ابن سوار، احمد بن علی
| نام | ابن سوار، احمد بن علی |
|---|---|
| نام های دیگر | بغدادی، ابی طاهر احمد
ابن سوار بغدادی، احمد بن علی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 496 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE5987AUTHORCODE |
«ابن سِوار، ابوطاهر احمد بن على بن عبيدالله بغدادى» (412 - 4 شعبان 496ق)، مقرى، نحوى و محدث حنفى كه «سوار» نام جد اعلايش بوده است، در حدود 40 سال به فراگيرى و آموختن حديث و قرائت پرداخت و ظاهراً در اواخر عمر نابينا شد و در بغداد درگذشت و در كنار قبر «معروف كرخى» مدفون گرديد. تنى چند از افراد خاندان وى از جمله فرزندانش ابوالفوارس هبةالله و ابوالفتوح محمد نيز صاحب نام بوده‌اند. ابن سوار قرائت را نزد مشايخى چون ابوالفتح عبدالواحد بن شيطا، على بن محمد بن فارس خياط، احمد بن مسرور بن عبدالوهاب، حسن بن ابوالفضل شرمقانى و حسن بن على بن عبدالله عطار فراگرفت. نيز كسانى چون ابومحمد سبط خياط، ابوالكرم شهرزورى، ابوطاهر سلفى و ابوعلى بن سكره صدفى از او قرائت آموخته‌اند.
ابن سوار علاوه بر قرائت، به حديث نيز پرداخت و از كسانى چون محمد بن محمد بن غيلان، على بن محسن تنوخى و محمد بن عبدالواحد بن رزمه حديث شنيد. از راويان حديث وى نيز محمد بن ناصر سلاّمى و عبدالوهاب انماطى را مى‌توان نام برد. از ديدگاه جرح و تعديل، ابن سوار را در نقل، ثقه و ثبت دانسته‌اند.
تنها اثر به‌جاى‌مانده او كتاب «المستنير في القرائات العشر» است كه مورد استفاده مقريان پس از وى قرار گرفته است؛ از جمله ابن جزرى در موارد فراوانى از اين كتاب استفاده كرده و طرق روايت خود از آن كتاب را به‌تفصيل ذكر نموده است.
ابن سوار ظاهراً آثار ديگرى نيز در علوم قرآنى تأليف كرده كه از آن ميان به كتاب او در مفردات قاريان ده‌گانه مى‌توان اشاره كرد.
منابع مقاله
برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، تهران، 1374، ج 3، ص 720، به قلم حسن صفرى نادرى.
وابسته‌ها
المستنیر فی القراءات العشر ( قاهره ) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
المستنیر فی القراءات العشر ( بیروت ) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده