موسوی علوی خوانساری، سید حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۹: خط ۵۹:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مطلبی، سید ابوالحسن، «شرح‌حال حضرت آیت‌الله حاج سید حسین موسوی علوی خوانساری(ره)»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، مجله پیام حوزه، تابستان 1378، شماره 22؛ به آدرس اینترنتی:
    [https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4210/4228/27725 مطلبی، سید ابوالحسن، «شرح‌حال حضرت آیت‌الله حاج سید حسین موسوی علوی خوانساری(ره)»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، مجله پیام حوزه، تابستان 1378، شماره 22]
     


    https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4210/4228/27725




    خط ۶۷: خط ۶۷:
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}


     
    [[صلاة المسافر (ابوالحسن اصفهانی)]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات جدید]]
    [[رده:دی (1400)]]

    نسخهٔ ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۶

    NUR07954.jpg

    نام موسوی علوی خوانساری، سید حسین
    نام‎های دیگر
    نام پدر میرزا محمدمهدی علوی
    متولد 1287ش
    محل تولد خوانسار
    رحلت 1368ش / 1409ق / 1989م
    اساتید سید ابوالحسن اصفهانی

    ضیاءالدین عراقی

    نائینی

    اصطهباناتی

    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE07954AUTHORCODE

    سید حسین موسوی علوی خوانساری (متوفی 1409ق)، فقیه و مجتهد، دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف، از شاگردان حضرات آیات سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاءالدین عراقی، نائینی و اصطهباناتی.

    ولادت

    ایشان در سال 1287ش در شهر خوانسار متولد شد. پدر ایشان، مرحوم میرزا محمدمهدی علوی، از شاگردان مبرز آخوند خراسانی و آقای سید کاظم یزدی، پس از اتمام تحصیلات عالیه در نجف اشرف و نگاشتن دوره خارج کفایه آخوند و فقه مرحوم یزدی، به امر آنان به خوانسار مراجعت و متأسفانه در سنین جوانی، حدود سی‌وپنج سالگی به رحمت ایزدی می‌پیوندد و در نتیجه سرپرستی سید حسین بر عهده جد بزرگوارشان، مرحوم آقا سید علی مجتهد که از علمای بزرگ زمان خود است، قرار می‌گیرد.

    تحصیلات و اساتید

    دراین‌باره در زندگی‌نامه خودنوشت ایشان به اختصار آمده است: در سن نه سالگی پدرم از دنیا رفت و تحت کفالت جدم درآمدم و در خدمت ایشان [به] مقدمات و صرف و نحو و معالم مشغول بودم. بعد از فوت ایشان (1337ق) برای ادامه تحصیلات به اصفهان رفتم و مدت شش سال از خدمت اساتید بزرگ آن زمان آقای سید محمد نجف‌آبادی و آقا میر محمدصادق و آقا سید محمدباقر درچه‌ای استفاده نمودم.

    سپس برای کسب فلسفه و حکمت به خوانسار مراجعت و از محضر باارزش مرحوم آخوند ملا محمدعلی حکیم که در زمان خود و در نوع خود بی‌نظیر بوده و ظاهراً با یک واسطه شاگرد ملاهادی سبزواری بود به تحصیل منظومه حکمت و سایر کتب حکمت و کلام مشغول بودم. پس‌ازآن حرکت کردم به نجف اشرف و زمانی که در آنجا بودم، از محضر اساتید بزرگ، آقا سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاءالدین عراقی، نائینی و اصطهباناتی استفاده کردم و چون مریض شدم، برحسب دستور آقا سید ابوالحسن اصفهانی حرکت کردم برای ایران، با چندین اجازه روایی و اجتهاد از اشخاص نامبرده.

    وفات

    آیت‌الله علوی خوانساری در تاریخ بیست و یکم تیرماه 1368 (1409ق) وفات یافت.

    آثار

    عمر ایشان بیشتر به تدریس و رتق‌وفتق امور مردم و انذار و موعظت سپری شد و فرصت تألیف نیافتند. عمده اثر تألیفی که برجای نهادند، تقریرات فقه استادشان آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی و میرزای نائینی (قدس‌سرهما) است که در سال 1347ق نگاشته‌اند که دفتر انتشارات اسلامی در سال 1415ق در 252 صفحه، با عنوان «صلاة المسافر» آن را چاپ کرده است[۱].

    پانویس

    1. مطلبی، سید ابوالحسن


    منابع مقاله

    مطلبی، سید ابوالحسن، «شرح‌حال حضرت آیت‌الله حاج سید حسین موسوی علوی خوانساری(ره)»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، مجله پیام حوزه، تابستان 1378، شماره 22



    وابسته‌ها