ابن طقطقی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''')
    جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    |-
    |-
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" | اب‍ن‌ ال‍طق‍طق‍ی‌، اب‍وج‍ع‍ف‍ر م‍ح‍م‍د
    | data-type="authorOtherNames" | اب‍ن ال‍طق‍طق‍ی‌، اب‍وج‍ع‍ف‍ر م‍ح‍م‍د


    اب‍ن‌ ال‍طق‍طق‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌
    اب‍ن ال‍طق‍طق‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی‌


    اب‍ن‌ طب‍اطب‍ا، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌
    اب‍ن طب‍اطب‍ا، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی‌


    Muḥammad ibn ʻAlī Ibn al-Ṭiqṭaqā
    Muḥammad ibn ʻAlī Ibn al-Ṭiqṭaqā
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    فخرالدين على بن يوسف بوقى
    فخرالدين على بن يوسف بوقى


    سيد على بن احمد عبيدلى
    سيد‌ ‎على بن احمد عبيدلى
     
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۴۰: خط ۳۹:
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE2430AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02430AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''صفى‌الدين ابوجعفر محمد بن تاج‌الدين على بن محمد بن رمضان معروف به ابن طقطقى''' (660-709ق)، عالم، اديب، مورخ، نسب‌شناس، نويسنده و نقيب سادات علوى حله، نجف، کربلا<ref>جعفریان، رسول، ص207</ref>، نویسنده کتاب مشهور [[الفخري في الآداب السلطانية و الدول الإسلامية]]
    '''صفى‌الدين ابوجعفر محمد بن تاج‌الدين على بن محمد بن رمضان معروف به ابن طقطقى''' (660-709ق)، عالم، اديب، مورخ، نسب‌شناس، نویسنده و نقيب سادات علوى حله، نجف، کربلا<ref>جعفریان، رسول، ص207</ref>، نویسنده کتاب مشهور [[الفخري في الآداب السلطانية و الدول الإسلامية]]


    نسب او به قاسم رسى مى‌رسد. پدرش تاج‌الدين على از عالمان بنام و از ثروتمندان بزرگ بود و نقابت علويان را به عهده داشت. وى داراى زمين‌هاى بسيار در سواحل فرات و دجله بود.
    نسب او به قاسم رسى مى‌رسد. پدرش تاج‌الدين على از عالمان بنام و از ثروتمندان بزرگ بود و نقابت علویان را به عهده داشت. وى داراى زمین‌هاى بسيار در سواحل فرات و دجله بود.


    صفى‌الدين محمد، ابتدا در حله مى‌زيست و پس از قتل پدر در 680ق1281/م (يا 672ق1273/م) مقام نقابت علويان كوفه، بغداد، كربلا و نجف را به دست آورد. او نسبت به پدر از نفوذ اجتماعى و سياسى و اقتصادى كمترى برخوردار بود و غالبا به سفر مى‌پرداخت. از اربل، بصره، كوفه و اصفهان ديدار كرد و در 696ق1297/م به ايران آمد و به مراغه رفت و در 700ق1301/م وارد تبريز شد.
    صفى‌الدين محمد، ابتدا در حله مى‌زيست و پس از قتل پدر در 680ق1281/م (يا 672ق1273/م) مقام نقابت علویان كوفه، بغداد، كربلا و نجف را به دست آورد. او نسبت به پدر از نفوذ اجتماعى و سياسى و اقتصادى كمترى برخوردار بود و غالباً به سفر مى‌پرداخت. از اربل، بصره، كوفه و اصفهان ديدار كرد و در 696ق1297/م به ایران آمد و به مراغه رفت و در 700ق1301/م وارد تبريز شد.


    در 701ق1302/م، به موصل رفت و در اين شهر کتاب مشهورش «الفخري» يا «الآداب السلطانية» را نوشت و آن را به فخرالدين بن عيسى حاكم مغولى موصل تقديم كرد.
    در 701ق1302/م، به موصل رفت و در این شهر کتاب مشهورش «الفخري» يا «الآداب السلطانية» را نوشت و آن را به فخرالدين بن عيسى حاكم مغولى موصل تقديم كرد.


    ابن طقطقى با ايران و فرهنگ و ادب پارسى آشنايى و بدانها دلبستگى داشت. وى را کتاب ديگرى به نام «الغايات» است.
    ابن طقطقى با ایران و فرهنگ و ادب پارسى آشنايى و بدانها دلبستگى داشت. وى را کتاب ديگرى به نام «الغايات» است.


    او علاوه بر تاريخ‌نگارى از شاعران و اديبان برجسته و ماهر بوده و در مورد اشعار برخى از اديبان نقدهايى دارد و اشعارى طولانى در رثاى عزالدين عبدالعزيز موصلى و چندين شعر در مورد ابوالمعالى غطاوى حلى سروده است.
    او علاوه بر تاريخ‌نگارى از شاعران و اديبان برجسته و ماهر بوده و در مورد اشعار برخى از اديبان نقدهایی دارد و اشعارى طولانى در رثاى عزالدين عبدالعزيز موصلى و چندين شعر در مورد ابوالمعالى غطاوى حلى سروده است.


