إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان (ترجمه نجفی اصفهانی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان'''، تألیف [[حلی، حسن بن یوسف|حسن بن یوسف بن علی بن مطهر]]، معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] (متوفی 726ق)، یکی از منابع و مصادر مهم فقه شیعه است. این کتاب به قلم [[نجفی اصفهانی، مهدی|آیت‌الله مهدی نجفی اصفهانی]] (متوفی 1393ق)، به فارسی ترجمه و توسط مهدی باقری سیانی و [[نعمتی، محمود|محمود نعمتی]] تصحیح و تحقیق شده است. | '''إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان'''، تألیف [[حلی، حسن بن یوسف|حسن بن یوسف بن علی بن مطهر]]، معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] (متوفی 726ق)، یکی از منابع و مصادر مهم فقه شیعه است. این کتاب به قلم [[نجفی اصفهانی، مهدی|آیت‌الله مهدی نجفی اصفهانی]] (متوفی 1393ق)، به فارسی ترجمه و توسط مهدی باقری سیانی و [[نعمتی، محمود|محمود نعمتی]] تصحیح و تحقیق شده است. | ||
در ابتدای کتاب، محمدجواد ادبی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، به شرح زندگی [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] پرداخته است. وی ابتدا از عالمان به‌عنوان وارثان امامان معصوم(ع) یاد کرده است. سپس به روایتی اشاره کرده که در آن [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] با علم غیبی خویش از ایجاد شهر حله در آینده خبر داده و مردمانش را پاک‌سرشت دانسته است<ref>ر.ک: پیشگفتار انجمن، صفحه شش</ref>. گذشت زمان بر صدق گفتار علی(ع) صحه نهاد و به‌حق یکی از این مردمان نیک‌سرشت این سرزمین، حسن بن یوسف، معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] است<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت</ref>. | در ابتدای کتاب، محمدجواد ادبی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، به شرح زندگی [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] پرداخته است. وی ابتدا از عالمان به‌عنوان وارثان امامان معصوم(ع) یاد کرده است. سپس به روایتی اشاره کرده که در آن [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] با علم غیبی خویش از ایجاد شهر حله در آینده خبر داده و مردمانش را پاک‌سرشت دانسته است<ref>ر.ک: پیشگفتار انجمن، صفحه شش</ref>. گذشت زمان بر صدق گفتار علی(ع) صحه نهاد و به‌حق یکی از این مردمان نیک‌سرشت این سرزمین، حسن بن یوسف، معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] است<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت</ref>. حضور فقیه یگانه عصر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] پس از 705ق، در ایران و مرکز حکومت مغولان مایه خیر و برکت بود و از زمینه‌هایی که حاکم مغول برای وی به وجود آورده بود، کمال بهره را برد و به دفاع از امامت و ولایت ائمه معصومین(ع) برخاست<ref>ر.ک: همان، صفحه نه</ref>. | ||
علامه حلی در زمینه‌های گوناگون دست به قلم برده، اما کتاب «إرشاد الأذهان» - که اکنون با ترجمه و تصحیح دقیق‌تری به زیور طبع آراسته می‌شود - به تعبیر [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] «حَسَن الترتيب» است که آن را بنا به درخواست فرزندش فخرالمحققین محمد نگاشته است. این کتاب در فقه غیر استدلالی تدوین شده و همه ابواب فقهی را در بر دارد. بسیاری، مجموعه مسائل مطرح‌شده در آن را پانزده هزار مسئله دانسته‌اند. ابواب این کتاب از طهارت آغاز و به دیات ختم می‌گردد<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>. | علامه حلی در زمینه‌های گوناگون دست به قلم برده، اما کتاب «إرشاد الأذهان» - که اکنون با ترجمه و تصحیح دقیق‌تری به زیور طبع آراسته می‌شود - به تعبیر [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] «حَسَن الترتيب» است که آن را بنا به درخواست فرزندش فخرالمحققین محمد نگاشته است. این کتاب در فقه غیر استدلالی تدوین شده و همه ابواب فقهی را در بر دارد. بسیاری، مجموعه مسائل مطرح‌شده در آن را پانزده هزار مسئله دانسته‌اند. ابواب این کتاب از طهارت آغاز و به دیات ختم می‌گردد<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>. | ||