أضواء علی مناهج بعض المفسرين من زوايا علوم القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...)
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '= ')
     
    (۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR02921J1.jpg
    | تصویر =NUR02921J1.jpg
    | عنوان =اضواء علی مناهج بعض المفسرین من زوایا علوم القرآن
    | عنوان =اضواء علی مناهج بعض المفسرین من زوایا علوم القرآن
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =
    [[متولی، عبدالحمید محمود]] (نويسنده)
    [[متولی، عبدالحمید محمود]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏91‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏5‎‏الف‎‏6
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏91‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏5‎‏الف‎‏6
    خط ۱۳: خط ۱۲:


    مفسران - نقد و تفسیر
    مفسران - نقد و تفسیر
    | ناشر =  
    | ناشر =
    عبد الحميد محمود متولي
    عبد الحمید محمود متولی
    | مکان نشر =قاهره - مصر
    | مکان نشر =قاهره - مصر
    | سال نشر = 1420 هـ.ق  
    | سال نشر = 1420 ق  
     
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02921AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE2921AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | شابک =977-19-8719-4
    | شابک =977-19-8719-4
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =12847
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =02921
    | کتابخوان همراه نور =02921
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۲۸: خط ۲۷:
    }}
    }}


    '''اضواء على مناهج بعض المفسّرين من زوايا علوم القرآن''' تأليف دكتر [[عبد الحمید محمود متولى]] استاد تفسير و علوم قرآنى دانشكده‌ى مباحث اسلامى دانشگاه الأزهر پيرامون معرفى روشهاى بعضى از مفسّرين به زبان عربى به رشته تحرير در آمده است.


    '''اضواء على مناهج بعض المفسّرين من زوايا علوم القرآن''' تأليف دكتر [[عبد الحميد محمود متولى]] استاد تفسير و علوم قرآنى دانشكده‌ى مباحث اسلامى دانشگاه الأزهر پيرامون معرفى روشهاى بعضى از مفسّرين به زبان عربى به رشته تحرير در آمده است.
    ==ساختار==
     
    مباحث کتاب در يازده مبحث تدون شده و متضمن بعضى مباحث پيرامون تفسير، منشأ پيدايش آن و دخول اسرائيليات در تفسير مى‌باشد. مؤلف اهتمام در بيان مسائل واجب بر مفسّر هنگام بررسى قرآن جهت فهم آن و نوشتن تفسير دارد، چه تفسير تحليلى باشد يا موضوعى، چه در یک سوره باشد يا كل قرآن، وى امیدوار است با نوشتن این کتاب مسلمانان و پژوهشگران را با میراث تفسيرى اسلام و تفاوت روش آنها و جايگاهشان آشنا كند.
    == ساختار ==
     
     
    مباحث کتاب در يازده مبحث تدون شده و متضمن بعضى مباحث پيرامون تفسير، منشأ پيدايش آن و دخول اسرائيليات در تفسير مى‌باشد. مؤلف اهتمام در بيان مسائل واجب بر مفسّر هنگام بررسى قرآن جهت فهم آن و نوشتن تفسير دارد، چه تفسير تحليلى باشد يا موضوعى، چه در يك سوره باشد يا كل قرآن، وى اميدوار است با نوشتن اين کتاب مسلمانان و پژوهشگران را با ميراث تفسيرى اسلام و تفاوت روش آنها و جايگاهشان آشنا كند.


    == گزارش محتوا ==
    ==گزارش محتوا==
    در مبحث اول معانى لغوى و اصطلاحى تفسير و تأویل<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: متن كتاب، ص12]</ref>، تفاوت آن دو و شروط لازم بر مفسّر و اقسام تفاسير مأثور و مصادر آنها، تفسير قرآن به قرآن و به سنّت بررسى و به تبيين تفسير در عهد صحابه مى‌پرداخته می‌شود<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86?pageNumber=72&viewType=html ر.ک: همان، ص72]</ref>.


    بعد از قرآن و سنت، كلام صحابه مصدر ديگرى برای تفسير قرآن شمرده شده و مشهورترين تفاسير از صحابه را 10 تفسير مى‌باشد. تفاسير خلفاى اربعه، ابن مسعود، [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابىّ بن كعب، زيدبن ثابت، ابوموسى اشعرى و عبدالله بن زبير<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص77]</ref>. معرفى بزرگانى كه بيشترين روايات از آنها در تفاسير وجود دارد در ادامه مى‌آيد.


