ابن سعید، یحیی بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div>==ولادت==' به '</div> ==ولادت==') |
جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...) |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'|689 | |data-type='authorDeathDate'|689 هـ.ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
''' | '''نجيب الدين، يحيى بن احمد بن سعيد حلى'''، معروف به ابن سعيد، در سال 601ق در خاندان فقيه‌پرور سعيد هذلى ديده به جهان گشود. | ||
==حیات علمی== | ==حیات علمی== | ||
او در شمار دانشمندان بزرگ و فقيهان زنده‌دل ديار حله است. ابن سعيد نوه دخترى [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادريس حلى]] و پسر عموى پيشواى فقهاى شيعه، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] است. | او در شمار دانشمندان بزرگ و فقيهان زنده‌دل ديار حله است. ابن سعيد نوه دخترى [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادريس حلى]] و پسر عموى پيشواى فقهاى شيعه، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] است. | ||
جدش يحيى، كه از فقهاى بزرگ حله بود، دو فرزند فقيه و دانشمند به نام احمد - -پدر ابن سعيد- و حسن -پدر [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] - داشت. | جدش يحيى، كه از فقهاى بزرگ حله بود، دو فرزند فقيه و دانشمند به نام احمد - -پدر ابن سعيد- و حسن -پدر [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] - داشت. | ||
ابن سعيد پس از پسر عمويش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، به جاى وى بر كرسى تدريس تكيه زد و جاى خالى او را پر نمود. وى تمام فنون و دانش‌هاى ادبى، فقهى و اصولى را دارا بود و در زهد و تهذيب نفس، پارساترين دانشمندان عصر خويش بود. | ابن سعيد پس از پسر عمويش [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، به جاى وى بر كرسى تدريس تكيه زد و جاى خالى او را پر نمود. وى تمام فنون و دانش‌هاى ادبى، فقهى و اصولى را دارا بود و در زهد و تهذيب نفس، پارساترين دانشمندان عصر خويش بود. | ||
وى از بزرگ‌ترين مشايخ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مى‌باشد. | وى از بزرگ‌ترين مشايخ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مى‌باشد. | ||
== سخن بزرگان==[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در شأن او مى‌نويسد: | == سخن بزرگان== | ||
[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در شأن او مى‌نويسد: | |||
او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضميرى پاك داشت. | او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضميرى پاك داشت. | ||
فرزندش | فرزندش صفى الدين محمد بن يحيى، در رديف دانشمندان و فقهاى بزرگ اين خاندان به شمار مى‌آيد و از او به عنوان «استاد بزرگ اجازه» ياد شده است. | ||
[[تقی‌الدین حلی، حسن بن علی|ابن داود]] درباره يحيى بن سعيد مى‌گويد: «يحيى بن احمد بن سعيد شيخ و مقتداى ما است. وى عالم به علوم ادبى و فقهى و اصولى بود و از ميان فضلا با تقواترين و زاهدترين آنان بود.» | |||
== اساتيد== | |||
# سيد محيى الدين ابوحامد، محمد بن عبدالله بن على بن زهره | |||
# شيخ محمد بن ابى البركات بن ابراهيم صمعانى | # شيخ محمد بن ابى البركات بن ابراهيم صمعانى | ||
# پدر بزرگوارش شيخ احمد بن يحيى | # پدر بزرگوارش شيخ احمد بن يحيى | ||
# سيد اجلّ، فخار بن معد موسوى | # سيد اجلّ، فخار بن معد موسوى | ||
# شيخ | # شيخ نجيب الدين محمد بن جعفر بن هبۀ الله بن نما حلى | ||
== شاگردان== | == شاگردان== | ||
| خط ۶۵: | خط ۷۵: | ||
