ابن خمیس، حسین بن نصر: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۲۲

ابن خمیس، حسین بن نصر

نام	ابن خمیس، حسین بن نصر
نام‌های دیگر	ابن خمیس موصلی، حسین بن نصر بن محمد
نام پدر	نصر کعبی
متولد	466ق
محل تولد	جهینه موصل
رحلت	552 ‎ق
اساتید	قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حمیدى
برخی آثار	ناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة مناقب الأبرار و محاسن الأخیار
کد مؤلف	AUTHORCODE03735AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، ابن خمیس (ابهام زدایی) را ببینید.

ابن خمیس، ابوعبدالله تاج‌الاسلام مجد‌الدين حسین بن نصر كعبى جُهَنى موصلى (466-552ق1074/-1157م)، فقيه شافعى. جهنى منسوب به جُهَينه (روستایى بزرگ در نواحى موصل) و كعبى منسوب به قبيلۀ بنى كعب است.

اساتید

وى در موصل زاده شد و در آن شهر از ابونصر ابن وَدْعان حديث شنيد، سپس به بغداد رفت و در آن‌جا از قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حمیدى و... استماع حديث كرد و از ابوحامد غزالى، فقه آموخت.

ابن خمیس مدتى قاضى رَحبۀ مالك بن طوق بود، سپس به زادگاه خود موصل بازگشت و به تأليف مشغول شد. پس از 540ق بار ديگر به بغداد رفت و به روايت حديث پرداخت.

از او، سليمان و على فرزندان محمد موصلى، ابوالقاسم عبدالملك بن زيد دَوْلَعى، ابن حاجب صوفى، مشرَفْ بن مؤيّد همدانى و ابن مُحِبّ محمد بن محمد نيشابورى استماع حديث كرده‌اند.

شاگردان

از شاگردان وى در فقه، ابواسحاق ابراهیم بن نصر موصلى قاضى سلامیّه، شرف‌الدين ابن ابى عصرون و رضى‌الدين ابوالفضل يونس بن محمد اربلى را نام برده‌اند. وى سرانجام در زادگاه خود درگذشت.

آثار

تحريم الغيبة و ما فيها من العقوبات؛
مناقب الابرار و محاسن الاخيار، کتابى است در احوال بزرگان صوفيه؛
الموضح في الفرائض، در احكام ارث بنابر مذهب شافعى.

جز اين‌ها، ذهبى در سير کتاب‌هایى زير عناوین فرح الموضح على مذهب زيد بن ثابت، نيز اخبار المنامات، لؤلؤة المناسك، منهج التوحيد و منهج المريد به وى نسبت داده است.^[۱].

پانویس

↑ فکرت، محمدآصف، ج3، ص465.