    در مبحث اول معانى لغوى و اصطلاحى تفسير و تأويل، تفاوت آندو و شروط لازم بر مفسّر و اقسام تفاسير مأثور و مصادر آنها، تفسير قرآن به قرآن و به سنّت بررسى و به تبيين تفسير در عهد صحابه مى‌پرداخته ميشود.
    پس از معرفى آنها، فضائلشان، ارزش تفاسير مأثور از صحابه و تابعين و ممیّزات آنها، تعصب مذهبى، اغراض سياسى و اختلاط احاديث، از اسباب ضعف در تفاسير برشمرده و بيان می‌شود كه شروع تدوین نوشتارى تفسير در پایان قرن اول هجرى در عهد عمربن عبدالعزيز بوده است.  


    بعد از قرآن و سنت، كلام صحابه مصدر ديگرى براى تفسير قرآن شمرده شده و مشهورترين تفاسير از صحابه را 10 تفسير مى‌باشد. تفاسير خلفاى اربعه، ابن مسعود، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابىّ بن كعب، زيدبن ثابت، ابوموسى اشعرى و عبدالله بن زبير. معرفى بزرگانى كه بيشترين روايات از آنها در تفاسير وجود دارد در ادامه مى‌آيد.
    ايشان اقوال مفسّرين از صحابه و تابعين را جمع‌آورى كرده و مى‌گوید: از مزاياى تفسير در این مرحله، ضمیمه كردن روايات پيامبر اكرم(ص) در تفسير به تفاسير صحابه و تابعين، اختصار اسانيد و از نقاط ضعفشان اسناد از سلف بدون ذكر قائلينشان و ورود برخى روايات اسرائيليات مى‌باشد.


    پس از معرفى آنها، فضائلشان، ارزش تفاسير مأثور از صحابه و تابعين و مميّزات آنها، تعصب مذهبى، اغراض سياسى و اختلاط احاديث، از اسباب ضعف در تفاسير برشمرده و بيان ميشود كه شروع تدوين نوشتارى تفسير در پايان قرن اول هجرى در عهد عمربن عبدالعزيز بوده است.
    مهمترين تفاسير مأثور: 1. [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|جامع البيان]] - [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبرى]] 2. [[معالم التنزيل]] - لغوى 3. [[تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)|تفسير القرآن]] - [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] 4. [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|در المنثور]] - [[سيوطى]] مى‌باشد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص118]</ref>. پس از بررسى و معرفى مختصرى از دوران حيات، مهمترين تأليفات، جايگاه علمى آنها به تبيين تفاسيرشان پرداخته و معتقدند تفسير به رأى بر سه معنا اطلاق مى‌شود:


    ايشان اقوال مفسّرين از صحابه و تابعين را جمع‌آورى كرده و مى‌گويد: از مزاياى تفسير در اين مرحله، ضميمه كردن روايات پيامبر اكرم(ص) در تفسير به تفاسير صحابه و تابعين، اختصار اسانيد و از نقاط ضعفشان اسناد از سلف بدون ذكر قائلينشان و ورود برخى روايات اسرائيليات مى‌باشد.
    1. اعتقاد 2. قياس 3. اجتهاد و مورد سوّم را مقصود ما نحن فيه مى‌داند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص142]</ref>. تفسير به رأى، تفسير قرآن به اجتهاد بعد از شناخت كلام عرب و الفاظشان و دلالت آنها، با استعانت از شعر و... و وقوف بر اسباب نزول و شناخت ناسخ و منسوخ و... مى‌باشد. وى پس از بازگو كردن ادله قائلين به عدم جواز تفسير به رأى و جواب آنها، هر قسم از تفسير به رأى كه موافق قوانين زبان عربى، ادله شرعى و شرايط تفسير نباشد را جايز نمى‌داند و بعد از بيان نكاتى در تعارض تفسير مأثور و تفسير به رأى و برشمارى و معرفى اجمالى مهمترين کتاب‌هاى مشهور تفسير به رأى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص165]</ref>، در فصل بعد اهتمام در شناساندن فرقه اهل سنت و روش تفسيرى آنها داشته<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص216]</ref> و در ضمن مقدمه‌اى پس از اشاره‌اى به منشأ پيدايش فرق اسلامى و انشعابشان به پنج فرقه اصلى اهل سنت، معتزله، مرجئه، شيعه و خوارج، به معرفى این فرق مى‌پردازد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص225]</ref>.