    ==استادان==
    ==استادان==
    خط ۶۳: خط ۶۲:
    # علامه فقيه يحيى بن سعيد حلّى؛
    # علامه فقيه يحيى بن سعيد حلّى؛
    # فخرالدين على بن يوسف بوقى؛
    # فخرالدين على بن يوسف بوقى؛
    # سيد اسماعيل كيا؛
    # سيد‌ ‎اسماعيل كيا؛
    # علاّمه على بن عيسى اربلى؛
    # علاّمه على بن عيسى اربلى؛
    # سيد عبدالكريم بن طاووس حلّى؛
    # سيد‌ ‎عبدالكريم بن طاووس حلّى؛
    # سيد شرف‌الدين ابوجعفر عبيدلى؛
    # سيد‌ ‎شرف‌الدين ابوجعفر عبيدلى؛
    # سيد على بن احمد عبيدلى؛
    # سيد‌ ‎على بن احمد عبيدلى؛
    # شمس‌الدين بن عبدالحميد؛
    # شمس‌الدين بن عبدالحمید؛
    # نجم‌الدين محمد بن محمد كتبى (كبير)؛
    # نجم‌الدين محمد بن محمد كتبى (كبير)؛
    # تاج‌الدين على بن عبدالحميد حسينى؛
    # تاج‌الدين على بن عبدالحمید حسینى؛
    # صفى‌الدين عبدالمؤمن ارموى؛
    # صفى‌الدين عبدالمؤمن ارموى؛
    # امير فخرالدين بغدى بن قشتمر؛
    # امیر فخرالدين بغدى بن قشتمر؛
    # فلك‌الدين محمد بن ايدمر؛
    # فلك‌الدين محمد بن ايدمر؛
    # نصر مليسى حبشى؛
    # نصر مليسى حبشى؛
    # شرف‌الدين ابوالقاسم على علقمى؛
    # شرف‌الدين ابوالقاسم على علقمى؛
    # كمال‌الدين احمد بن ضحاك؛
    # كمال‌الدين احمد بن ضحاك؛
    # نجم‌الدين حمزة بن ثويه علوى عبيدلى؛
    # نجم‌الدين حمزة بن ثویه علوى عبيدلى؛
    # عزالدين زيد بن ابى‌نمّى؛
    # عزالدين زيد بن ابى‌نمّى؛
    # ابراهيم زركشى؛
    # ابراهیم زركشى؛
    # محمد بن حسن رازى.
    # محمد بن حسن رازى.


    خط ۸۶: خط ۸۵:
    # شرف‌الدين محمد بن عبيداللّه عبيدلى؛
    # شرف‌الدين محمد بن عبيداللّه عبيدلى؛
    # عزيزالدين حسن بن احمد جسراوى اديب؛
    # عزيزالدين حسن بن احمد جسراوى اديب؛
    # عزالدين حسين بن محمد حلّى مقرى؛
    # عزالدين حسین بن محمد حلّى مقرى؛
    # عزالدين عبدالعزيز بن جمعة موصلى؛
    # عزالدين عبدالعزيز بن جمعة موصلى؛
    # عزالدين يونس بن يحيى خالدى نيلى.
    # عزالدين يونس بن يحيى خالدى نيلى.
    خط ۱۰۰: خط ۹۹:


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>




    خط ۱۰۷: خط ۱۰۶:
    #جعفریان، رسول، منابع تاریخ اسلام، انصاریان، چاپ صدر، چاپ اول، آبان 1376
    #جعفریان، رسول، منابع تاریخ اسلام، انصاریان، چاپ صدر، چاپ اول، آبان 1376
    #يوسفى اشكورى، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج2، مدخل آل طباطبا، ص65، زير نظر [[موسوی بجنوردی، محمدکاظم|كاظم موسوى بجنوردى]]، تهران، 1374.
    #يوسفى اشكورى، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج2، مدخل آل طباطبا، ص65، زير نظر [[موسوی بجنوردی، محمدکاظم|كاظم موسوى بجنوردى]]، تهران، 1374.
    #[[رجایی، مهدی|سيد مهدى رجائى]]، مقدمه کتاب الأصيلي، مكتبة آيةالله‌العظمى المرعشي النجفي، قم، 1418ق.
    #[[رجایی، سید مهدی|سيد‌ ‎مهدى رجائى]]، مقدمه کتاب الأصيلي، مكتبة آيةالله‌العظمى المرعشي النجفي، قم، 1418ق.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۱۲۰: خط ۱۱۹:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده: 25 آبان الی 24 آذر]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۱

    ابن طقطقی، محمد بن علی
    نام ابن طقطقی، محمد بن علی
    نام‌های دیگر اب‍ن ال‍طق‍طق‍ی‌، اب‍وج‍ع‍ف‍ر م‍ح‍م‍د

    اب‍ن ال‍طق‍طق‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی‌

    اب‍ن طب‍اطب‍ا، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی‌

    Muḥammad ibn ʻAlī Ibn al-Ṭiqṭaqā

    نام پدر تاج‌الدين على
    متولد 660
    محل تولد عراق
    رحلت 709 ق
    اساتید جمال‌الدين ابوالحسن على بن محمد دستجردانى

