آیتی، عبدالمحمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای ') |
||
| (۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[العبر: تاریخ ابن خلدون|]][[ترجمه فارسی الغارات]] | | data-type="authorWritings" |[[العبر: تاریخ ابن خلدون|]] [[ترجمه فارسی الغارات]] | ||
[[العبر: تاریخ ابن خلدون|ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی)]] | [[العبر: تاریخ ابن خلدون|ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی)]] | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01395AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|آیتی (ابهام زدایی)}} | |||
'''عبدالمحمد | '''عبدالمحمد آیتی''' (1305-1392ش)، پژوهشگر، نویسنده و مترجم معاصر در حوزه فلسفه، تاریخ، ادب پارسی و عربی | ||
== ولادت == | ==ولادت == | ||
در اردیبهشت سال 1305ش در بروجرد لرستان متولد شد. | در اردیبهشت سال 1305ش در بروجرد لرستان متولد شد. | ||
== تحصیلات == | ==تحصیلات == | ||
در شهر بروجرد، نخست به ''مکتبخانه سنتی آغاباجی'' رفت ولی والدینش او را به دبستان اعتضاد که قدیمی‌ترین مدرسه مدرن در بروجرد بود فرستادند. پس از پایان دبستان در مهر ماه سال 1320 وارد دبيرستان شد. | در شهر بروجرد، نخست به ''مکتبخانه سنتی آغاباجی'' رفت ولی والدینش او را به دبستان اعتضاد که قدیمی‌ترین مدرسه مدرن در بروجرد بود فرستادند. پس از پایان دبستان در مهر ماه سال 1320 وارد دبيرستان شد. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
ديگر نتوانست شايد هم نمى‌خواست به تهران بازگردد. ده سال در ساوه و دو سال در گرمسار تدريس كرد.در مهر ماه سال 1348 به پيشنهاد مركز انتشارات آموزشى به تهران آمد و در آن مركز به كار مشغول شد.ده سال سر دبير ماهنامۀ آموزش و پرورش بود، تا در سال 1359 به افتخار بازنشستگى نايل شد.مدت تدريسش از سى سال هم گذشته بود. | ديگر نتوانست شايد هم نمى‌خواست به تهران بازگردد. ده سال در ساوه و دو سال در گرمسار تدريس كرد.در مهر ماه سال 1348 به پيشنهاد مركز انتشارات آموزشى به تهران آمد و در آن مركز به كار مشغول شد.ده سال سر دبير ماهنامۀ آموزش و پرورش بود، تا در سال 1359 به افتخار بازنشستگى نايل شد.مدت تدريسش از سى سال هم گذشته بود. | ||
==وفات == | |||
عبدالمحمد آیتی بعد از طی یک دوره بیماری روز چهارشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ در سن ۸۷سالگی چشم از جهان فروبست. | |||
==آثار علمى== | ==آثار علمى== | ||
پيش از آنكه بازنشسته شود کتابهاى باتلاق، كشتى شكسته، كالسكۀ زرين، تحرير تاريخ وصاف و ترجمۀ تقویم البلدان را منتشر كرده بود.در دورۀ بازنشستگى [[العبر: تاریخ ابن خلدون|تاريخ ابن خلدون]] (العبر) را در شش جلد ترجمه كرد و همچنین تاريخ دولت اسلامى در اندلس در 5 جلد و تاريخ ادبيات زبان عربى و تاريخ فلسفه در جهان اسلام و دربارۀ فلسفۀ اسلامى را ترجمه كرد، سپس به نظامى پرداخت و هر پنج کتاب:خسرو و شيرين، ليلى و مجنون، مخزن الاسرار، هفت پیکر و اسكندرنامه را گزيده و شرح كرد. | |||
ترجمۀ غزلهاى ابونواس، ترجمۀ الغارات، ترجمۀ علویات سبع، نوشتن شكوه قصيده و شكوه سعدى در غزل و گنجور پنج گنج و پير نيشابور هم از ديگر آثار ایشان است. ترجمۀ قرآن مجيد و صحيفۀ سجاديه و نهج‌البلاغة و ترجمۀ کتاب حجاز در صدر اسلام بر تارك آثار او مى‌درخشند. | |||
ترجمۀ | ترجمۀ قرآن مجيد را در سال 1356 آغاز كرد و پس از سه سال به پایان برد. او مى‌خواست ترجمه‌اى روان و امروزى، ترجمه‌اى كه در عين صحت و فصاحت و بلاغت و در عين زيبايى عبارات خواندنش برای همگان آسان باشد به وجود آورد. ترجمه‌هایى را كه تا آن روز منتشر شده بودند، مانند ترجمۀ مرحوم الهى قمشه‌اى و ترجمۀ مرحوم پاينده و مرحوم رهنما را خواند و فراز و فرود و حسن و عيب هر كدام را در نظر گرفت. مى‌خواست چيزى به وجود آورد كه از حسن‌هاى همه آنها بهره‌مند و از عيبهاى آنها (اگر داشته باشند) مبرّا باشد. | ||
در هنگام ترجمه از تفاسير غافل نبود.همواره به تفسير ابو[[الفتوح]]، كشف الاسرار، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، ترجمۀ تفسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، كشّاف و تفسير كبير امام فخر مراجعه مى‌كرد.در تجديد نظر چاپ بعد در [[الميزان في تفسير القرآن|تفسير المیزان]] و [[تفسیر نمونه]] هم می‌نگريست.. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۸: | ||
[[ترجمه مختصر تاریخ الدول]] | [[ترجمه مختصر تاریخ الدول]] | ||
[[تقويم البلدان (ترجمه)]] | |||
[[معجم الأدباء]] | [[معجم الأدباء]] | ||
| خط ۹۹: | خط ۱۰۳: | ||
[[حجاز در صدر اسلام]] | [[حجاز در صدر اسلام]] | ||
[[تاریخ دولت اسلامی در اندلس | [[تاریخ دولت اسلامی در اندلس]] | ||
[[تحریر تاریخ وصاف]] | [[تحریر تاریخ وصاف]] | ||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۱۳: | ||
[[معلقات سبع]] | [[معلقات سبع]] | ||
[[الحوادث الجامعة (رویدادهای قرن هفتم هجری | [[الحوادث الجامعة (رویدادهای قرن هفتم هجری)]] | ||
[[بهارستان سخن]] | [[بهارستان سخن]] | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۲۱: | ||
[[شکوه قصيده]] | [[شکوه قصيده]] | ||
[[گزيده اسکندر نامه از پنج گنج | [[گزيده اسکندر نامه از پنج گنج نظامی گنجوی]] | ||
[[پير نيشابور، | [[پير نيشابور، گزيده‌ای از مثنویهای عطار]] | ||
[[گزیده مخزن الاسرار از پنج گنج نظامی گنجوی]] | [[گزیده مخزن الاسرار از پنج گنج نظامی گنجوی]] | ||
[[گزيده خسرو و شيرين از پنج گنج | [[گزيده خسرو و شيرين از پنج گنج نظامی گنجوی]] تصحيح و توضيحات | ||
[[گزيده ليلي و مجنون از پنج گنج | [[گزيده ليلي و مجنون از پنج گنج نظامی گنجوی]] | ||
[[گزيده هفت پيکر از پنج گنج | [[گزيده هفت پيکر از پنج گنج نظامی گنجوی]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:ادیبان]] | ||
[[رده:مترجمان]] | |||
[[رده:مترجمان قرآن]] | |||
[[رده:نهج‌البلاغه‌پژوهان]] | |||
[[رده:زادگان 1305 شمسی]] | |||
[[رده:مترجمان نهج‌البلاغه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۱
| نام | آیتی، عبدالمحمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آیتی بروجردی، عبدالمحمد
Doctor Hamid Ayati |
| نام پدر | |
| متولد | 1305 ش |
| محل تولد | بروجرد |
| رحلت | 1392 ش یا 1434 ق یا 2013 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | ترجمه فارسی الغارات |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01395AUTHORCODE |
عبدالمحمد آیتی (1305-1392ش)، پژوهشگر، نویسنده و مترجم معاصر در حوزه فلسفه، تاریخ، ادب پارسی و عربی
ولادت
در اردیبهشت سال 1305ش در بروجرد لرستان متولد شد.
تحصیلات
در شهر بروجرد، نخست به مکتبخانه سنتی آغاباجی رفت ولی والدینش او را به دبستان اعتضاد که قدیمی‌ترین مدرسه مدرن در بروجرد بود فرستادند. پس از پایان دبستان در مهر ماه سال 1320 وارد دبيرستان شد.
تا كلاس سوم دبيرستان خواند، ولى هواى دروس طلبگى در سرش افتاد.