    مهمترين تفاسير مأثور: 1. [[جامع البيان]] - [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] 2. [[معالم التنزيل]] - لغوى 3. [[تفسير القرآن]] - [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] 4. [[درالمنثور]] - [[سيوطى]] مى‌باشد. پس از بررسى و معرفى مختصرى از دوران حيات، مهمترين تأليفات، جايگاه علمى آنها به تبيين تفاسيرشان پرداخته و معتقدند تفسير به رأى بر سه معنا اطلاق مى‌شود:
    وى بر این باور است كه زيديّه فرقه‌اى از شيعه بوده و نزدیک ترين آنها به اهل سنت مى‌باشند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص257]</ref> و پس از معرفى زيديّه و مبادى اعتقادى ايشان، ديدگاه آنها نسبت به تفسير قرآن و برشمارى مهمترين كتب تفسيرى آنها<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص243]</ref>، معتقد است كه شيعه امامى در تشيّعشان مبالغه و از حدود عقل و شرع تعدى كرده‌اند و از مهمترين تعاليم شيعى، مباحث عصمت، رجعت، مهدى منتظر و تقيه مى‌باشد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص271]</ref> و نهایت سعيشان را كرده‌اند تا بين آيات قرآن، مبادى و اصولشان جمع كنند. تفاسيرشان متأثر از معتزله مى‌باشد و منابع تفسير مأثور نزدشان، قرآن، احاديث نبوى و منقول از ائمه اثنى عشريّه مى‌باشد. از مهمترين كتب تفسيرى آنها [[التبيان في تفسير القرآن|البيان الجامع لكل علوم القرآن]] تأليف [[شيخ طوسى]] است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص282]</ref>. مؤلف در خاتمه به عقايد صوفيه و منهج تفسيرى آنها مى‌پردازد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2921/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC-%D8%A8%D8%B9%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%81%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86-%D8%B2%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8 ر.ک: همان، ص302]</ref>.


    1. اعتقاد 2. قياس 3. اجتهاد و مورد سوّم را مقصود ما نحن فيه مى‌داند. تفسير به رأى، تفسير قرآن به اجتهاد بعد از شناخت كلام عرب و الفاظشان و دلالت آنها، با استعانت از شعر و... و وقوف بر اسباب نزول و شناخت ناسخ و منسوخ و... مى‌باشد. وى پس از بازگو كردن ادله قائلين به عدم جواز تفسير به رأى و جواب آنها، هر قسم از تفسير به رأى كه موافق قوانين زبان عربى، ادله شرعى و شرايط تفسير نباشد را جايز نمى‌داند و بعد از بيان نكاتى در تعارض تفسير مأثور و تفسير به رأى و برشمارى و معرفى اجمالى مهمترين کتابهاى مشهور تفسير به رأى، در فصل بعد اهتمام در شناساندن فرقه اهل سنت و روش تفسيرى آنها داشته و در ضمن مقدمه‌اى پس از اشاره‌اى به منشأ پيدايش فرق اسلامى و انشعابشان به پنج فرقه اصلى اهل سنت، معتزله، مرجئه، شيعه و خوارج، به معرفى اين فرق مى‌پردازد.
    ==وضعيت کتاب==