منابع مقاله

فکرت، محمدآصف، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374

وابسته‌ها

مناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة

مناقب الأبرار و محاسن الأخیار

[1] فکرت، محمدآصف، ج3، ص465.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR03735.jpg|بندانگشتی|ابن خمیس، حسین بن نصر]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|ابن خمیس، حسین بن نصر
+! نام!! data-type="authorName" |ابن خمیس، حسین بن نصر
 |-
-|نام های دیگر
+|نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| ابن خمیس موصلی، حسین بن نصر بن محمد
+| data-type="authorOtherNames" | ابن خمیس موصلی، حسین بن نصر بن محمد
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |نصر کعبی
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|1074 م
+| data-type="authorbirthDate" |466ق
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |جهینه موصل
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|552 هـ.ق یا 1157 م
+| data-type="authorDeathDate" |552 ‎ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حمیدى
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|
+| data-type="authorWritings" |[[مناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة|ناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة]]
-|-class='articleCode'
+[[مناقب الأبرار و محاسن الأخیار]]
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE3735AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03735AUTHORCODE
 |}
 </div>
+{{کاربردهای دیگر|ابن خمیس (ابهام زدایی)}}
+'''ابن خمیس، ابوعبدالله تاج‌الاسلام مجد‌الدين حسین بن نصر كعبى جُهَنى موصلى''' (466-552ق1074/-1157م)، فقيه شافعى. جهنى منسوب به جُهَينه (روستایى بزرگ در نواحى موصل) و كعبى منسوب به قبيلۀ بنى كعب است.
+==اساتید==
+وى در موصل زاده شد و در آن شهر از ابونصر ابن وَدْعان حديث شنيد، سپس به بغداد رفت و در آن‌جا از قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حمیدى و... استماع حديث كرد و از [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]]، فقه آموخت.
-«اِبْنِ خَميس، ابوعبدالله تاج الاسلام مجد‌الدين حسين بن نصر كعبى جُهَنى موصلى» (466-552ق1074/-1157م)، فقيه شافعى. جهنى منسوب به جُهَينه (روستايى بزرگ در نواحى موصل) و كعبى منسوب به قبيلۀ بنى كعب است. وى در موصل زاده شد و در آن شهر از ابونصر ابن وَدْعان حديث شنيد، سپس به بغداد رفت و در آن‌جا از قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حميدى و... استماع حديث كرد و از [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]]، فقه آموخت. ابن خميس مدتى قاضى رَحبۀ مالك بن طوق بود، سپس به زادگاه خود موصل بازگشت و به تأليف مشغول شد. پس از 540ق بار ديگر به بغداد رفت و به روايت حديث پرداخت.
+ابن خمیس مدتى قاضى رَحبۀ مالك بن طوق بود، سپس به زادگاه خود موصل بازگشت و به تأليف مشغول شد. پس از 540ق بار ديگر به بغداد رفت و به روايت حديث پرداخت.
 از او، سليمان و على فرزندان محمد موصلى، ابوالقاسم عبدالملك بن زيد دَوْلَعى، ابن حاجب صوفى، مشرَفْ بن مؤيّد همدانى و ابن مُحِبّ محمد بن محمد نيشابورى استماع حديث كرده‌اند.
-از شاگردان وى در فقه، ابواسحاق ابراهيم بن نصر موصلى قاضى سلاميّه، شرف‌الدين ابن ابى عصرون و رضى‌الدين ابوالفضل يونس بن محمد اربلى را نام برده‌اند. وى سرانجام در زادگاه خود درگذشت.
+==شاگردان==
+از شاگردان وى در فقه، ابواسحاق ابراهیم بن نصر موصلى قاضى سلامیّه، شرف‌الدين ابن ابى عصرون و رضى‌الدين ابوالفضل يونس بن محمد اربلى را نام برده‌اند. وى سرانجام در زادگاه خود درگذشت.
-== آثار==
+==آثار==
+# تحريم الغيبة و ما فيها من العقوبات؛
+# مناقب الابرار و محاسن الاخيار، کتابى است در احوال بزرگان صوفيه؛
+# الموضح في الفرائض، در احكام ارث بنابر مذهب شافعى.
+جز اين‌ها، [[ذهبى]] در سير کتاب‌هایى زير عناوین فرح الموضح على مذهب زيد بن ثابت، نيز اخبار المنامات، لؤلؤة المناسك، منهج التوحيد و منهج المريد به وى نسبت داده است.<ref>فکرت، محمدآصف، ج3، ص465.</ref>.
+==پانویس==
+<references/>
+==منابع مقاله==
-. تحريم الغيبة و ما فيها من العقوبات،
+فکرت، محمدآصف، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374
-. مناقب الابرار و محاسن الاخيار، کتابى است در احوال بزرگان صوفيه،
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-. الموضح فى الفرائض، در احكام ارث بنابر مذهب شافعى.
-جز اين‌ها، [[ذهبى]] در سير کتاب‌هايى زير عناوين فرح الموضح على مذهب زيد بن ثابت، نيز اخبار المنامات، لؤلؤة المناسك، منهج التوحيد و منهج المريد به وى نسبت داده است.
-== منابع ==
-دائرة المعارف بزرگ اسلامى ج3، ص465.
-== وابسته‌ها ==
-{{وابسته‌ها}}
 [[مناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة]]