در مهر ماه سال 1323 به مدرسۀ آقا يا مدرسۀ نوربخش بروجرد رفت. در مهر ماه سال 1324 در قم بود.در مهر ماه سال 1325 از قم عازم تهران شد و با گرفتن تصديق مدرسى كه آن وقت معادل ديپلم بود در كنكور دانشكدۀ معقول و منقول شركت كرد و قبول شد.
در خرداد سال 1328 به اخذ درجۀ ليسانس نائل آمد و چون دورۀ علوم تربيتى و روانشناسى را هم ديده بود، برای تدريس در دبيرستانها به استخدام وزارت فرهنگ(آموزش و پرورش) در آمد و در مهرماه سال 1328 به دبيرى دبيرستانهاى بابل منصوب شد.دو سال در بابل تدريس كرد و به خرم آباد لرستان منتقل شد.
در مهر ماه سال 1330 از خرم آباد به تهران منتقل شد، ولى چون پنج سال تعهد دبيرى داشت، پس از چند سال كه در تهران بود، او را به ساوه فرستادند.
ديگر نتوانست شايد هم نمى‌خواست به تهران بازگردد. ده سال در ساوه و دو سال در گرمسار تدريس كرد.در مهر ماه سال 1348 به پيشنهاد مركز انتشارات آموزشى به تهران آمد و در آن مركز به كار مشغول شد.ده سال سر دبير ماهنامۀ آموزش و پرورش بود، تا در سال 1359 به افتخار بازنشستگى نايل شد.مدت تدريسش از سى سال هم گذشته بود.
وفات
عبدالمحمد آیتی بعد از طی یک دوره بیماری روز چهارشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ در سن ۸۷سالگی چشم از جهان فروبست.
آثار علمى
پيش از آنكه بازنشسته شود کتابهاى باتلاق، كشتى شكسته، كالسكۀ زرين، تحرير تاريخ وصاف و ترجمۀ تقویم البلدان را منتشر كرده بود.در دورۀ بازنشستگى تاريخ ابن خلدون (العبر) را در شش جلد ترجمه كرد و همچنین تاريخ دولت اسلامى در اندلس در 5 جلد و تاريخ ادبيات زبان عربى و تاريخ فلسفه در جهان اسلام و دربارۀ فلسفۀ اسلامى را ترجمه كرد، سپس به نظامى پرداخت و هر پنج کتاب:خسرو و شيرين، ليلى و مجنون، مخزن الاسرار، هفت پیکر و اسكندرنامه را گزيده و شرح كرد.
ترجمۀ غزلهاى ابونواس، ترجمۀ الغارات، ترجمۀ علویات سبع، نوشتن شكوه قصيده و شكوه سعدى در غزل و گنجور پنج گنج و پير نيشابور هم از ديگر آثار ایشان است. ترجمۀ قرآن مجيد و صحيفۀ سجاديه و نهج‌البلاغة و ترجمۀ کتاب حجاز در صدر اسلام بر تارك آثار او مى‌درخشند.
ترجمۀ قرآن مجيد را در سال 1356 آغاز كرد و پس از سه سال به پایان برد. او مى‌خواست ترجمه‌اى روان و امروزى، ترجمه‌اى كه در عين صحت و فصاحت و بلاغت و در عين زيبايى عبارات خواندنش برای همگان آسان باشد به وجود آورد. ترجمه‌هایى را كه تا آن روز منتشر شده بودند، مانند ترجمۀ مرحوم الهى قمشه‌اى و ترجمۀ مرحوم پاينده و مرحوم رهنما را خواند و فراز و فرود و حسن و عيب هر كدام را در نظر گرفت. مى‌خواست چيزى به وجود آورد كه از حسن‌هاى همه آنها بهره‌مند و از عيبهاى آنها (اگر داشته باشند) مبرّا باشد.
در هنگام ترجمه از تفاسير غافل نبود.همواره به تفسير ابوالفتوح، كشف الاسرار، مجمع البيان، ترجمۀ تفسير طبرى، كشّاف و تفسير كبير امام فخر مراجعه مى‌كرد.در تجديد نظر چاپ بعد در تفسير المیزان و تفسیر نمونه هم می‌نگريست..
وابسته‌ها
تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ
شاهنامه فردوسی تحریر عربی/ترجمه
الحوادث الجامعة (رویدادهای قرن هفتم هجری)
گزيده اسکندر نامه از پنج گنج نظامی گنجوی
پير نيشابور، گزيده‌ای از مثنویهای عطار
گزیده مخزن الاسرار از پنج گنج نظامی گنجوی
گزيده خسرو و شيرين از پنج گنج نظامی گنجوی تصحيح و توضيحات