ابن زیات، یوسف بن یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بونه‌اى' به 'به‌گونه‌اى') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |یحیی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |تادله مراکش | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[التشوف إلی رجال التصوف]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن زَيّات، ابوحجّاج (يا ابویعقوب) يوسف بن يحيى بن عيسى بن عبدالرحمان تادلى'''( | '''ابن زَيّات، ابوحجّاج (يا ابویعقوب) يوسف بن يحيى بن عيسى بن عبدالرحمان تادلى''' (متوفای 627 يا 628ق)، اديب، لغوى، فقيه و قاضى مالكى اهل تادله مراكش | ||
==محل زندگی== | ==محل زندگی== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
از کتاب «التشوّف إلى رجال التصوّف» او برمى‌آيد كه او خود در زمره صوفيان بوده و گاه مطالبى را از زبان مريدان نقل كرده است. ابن زيات در ادب، تأليفى به نام «نهایة المقامات في دراية المقامات» در شرح مقامات حريرى داشته است كه آن را بهترين شرح‌ها و «شرحى نبيل» گفته‌اند، اما اكنون از آن اطلاع نداريم. | از کتاب «التشوّف إلى رجال التصوّف» او برمى‌آيد كه او خود در زمره صوفيان بوده و گاه مطالبى را از زبان مريدان نقل كرده است. ابن زيات در ادب، تأليفى به نام «نهایة المقامات في دراية المقامات» در شرح مقامات حريرى داشته است كه آن را بهترين شرح‌ها و «شرحى نبيل» گفته‌اند، اما اكنون از آن اطلاع نداريم. | ||
اثر موجود ابن زيات، همان «التشوف إلى رجال التصوف» است. در این کتاب كه تأليف آن را در شعبان 617 آغاز كرده و در روز جمعه 12 ذى‌قعده همان سال به پایان رسانيده، احوال صالحينى را آورده است كه مقيم مراكش بوده، يا به‌گونه‌اى با آن پيوند داشته‌اند<ref>فكرت، محمدآصف، ج 3، ص638</ref>. | اثر موجود ابن زيات، همان «التشوف إلى رجال التصوف» است. در این کتاب كه تأليف آن را در شعبان 617 آغاز كرده و در روز جمعه 12 ذى‌قعده همان سال به پایان رسانيده، احوال صالحينى را آورده است كه مقيم مراكش بوده، يا به‌گونه‌اى با آن پيوند داشته‌اند<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1786 فكرت، محمدآصف، ج 3، ص638]</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
فكرت، محمدآصف، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374 | [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1786 فكرت، محمدآصف، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374] | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:قاضیان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۰
| نام | ابن زیات، یوسف بن یحیی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن ال‍زی‍ات، یوسف بن یحیی
ابن ال‍زی‍ات ال‍ت‍ادل‍ی ت‍ادل‍ی، یوسف بن یحیی |
| نام پدر | یحیی |
| متولد | |
| محل تولد | تادله مراکش |
| رحلت | 627 ق یا 1230 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | التشوف إلی رجال التصوف |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07580AUTHORCODE |
ابن زَيّات، ابوحجّاج (يا ابویعقوب) يوسف بن يحيى بن عيسى بن عبدالرحمان تادلى (متوفای 627 يا 628ق)، اديب، لغوى، فقيه و قاضى مالكى اهل تادله مراكش
محل زندگی
ابن زيات، اهل تادلا يا تادله، شهرى در جبال بربر، نزدیک تلمسان و فاس بود. فيروزآبادى و سيوطى او را در نحو و لغت و ادب امام خوانده‌اند. وى به حضور ابوالعباس احمد سبتى (524 - 601ق) پير و ولى مراكشى رسيد و ابن حوط‌الله و سلالقى را نيز ملاقات كرد.
وفات
ابن زيات، هنگامى كه در شهر رگراگه (رجراجه) قاضى بود، درگذشت. فيروزآبادى و سيوطى درگذشت او را پس از 540ق، نوشته‌اند، اما او خود از رجالى ياد كرده است كه در 616ق، درگذشته‌اند. حاجى خليفه و بغدادى نيز سال وفات او را پس از 540ق، نوشته‌اند، ولى بغدادى در جاى ديگر سال 630ق، را ياد كرده است. گفته‌اند كه جنازه او را به مراكش بردند و در قبه سيدى محمد فرّان و سيدى محمد بربوشى در بيرون شهر و نزدیک دروازه خمیس به خاک سپردند.
آثار
از کتاب «التشوّف إلى رجال التصوّف» او برمى‌آيد كه او خود در زمره صوفيان بوده و گاه مطالبى را از زبان مريدان نقل كرده است. ابن زيات در ادب، تأليفى به نام «نهایة المقامات في دراية المقامات» در شرح مقامات حريرى داشته است كه آن را بهترين شرح‌ها و «شرحى نبيل» گفته‌اند، اما اكنون از آن اطلاع نداريم.
اثر موجود ابن زيات، همان «التشوف إلى رجال التصوف» است. در این کتاب كه تأليف آن را در شعبان 617 آغاز كرده و در روز جمعه 12 ذى‌قعده همان سال به پایان رسانيده، احوال صالحينى را آورده است كه مقيم مراكش بوده، يا به‌گونه‌اى با آن پيوند داشته‌اند[۱].
پانویس
منابع مقاله