاملی]]، به بررسى مسائلى مى‌پردازد که در سال‌هاى اخیر پیرامون مظلومیت حضرت زهرا(س) و آنچه پس از رحلت پیامبر(ص) بر او گذشت و نیز مسائلى را که گونه‌اى ارتباط با آن حضرت دارد، مطرح می‌کند.


    پدر بزرگوارش، [[على بن حسین بن بابویه قمى]]، از برجسته‌ترین علما و فقهاى بزرگ زمان خود بود. در آن روزگار، با آنکه عالمان و محدثان بسیارى در قم مى‌زیستند، پرچم هدایت و مرجعیت فتوا بر دوش این عالم عابد و محدث زاهد و صاحب کرامات، یعنى على بن بابویه ([[پدر شیخ صدوق]]) بوده است.
    در جلد اول، نویسنده در فصل اول از باب نخست، سخن خود را از تاریخ تولد آن حضرت آغاز کرده است؛ با این دلیل که برخى تلاش مى‌کنند تا روایت منقول از پیامبر(ص) و ائمه(ع) را که مى‌گوید: «زهرا(ع)، پس از اسراء و معراج از میوه بهشتى به دنیا آمد»، نادیده بگیرند؛ یا از التزام به این امر که زهرا(س) در سنین پایین با [[امام على(ع)|على(ع)]] ازدواج کرد، سرپیچى کنند؛ زیرا تا حدودى در توجیه و اقناع مخاطبان خود دچار زحمت مى‌شوند، ولذا ترجیح مى‌دهند که اصلا متعرّض آن نشوند.
    در فصل دوم، به بررسی رابطه حضرت زهرا(س) با غیب، پرداخته شده است. غیب در زندگانی زهرا(س)، تأویل روایات، آیا زهرا(س) اولین مؤلف در اسلام است؟ آیا احکام شرعی در مصحف زهرا(س) وجود داشته؟ و عدم تعارض در احادیث مصحف زهرا(س)، از جمله عناوینی است که در این فصل، مورد بحث قرار گرفته است.


    شیخ صدوق از بزرگترین شخصیت‌هاى جهان اسلام و از برجسته‌ترین چهره‌هاى درخشان علم و فضیلت است.
    در فصل سوم، شمارى از پرسش‌ها و پاسخ‌ها را خواهیم خواند که پیرامون تهاجم هیئت حاکمه به فاطمه(س) مطرح است. آنان در انجام مراحل کودتاى خود علیه برنامه الهى و ابلاغ نبوى و غصب خلافت از صاحب برحقّ آن که نصّ و نصب بر حقانیت او تأکید داشت و خود نیز در روز غدیر خم با او بیعت کردند و با خداى خود عهد نمودند که بدان وفا کنند و بیعت نشکنند، به خانه دختر پیامبر(ص) حمله بردند. برخى، این تهاجم را انکار کرده یا در حدوث چیزى جز تهدید به آتش زدن خانه فاطمه(س)، شک نموده‌اند.
    این افراد مدعى شده‌اند که این قضیه ربطى به عقیده ندارد و در توجیه موضع خود مطالبى را بیان کرده‌اند و از جمله تأکید نموده‌اند که ما باید پیش از آنکه دیگران قضایاى ما را مورد مناقشه قرار دهند و از اعتبار بیندازند، خود آنها را نقد کنیم. نویسنده در این فصل درباره نادرستى این سخن مطالبی را ذکر کرده و گوشه‌هایى از این پرسش‌ها و ایرادهاى مبتنى بر استحسانات و اعتبارات و ترجیحات غیر قابل قبول و اعتماد را بیان نموده است.


    او که نزدیک به عصر ائمه علیهم‌السلام مى‌زیست، با جمع‌آورى روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام و تألیف کتاب‌هاى نفیس و با ارزش، خدمات ارزنده و کم‌نظیرى به اسلام و تشیع کرد.
    در فصل چهارم، به بررسی دیدگاه برخی از علمای بزرگ شیعه پیرامون مظلومیت حضرت زهرا(س) پرداخته شده است...<div class="mw-ui-button">[[مأساة الزهراء علیهاالسلام، شبهات و ردود|'''ادامه''']]</div>
     
    شیخ صدوق بیش از بیست سال از دوران پر برکت حیات پدر را درک کرد و در این مدت از محضر پدر و سایر علماى قم کسب علم و حکمت کرد.
     
    او در سن 22 یا 23 سالگى بود که پدر بزرگوارش دار فانى را وداع کرد. از آن پس وظیفۀ سنگین نشر احادیث آل محمد صلى الله علیهم اجمعین و هدایت امت به عهدۀ وى قرار گرفت و دوران جدیدى از زندگى او آغاز گردید.
     
    این عالم بزرگ و آخرین بازماندۀ خاندان صدوق، پس از عمرى طولانى و پر برکت در سال 381ق دیده از جهان فانى فرو بست و در شهر ری به خاک سپرده شد، که بعدها آرامستان ابن‌بابویه در اطراف آن ساخته شد. <div class="mw-ui-button">[[ابن بابویه، محمد بن علی|'''ادامه''']]</div>