    وى بر اين باور است كه زيديّه فرقه‌اى از شيعه بوده و نزديكترين آنها به اهل سنت مى‌باشند و پس از معرفى زيديّه و مبادى اعتقادى ايشان، ديدگاه آنها نسبت به تفسير قرآن و برشمارى مهمترين كتب تفسيرى آنها، معتقد است كه شيعه امامى در تشيّعشان مبالغه و از حدود عقل و شرع تعدى كرده‌اند و از مهمترين تعاليم شيعى، مباحث عصمت، رجعت، مهدى منتظر و تقيه مى‌باشد و نهايت سعيشان را كرده‌اند تا بين آيات قرآن، مبادى و اصولشان جمع كنند. تفاسيرشان متأثر از معتزله مى‌باشد و منابع تفسير مأثور نزدشان، قرآن، احاديث نبوى و منقول از ائمه اثنى عشريّه مى‌باشد. از مهمترين كتب تفسيرى آنها [[البيان الجامع لكل علوم القرآن]] تأليف [[شيخ طوسى]] است. مؤلف در خاتمه به عقايد صوفيه و منهج تفسيرى آنها مى‌پردازد.
    در پایان کتاب اهم مراجع و فهرست محتویات آمده و در پاورقى به آدرس آيات، روايات و منابع اشاره شده است.


    == وضعيت کتاب ==
    ==پانويس ==
    <references />




    در پايان کتاب اهم مراجع و فهرست محتويات آمده و در پاورقى به آدرس آيات، روايات و منابع اشاره شده است.
    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}




    خط ۶۴: خط ۶۶:
    [[رده: تفسیر]]
    [[رده: تفسیر]]
    [[رده:علم تفسیر]]
    [[رده:علم تفسیر]]
    [[رده:اسفند(1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۳

    اضواء علی مناهج بعض المفسرین من زوایا علوم القرآن
    أضواء علی مناهج بعض المفسرين من زوايا علوم القرآن
    پدیدآورانمتولی، عبدالحمید محمود (نویسنده)
    ناشرعبد الحمید محمود متولی
    مکان نشرقاهره - مصر
    سال نشر1420 ق
    چاپ1
    شابک‎977-19-8719-4
    موضوعتفاسیر - تاریخ و نقد

    تفسیر - فن

    مفسران - نقد و تفسیر
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏91‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏5‎‏الف‎‏6
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    اضواء على مناهج بعض المفسّرين من زوايا علوم القرآن تأليف دكتر عبد الحمید محمود متولى استاد تفسير و علوم قرآنى دانشكده‌ى مباحث اسلامى دانشگاه الأزهر پيرامون معرفى روشهاى بعضى از مفسّرين به زبان عربى به رشته تحرير در آمده است.

    ساختار

    مباحث کتاب در يازده مبحث تدون شده و متضمن بعضى مباحث پيرامون تفسير، منشأ پيدايش آن و دخول اسرائيليات در تفسير مى‌باشد. مؤلف اهتمام در بيان مسائل واجب بر مفسّر هنگام بررسى قرآن جهت فهم آن و نوشتن تفسير دارد، چه تفسير تحليلى باشد يا موضوعى، چه در یک سوره باشد يا كل قرآن، وى امیدوار است با نوشتن این کتاب مسلمانان و پژوهشگران را با میراث تفسيرى اسلام و تفاوت روش آنها و جايگاهشان آشنا كند.

    گزارش محتوا

    در مبحث اول معانى لغوى و اصطلاحى تفسير و تأویل[۱]، تفاوت آن دو و شروط لازم بر مفسّر و اقسام تفاسير مأثور و مصادر آنها، تفسير قرآن به قرآن و به سنّت بررسى و به تبيين تفسير در عهد صحابه مى‌پرداخته می‌شود[۲].

    بعد از قرآن و سنت، كلام صحابه مصدر ديگرى برای تفسير قرآن شمرده شده و مشهورترين تفاسير از صحابه را 10 تفسير مى‌باشد. تفاسير خلفاى اربعه، ابن مسعود، ابن عباس، ابىّ بن كعب، زيدبن ثابت، ابوموسى اشعرى و عبدالله بن زبير[۳]. معرفى بزرگانى كه بيشترين روايات از آنها در تفاسير وجود دارد در ادامه مى‌آيد.

    پس از معرفى آنها، فضائلشان، ارزش تفاسير مأثور از صحابه و تابعين و ممیّزات آنها، تعصب مذهبى، اغراض سياسى و اختلاط احاديث، از اسباب ضعف در تفاسير برشمرده و بيان می‌شود كه شروع تدوین نوشتارى تفسير در پایان قرن اول هجرى در عهد عمربن عبدالعزيز بوده است.

    ايشان اقوال مفسّرين از صحابه و تابعين را جمع‌آورى كرده و مى‌گوید: از مزاياى تفسير در این مرحله، ضمیمه كردن روايات پيامبر اكرم(ص) در تفسير به تفاسير صحابه و تابعين، اختصار اسانيد و از نقاط ضعفشان اسناد از سلف بدون ذكر قائلينشان و ورود برخى روايات اسرائيليات مى‌باشد.

    مهمترين تفاسير مأثور: 1. جامع البيان - طبرى 2. معالم التنزيل - لغوى 3. تفسير القرآن - ابن كثير 4. در المنثور - سيوطى مى‌باشد[۴]. پس از بررسى و معرفى مختصرى از دوران حيات، مهمترين تأليفات، جايگاه علمى آنها به تبيين تفاسيرشان پرداخته و معتقدند تفسير به رأى بر سه معنا اطلاق مى‌شود:

    1. اعتقاد 2. قياس 3. اجتهاد و مورد سوّم را مقصود ما نحن فيه مى‌داند[۵]. تفسير به رأى، تفسير قرآن به اجتهاد بعد از شناخت كلام عرب و الفاظشان و دلالت آنها، با استعانت از شعر و... و وقوف بر اسباب نزول و شناخت ناسخ و منسوخ و... مى‌باشد. وى پس از بازگو كردن ادله قائلين به عدم جواز تفسير به رأى و جواب آنها، هر قسم از تفسير به رأى كه موافق قوانين زبان عربى، ادله شرعى و شرايط تفسير نباشد را جايز نمى‌داند و بعد از بيان نكاتى در تعارض تفسير مأثور و تفسير به رأى و برشمارى و معرفى اجمالى مهمترين کتاب‌هاى مشهور تفسير به رأى[۶]، در فصل بعد اهتمام در شناساندن فرقه اهل سنت و روش تفسيرى آنها داشته[۷] و در ضمن مقدمه‌اى پس از اشاره‌اى به منشأ پيدايش فرق اسلامى و انشعابشان به پنج فرقه اصلى اهل سنت، معتزله، مرجئه، شيعه و خوارج، به معرفى این فرق مى‌پردازد[۸].

    وى بر این باور است كه زيديّه فرقه‌اى از شيعه بوده و نزدیک ترين آنها به اهل سنت مى‌باشند[۹] و پس از معرفى زيديّه و مبادى اعتقادى ايشان، ديدگاه آنها نسبت به تفسير قرآن و برشمارى مهمترين كتب تفسيرى آنها[۱۰]، معتقد است كه شيعه امامى در تشيّعشان مبالغه و از حدود عقل و شرع تعدى كرده‌اند و از مهمترين تعاليم شيعى، مباحث عصمت، رجعت، مهدى منتظر و تقيه مى‌باشد[۱۱] و نهایت سعيشان را كرده‌اند تا بين آيات قرآن، مبادى و اصولشان جمع كنند. تفاسيرشان متأثر از معتزله مى‌باشد و منابع تفسير مأثور نزدشان، قرآن، احاديث نبوى و منقول از ائمه اثنى عشريّه مى‌باشد. از مهمترين كتب تفسيرى آنها البيان الجامع لكل علوم القرآن تأليف شيخ طوسى است[۱۲]. مؤلف در خاتمه به عقايد صوفيه و منهج تفسيرى آنها مى‌پردازد[۱۳].

    وضعيت کتاب

    در پایان کتاب اهم مراجع و فهرست محتویات آمده و در پاورقى به آدرس آيات، روايات و منابع اشاره شده است.

    پانويس

    1. ↑ ر.ک: متن كتاب، ص12
    2. ↑ ر.ک: همان، ص72
    3. ↑ ر.ک: همان، ص77
    4. ↑ ر.ک: همان، ص118
    5. ↑ ر.ک: همان، ص142
    6. ↑ ر.ک: همان، ص165
    7. ↑ ر.ک: همان، ص216
    8. ↑ ر.ک: همان، ص225
    9. ↑ ر.ک: همان، ص257
    10. ↑ ر.ک: همان، ص243
    11. ↑ ر.ک: همان، ص271
    12. ↑ ر.ک: همان، ص282
    13. ↑ ر.ک: همان، ص302


    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=أضواء_علی_مناهج_بعض_المفسرين_من_زوايا_علوم_القرآن&oldid=713030»