۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'احمد كسروى' به 'احمد كسروى ') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق(ع) ') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
عده كثيرى از صحابه زمان پيامبر اكرم(ص) و تابعين، احاديث مربوط به امام زمان(عج) را نقل نمودهاند كه فصل ششم و هفتم به ذكر نام عدّهاى از آنان و منابع آن به طور كامل و دقيق به نقل از كتب شيعه و سنّى مىپردازد. از صحابه مىتوان از حضرت على(ع)، امام حسين(ع)، ام سلمه، ابن عباس، ابن مسعود، ابوهريره، و از تابعين ابراهيم بن علقمه، ابوصديق ناجى، ابونضره، [[سلیم بن قیس هلالی|سليم بن قيس]] هلالى و عبدالرحمن بن ابى ليلى نام برد. | عده كثيرى از صحابه زمان پيامبر اكرم(ص) و تابعين، احاديث مربوط به امام زمان(عج) را نقل نمودهاند كه فصل ششم و هفتم به ذكر نام عدّهاى از آنان و منابع آن به طور كامل و دقيق به نقل از كتب شيعه و سنّى مىپردازد. از صحابه مىتوان از حضرت على(ع)، امام حسين(ع)، ام سلمه، ابن عباس، ابن مسعود، ابوهريره، و از تابعين ابراهيم بن علقمه، ابوصديق ناجى، ابونضره، [[سلیم بن قیس هلالی|سليم بن قيس]] هلالى و عبدالرحمن بن ابى ليلى نام برد. | ||
در فصل هشتم، مؤلف ليستى از دانشمندان اهل سنّت (249 نفر) كه احاديث مربوط به امام زمان(ع) را در كتب خود نقل نمودهاند، بيان مىكند اين اطلاعات شامل نام صاحب اثر، سال تولد و فوت، نام اثر و آدرس دقيق احاديث و مكان چاپ اثر مىباشد. فصل نهم، نام عدّهاى از افراد كه تمامى سعى و تلاش خود را در نفى و تحريف مساله مهدويّت مبذول داشتهاند، ذكر مىشود. كه مىتوان از گلدزيهر يهودى الاصل آلمانى، مارگلى يوت، دى، بى مك دانالد، دار مستتر، محبّ الدين خطيب، محمد عبدالله عنان، علاء الدوله سمنانى، احمد امين و [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، ابن تيميّه، [[کسروی، احمد|احمد كسروى]] ، شيخ محمد مردوخ و ناصر الدين صاحب الزمانى نام برد. فصل دهم، چهارده حديث درخصوص مساله غيبت صغرى و كبرى امام زمان(ع) از ديدگاه پيامبر(ص) و ائمه عليهم السلام بيان مىشود كه براى امت اسلامى حجّتى قاطع بوده و كسى را قدرت بر انكار اين دو غيبت بر امام زمان(ع) نيست. فصل يازدهم به بحث امكان تشرف در زمان غيبت كبرا خدمت امام زمان(ع) و بررسى توقيعى كه از ناحيه آن حضرت براى آخرين نائب خاص صادر شده است، مىپردازد. مؤلف در فصل دوازدهم به معرّفى چهار نائب خاص امام زمان(ع) در دوران غيبت صغرى(255- 329ق) مىپردازد. و در پايان ليستى از اشخاصى كه به عنوان وكيل امام(ع) بودهاند و آنها واسطه بين مردم و وكيل مخصوص امام بودهاند، ذكر مىشود. فصل سيزدهم و چهاردهم، مؤلف فلسفه غيبت و انتظار را شرح مىدهد. محققّان و صاحبنظران علّتهايى؛ از جمله امتحان و آزمايش مردم، عدم آمادگى جهان جهت درك حضرت، تاديب مردم و اثبات ناتوانى بشردر اجراى عدالت براى فلسفه غيبت ذكر نمودهاند. در فصل انتظار مباحث فضيلت انتظار، مفهوم انتظار و وظيفه منتظر مطرح مىشود. فصل پانزدهم، مؤلف بحث علائم و نشانههاى ظهور امام زمان(ع) را مطرح و طى روايتى طولانى از امام صادق(ع) اين نشانهها را متذكر مىشوند. | در فصل هشتم، مؤلف ليستى از دانشمندان اهل سنّت (249 نفر) كه احاديث مربوط به امام زمان(ع) را در كتب خود نقل نمودهاند، بيان مىكند اين اطلاعات شامل نام صاحب اثر، سال تولد و فوت، نام اثر و آدرس دقيق احاديث و مكان چاپ اثر مىباشد. فصل نهم، نام عدّهاى از افراد كه تمامى سعى و تلاش خود را در نفى و تحريف مساله مهدويّت مبذول داشتهاند، ذكر مىشود. كه مىتوان از گلدزيهر يهودى الاصل آلمانى، مارگلى يوت، دى، بى مك دانالد، دار مستتر، محبّ الدين خطيب، محمد عبدالله عنان، علاء الدوله سمنانى، احمد امين و [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، ابن تيميّه، [[کسروی، احمد|احمد كسروى]] ، شيخ محمد مردوخ و ناصر الدين صاحب الزمانى نام برد. فصل دهم، چهارده حديث درخصوص مساله غيبت صغرى و كبرى امام زمان(ع) از ديدگاه پيامبر(ص) و ائمه عليهم السلام بيان مىشود كه براى امت اسلامى حجّتى قاطع بوده و كسى را قدرت بر انكار اين دو غيبت بر امام زمان(ع) نيست. فصل يازدهم به بحث امكان تشرف در زمان غيبت كبرا خدمت امام زمان(ع) و بررسى توقيعى كه از ناحيه آن حضرت براى آخرين نائب خاص صادر شده است، مىپردازد. مؤلف در فصل دوازدهم به معرّفى چهار نائب خاص امام زمان(ع) در دوران غيبت صغرى(255- 329ق) مىپردازد. و در پايان ليستى از اشخاصى كه به عنوان وكيل امام(ع) بودهاند و آنها واسطه بين مردم و وكيل مخصوص امام بودهاند، ذكر مىشود. فصل سيزدهم و چهاردهم، مؤلف فلسفه غيبت و انتظار را شرح مىدهد. محققّان و صاحبنظران علّتهايى؛ از جمله امتحان و آزمايش مردم، عدم آمادگى جهان جهت درك حضرت، تاديب مردم و اثبات ناتوانى بشردر اجراى عدالت براى فلسفه غيبت ذكر نمودهاند. در فصل انتظار مباحث فضيلت انتظار، مفهوم انتظار و وظيفه منتظر مطرح مىشود. فصل پانزدهم، مؤلف بحث علائم و نشانههاى ظهور امام زمان(ع) را مطرح و طى روايتى طولانى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اين نشانهها را متذكر مىشوند. | ||
در فصول شانزدهم و هفدهم و هجدهم بحث رجعت از منظر قرآن كريم، احاديث معصومين(ع) و علماى شيعه مورد بررسى قرار مىگيرد. در فصل نوزدهم، مؤلف گوشهاى از سخنان گهربار امام زمان(ع) را جمعآورى نموده است. | در فصول شانزدهم و هفدهم و هجدهم بحث رجعت از منظر قرآن كريم، احاديث معصومين(ع) و علماى شيعه مورد بررسى قرار مىگيرد. در فصل نوزدهم، مؤلف گوشهاى از سخنان گهربار امام زمان(ع) را جمعآورى نموده است. |
ویرایش