# سيد عبدالكريم بن طاوس | # سيد عبدالكريم بن طاوس | ||
# [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] | # [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] | ||
# | # صفى الدين محمد بن يحيى (فرزند بزرگوارش) | ||
# شيخ | # شيخ جلال الدين ابن نما حلى | ||
# سيد شمس‌الدين محمد بن ابى المعالى | # سيد شمس‌الدين محمد بن ابى المعالى | ||
# سيد | # سيد عز الدين حسن بن على بن محمد بن على | ||
# سيد | # سيد نجم الدين ابوعبدالله حسين بن اردشير بن محمد طبرى | ||
# شيح | # شيح كمال الدين على بن حماد ليثى واسطى | ||
# حموينى، مؤلف کتاب فرائد السمطين | # حموينى، مؤلف کتاب فرائد السمطين | ||
# احمد بن عبدالكريم | # احمد بن عبدالكريم | ||
== تأليفات==# الجامع للشرائع | == تأليفات== | ||
# الجامع للشرائع | |||
# الفحص و البيان من اسرار القرآن | # الفحص و البيان من اسرار القرآن | ||
# قضاء الفوائت | # قضاء الفوائت | ||
| خط ۸۰: | خط ۹۳: | ||
# المدخل في اصول الفقه | # المدخل في اصول الفقه | ||
# نزهة الناظر في الجمع بين الاشباه و النظائر | # نزهة الناظر في الجمع بين الاشباه و النظائر | ||
# مسألة في نجاسة المشركين== وفات== | # مسألة في نجاسة المشركين | ||
== وفات== | |||
ابن سعيد حلى در سال 690ق در حالى كه 89 بهار پربركت را پشت سر گذاشته بود در شهر حله ديده از جهان فرو بست و به لقاى دوست نائل شد. | |||
== وابسته‌ها == | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[الجامع للشرایع]] | |||
[[نزهة الناظر في الجمع بین الأشباه و النظائر]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | |||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۲
| نام | ابن سعید، یحیی بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن سعید ال‍ح‍ل‍ی، اب‍و زک‍ری‍ا یحیی
ن‍ج‍ی‍ب ال‍دی‍ن یحیی بن سعید |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 689 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE75AUTHORCODE |
ولادت
نجيب الدين، يحيى بن احمد بن سعيد حلى، معروف به ابن سعيد، در سال 601ق در خاندان فقيه‌پرور سعيد هذلى ديده به جهان گشود.
حیات علمی
او در شمار دانشمندان بزرگ و فقيهان زنده‌دل ديار حله است. ابن سعيد نوه دخترى ابن ادريس حلى و پسر عموى پيشواى فقهاى شيعه، محقق حلى است.
جدش يحيى، كه از فقهاى بزرگ حله بود، دو فرزند فقيه و دانشمند به نام احمد - -پدر ابن سعيد- و حسن -پدر محقق حلى - داشت.
ابن سعيد پس از پسر عمويش محقق حلى، به جاى وى بر كرسى تدريس تكيه زد و جاى خالى او را پر نمود. وى تمام فنون و دانش‌هاى ادبى، فقهى و اصولى را دارا بود و در زهد و تهذيب نفس، پارساترين دانشمندان عصر خويش بود.
وى از بزرگ‌ترين مشايخ علامه حلى و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مى‌باشد.
سخن بزرگان
علامه حلى در شأن او مى‌نويسد:
او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضميرى پاك داشت.
فرزندش صفى الدين محمد بن يحيى، در رديف دانشمندان و فقهاى بزرگ اين خاندان به شمار مى‌آيد و از او به عنوان «استاد بزرگ اجازه» ياد شده است.
ابن داود درباره يحيى بن سعيد مى‌گويد: «يحيى بن احمد بن سعيد شيخ و مقتداى ما است. وى عالم به علوم ادبى و فقهى و اصولى بود و از ميان فضلا با تقواترين و زاهدترين آنان بود.»
اساتيد
- سيد محيى الدين ابوحامد، محمد بن عبدالله بن على بن زهره
- شيخ محمد بن ابى البركات بن ابراهيم صمعانى
- پدر بزرگوارش شيخ احمد بن يحيى
- سيد اجلّ، فخار بن معد موسوى
- شيخ نجيب الدين محمد بن جعفر بن هبۀ الله بن نما حلى
شاگردان
- سيد عبدالكريم بن طاوس
- علامه حلى
- صفى الدين محمد بن يحيى (فرزند بزرگوارش)
- شيخ جلال الدين ابن نما حلى
- سيد شمس‌الدين محمد بن ابى المعالى
- سيد عز الدين حسن بن على بن محمد بن على
- سيد نجم الدين ابوعبدالله حسين بن اردشير بن محمد طبرى
- شيح كمال الدين على بن حماد ليثى واسطى
- حموينى، مؤلف کتاب فرائد السمطين
- احمد بن عبدالكريم
تأليفات
- الجامع للشرائع
- الفحص و البيان من اسرار القرآن
- قضاء الفوائت
- كشف الالتباس عن نجاسة الارجاس
- المدخل في اصول الفقه
- نزهة الناظر في الجمع بين الاشباه و النظائر
- مسألة في نجاسة المشركين
وفات
ابن سعيد حلى در سال 690ق در حالى كه 89 بهار پربركت را پشت سر گذاشته بود در شهر حله ديده از جهان فرو بست و به لقاى دوست نائل شد.