    ابن فوطى شيبانى

    فخرالدين على بن يوسف بوقى

    سيد‌ ‎على بن احمد عبيدلى

    برخی آثار الفخري في الآداب السلطانية و الدول الإسلامية
    کد مؤلف AUTHORCODE02430AUTHORCODE

    صفى‌الدين ابوجعفر محمد بن تاج‌الدين على بن محمد بن رمضان معروف به ابن طقطقى (660-709ق)، عالم، اديب، مورخ، نسب‌شناس، نویسنده و نقيب سادات علوى حله، نجف، کربلا[۱]، نویسنده کتاب مشهور الفخري في الآداب السلطانية و الدول الإسلامية

    نسب او به قاسم رسى مى‌رسد. پدرش تاج‌الدين على از عالمان بنام و از ثروتمندان بزرگ بود و نقابت علویان را به عهده داشت. وى داراى زمین‌هاى بسيار در سواحل فرات و دجله بود.

    صفى‌الدين محمد، ابتدا در حله مى‌زيست و پس از قتل پدر در 680ق1281/م (يا 672ق1273/م) مقام نقابت علویان كوفه، بغداد، كربلا و نجف را به دست آورد. او نسبت به پدر از نفوذ اجتماعى و سياسى و اقتصادى كمترى برخوردار بود و غالباً به سفر مى‌پرداخت. از اربل، بصره، كوفه و اصفهان ديدار كرد و در 696ق1297/م به ایران آمد و به مراغه رفت و در 700ق1301/م وارد تبريز شد.

    در 701ق1302/م، به موصل رفت و در این شهر کتاب مشهورش «الفخري» يا «الآداب السلطانية» را نوشت و آن را به فخرالدين بن عيسى حاكم مغولى موصل تقديم كرد.

    ابن طقطقى با ایران و فرهنگ و ادب پارسى آشنايى و بدانها دلبستگى داشت. وى را کتاب ديگرى به نام «الغايات» است.

    او علاوه بر تاريخ‌نگارى از شاعران و اديبان برجسته و ماهر بوده و در مورد اشعار برخى از اديبان نقدهایی دارد و اشعارى طولانى در رثاى عزالدين عبدالعزيز موصلى و چندين شعر در مورد ابوالمعالى غطاوى حلى سروده است.

    استادان

    1. جمال‌الدين ابوالحسن على بن محمد دستجردانى، وزير سلطان غازان در ديوان ممالك در سال 695؛
    2. ابن فوطى شيبانى؛
    3. ظهيرالدين على بن محمد كازرونى؛
    4. علامه فقيه يحيى بن سعيد حلّى؛
    5. فخرالدين على بن يوسف بوقى؛
    6. سيد‌ ‎اسماعيل كيا؛
    7. علاّمه على بن عيسى اربلى؛
    8. سيد‌ ‎عبدالكريم بن طاووس حلّى؛
    9. سيد‌ ‎شرف‌الدين ابوجعفر عبيدلى؛
    10. سيد‌ ‎على بن احمد عبيدلى؛
    11. شمس‌الدين بن عبدالحمید؛
    12. نجم‌الدين محمد بن محمد كتبى (كبير)؛
    13. تاج‌الدين على بن عبدالحمید حسینى؛
    14. صفى‌الدين عبدالمؤمن ارموى؛
    15. امیر فخرالدين بغدى بن قشتمر؛
    16. فلك‌الدين محمد بن ايدمر؛
    17. نصر مليسى حبشى؛
    18. شرف‌الدين ابوالقاسم على علقمى؛
    19. كمال‌الدين احمد بن ضحاك؛
    20. نجم‌الدين حمزة بن ثویه علوى عبيدلى؛
    21. عزالدين زيد بن ابى‌نمّى؛
    22. ابراهیم زركشى؛
    23. محمد بن حسن رازى.

    شاگردان

    1. شرف‌الدين محمد بن عبيداللّه عبيدلى؛
    2. عزيزالدين حسن بن احمد جسراوى اديب؛
    3. عزالدين حسین بن محمد حلّى مقرى؛
    4. عزالدين عبدالعزيز بن جمعة موصلى؛
    5. عزالدين يونس بن يحيى خالدى نيلى.

    آثار

    1. الأصيلي في أنساب الطالبيين؛
    2. الفخري في الآداب السلطانية و الدول الإسلامية؛
    3. منية الفضلاء في تاريخ الخلفاء و الوزراء؛
    4. کتاب التاريخ؛
    5. کتاب الغايات؛

    و...

    پانویس

    1. جعفریان، رسول، ص207


    منابع مقاله

    1. جعفریان، رسول، منابع تاریخ اسلام، انصاریان، چاپ صدر، چاپ اول، آبان 1376
    2. يوسفى اشكورى، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج2، مدخل آل طباطبا، ص65، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، تهران، 1374.
    3. سيد‌ ‎مهدى رجائى، مقدمه کتاب الأصيلي، مكتبة آيةالله‌العظمى المرعشي النجفي، قم، 1418ق.

    وابسته‌ها