أنس التائبین و صراط اللّٰه المبین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''أنس | '''أنس التائبين و صراط الله المبين'''، نوشته احمد بن ابوالحسن ژنده‌پیل (440-536ق)، از عرفا و مشایخ بزرگ صوفیه، درباره مباحث و مسائل عرفانی و مطالب اخلاقی و اجتماعی، به زبان فارسی است. | ||
این اثر، حاصل مقابله پنج نسخه است که علی فاضل، علاوه | این اثر، حاصل مقابله پنج نسخه است که علی فاضل، علاوه بر آن، کار تصحیح و تحشیه و مقدمه کتاب را نیز انجام داده‌است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه سی‌وچهار - پنجاه</ref>. | ||
مؤلف درباره علت تألیف کتاب می‌نویسد: | مؤلف درباره علت تألیف کتاب می‌نویسد: | ||
چون تایبان و یاران ما | چون تایبان و یاران ما زیاد گشتند و به هر ناحیتی افتادند، ممکن نبود آمدن ایشان به هر وقتی؛ از ما درخواست کردند و سؤال‌ها کردند که ما را به هر چیزی از این طریقه‌ها اشارتی کند تا دلهای ما را، انسی و راحتی باشد و یادگاری باشد؛ چون سؤال کردند، روی باززدن نبود؛ قوله تعالی: '''و أمّا السائل فلا تنهر'''. چون چنین بود ابتدا کردیم بدین کتاب و این را «أنس التائبين و صراط الله المبين» نام کردیم <ref> ر.ک: متن کتاب، ص 3 و 4</ref>. | ||
محقق کتاب | محقق کتاب می‌گوید: | ||
«أنس | «أنس التائبين»، کتابی است مفصل؛ مفصل‌ترین اثر موجود از شیخ جام، که دراختیار ماست. نویسنده در این کتاب، مباحث مورد نظر خود را برای سهولت مطالعه خواننده، طبقه‌بندی کرده و آنها را در ذیل چهل‌وپنج باب، در این کتاب می‌آورد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه سی‌ویک </ref>. | ||
اهتمام شیخ جام در این کتاب، بیشتر موقوف بر شرح مباحث صوفیانه و توضیح و تعریف مقولات و مصطلحات عرفانی و تبیین مسائل اعتقادی متصوفه | اهتمام شیخ جام در این کتاب، بیشتر موقوف بر شرح مباحث صوفیانه و توضیح و تعریف مقولات و مصطلحات عرفانی و تبیین مسائل اعتقادی متصوفه است؛ بدین سبب است که نویسنده در کتاب حاضر، به مسائل شرعی نمی‌گراید<ref>ر.ک: همان، صفحه سی‌ودو – سی‌وسه</ref>. | ||
به‌هرتقدیر، نثر کتاب، نثری است ساده و غیر مصنوع که از نظر کوتاهی جمله‌ها، به‌کار نرفتن کلمات مهجور و دور از ذهن، به‌کار رفتن پیشاوندها و پساوندهای کهن به‌فراوانی در معانی گوناگون، دور ماندن از سجع و موازنه و پیرایه‌سازی و صنعت‌بازی در کلام، نزدیکبودن به لهجه محاوره و هم به سبب احتوای مقداری بسیار از واژه‌های سره و اصطلاحات اصیل و دست‌نخورده زبان فارسی و امتیازات چشمگیر دیگر، سزاوار آن است که مورد توجه قرار بگیرد<ref> ر.ک: همان، صفحه پنج‌وسه</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
== | |||
مقدمه و متن کتاب. | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه مصحح و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات مهر 01 حسینی]] | [[رده:مقالات مهر 01 حسینی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۲
| أنس التائبین و صراط اللّٰه المبین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن (نويسنده) فاضل، علی (مصحح) |
| ناشر | بنياد فرهنگ ايران |
| مکان نشر | ایران |
| سال نشر | 1350ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ژ9الف8 282/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أنس التائبين و صراط الله المبين، نوشته احمد بن ابوالحسن ژنده‌پیل (440-536ق)، از عرفا و مشایخ بزرگ صوفیه، درباره مباحث و مسائل عرفانی و مطالب اخلاقی و اجتماعی، به زبان فارسی است.
این اثر، حاصل مقابله پنج نسخه است که علی فاضل، علاوه بر آن، کار تصحیح و تحشیه و مقدمه کتاب را نیز انجام داده‌است[۱].
مؤلف درباره علت تألیف کتاب می‌نویسد: چون تایبان و یاران ما زیاد گشتند و به هر ناحیتی افتادند، ممکن نبود آمدن ایشان به هر وقتی؛ از ما درخواست کردند و سؤال‌ها کردند که ما را به هر چیزی از این طریقه‌ها اشارتی کند تا دلهای ما را، انسی و راحتی باشد و یادگاری باشد؛ چون سؤال کردند، روی باززدن نبود؛ قوله تعالی: و أمّا السائل فلا تنهر. چون چنین بود ابتدا کردیم بدین کتاب و این را «أنس التائبين و صراط الله المبين» نام کردیم [۲].
محقق کتاب می‌گوید: «أنس التائبين»، کتابی است مفصل؛ مفصل‌ترین اثر موجود از شیخ جام، که دراختیار ماست. نویسنده در این کتاب، مباحث مورد نظر خود را برای سهولت مطالعه خواننده، طبقه‌بندی کرده و آنها را در ذیل چهل‌وپنج باب، در این کتاب می‌آورد[۳].
اهتمام شیخ جام در این کتاب، بیشتر موقوف بر شرح مباحث صوفیانه و توضیح و تعریف مقولات و مصطلحات عرفانی و تبیین مسائل اعتقادی متصوفه است؛ بدین سبب است که نویسنده در کتاب حاضر، به مسائل شرعی نمی‌گراید[۴].
به‌هرتقدیر، نثر کتاب، نثری است ساده و غیر مصنوع که از نظر کوتاهی جمله‌ها، به‌کار نرفتن کلمات مهجور و دور از ذهن، به‌کار رفتن پیشاوندها و پساوندهای کهن به‌فراوانی در معانی گوناگون، دور ماندن از سجع و موازنه و پیرایه‌سازی و صنعت‌بازی در کلام، نزدیکبودن به لهجه محاوره و هم به سبب احتوای مقداری بسیار از واژه‌های سره و اصطلاحات اصیل و دست‌نخورده زبان فارسی و امتیازات چشمگیر دیگر، سزاوار آن است که مورد توجه قرار بگیرد[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح و متن کتاب.