صفار، ابراهیم بن اسماعیل

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    ابراهیم بن اسماعیل صفار
    نام ابراهیم بن اسماعیل صفار
    نام های دیگر ابي‌اسحاق ابراهيم بن اسماعيل بن احمد بن اسحاق الصفار البخاري الحنفي الملقب بالزاهد الصفار
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار ‏تلخيص الادله لقواعد التوحيد /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده
    کد مولف AUTHORCODE16736AUTHORCODE

    ابراهیم بن اسماعیل صفار بن احمد بن اسحاق بخاری حنفی، کنیه‎اش ابواسحاق و دارای شهرت‎هایی همچون: رکن‎الدین، صفار، زاهد صفار بود که مشهورترین آن‎ها زاهد صفار است[۱]. او یکی از عالمان اهل سنت و تابع مذهب کلامی ماتریدیه بود[۲]. «تلخيص الأدلة لقواعد التوحيد»، از جمله آثار اوست. پدرش اسماعیل بن احمد، از جمله اساتید وی و فرزندش حماد بن ابراهیم، از جمله شاگردان او بوده‎اند[۳].

    تولد و وفات

    بیشتر مصادری که به زندگی‎نامه صفار پرداخته‎اند، تولد او را در بخارا ذکر کرده‎اند و نسبت به تاریخ تولدش سکوت نموده‎اند. برخی تولد او را حدود سال 460ق، ذکر کرده‎اند[۴]. وی در سال 534ق، از دنیا رفت[۵].

    اساتید

    1. پدرش اسماعیل بن احمد؛
    2. ابوحفص عمر بن منصور بن خنب حافظ؛
    3. ابومحمد عبدالملک بن عبدالرحمن اسبیری؛
    4. ابومحمد فضل بن ابوالفضل؛
    5. ابومحمد عبدالعزیز بن مستقر کرمینی؛
    6. ابویعقوب یوسف بن منصور سیاری؛
    7. ابوبکر محمد بن احمد بن مطوعی مروزی؛

    و...[۶].

    شاگردان

    1. فرزندش ابوالمحامد حماد بن ابراهیم بن اسماعیل؛
    2. ابوالقاسم حسن بن منصور بن محمود اوزجندی فرغانی، معروف به قاضی خان[۷].

    آثار

    1. تلخيص الزاهد؛
    2. تلخيص الأدلة لقواعد التوحيد؛
    3. كتاب السنة و الجماعة؛
    4. صك الجنة (این کتاب به زبان فارسی نوشته شده است)؛
    5. الإبانة عن إثبات الرسالات[۸].

    پانویس

    1. ر.ک: هشام ابراهیم محمود، ص37
    2. ر.ک: همان، ص45
    3. ر.ک: همان، ص40-43
    4. ر.ک: همان، ص37
    5. ر.ک: همان، ص50
    6. ر.ک: همان، ص40
    7. ر.ک: همان، ص42
    8. ر.ک: همان، ص43

    منابع مقاله

    هشام ابراهیم محمود، «تلخيص الأدلة لقواعد التوحيد»، تألیف ابراهیم بن اسماعیل صفار، دارالسلام للطباعة و النشر و التوزيع و الترجمه، قاهره، چاپ اول، 1431ق.