۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ':«' به ': «'
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==دعای حضرت رسول(ص)== | ==دعای حضرت رسول(ص)== | ||
حضرت رسول(ص)به او عنايت و علاقۀ خاص داشت و در حق او دعاهايى فرموده است كه مشهور است:«اللّهم فقّهه فى الدين و علم التأويل»/«اللّهم فقّهه فى الدين و علّمه التأويل». | حضرت رسول(ص)به او عنايت و علاقۀ خاص داشت و در حق او دعاهايى فرموده است كه مشهور است: «اللّهم فقّهه فى الدين و علم التأويل»/«اللّهم فقّهه فى الدين و علّمه التأويل». | ||
او 1660 حديث از رسول اللّه(ص)نقل كرده است. او قرآن شناسى خود را حاصل صحبت و مصاحبت استادش حضرت امير المؤمنين على (ع)مى‌داند.او را حبر الامّة/بحر الامة، ترجمان القرآن، و رئيس المفسرين لقب داده‌اند.(-دايرة المعارف تشيع، مقالۀ«ابن عبّاس»،ج /1 344).ابن مسعود با همه جلالت قدر و مقام شامخى كه در قرآن شناسى دارد، او را ترجمان القرآن خوانده است. | او 1660 حديث از رسول اللّه(ص)نقل كرده است. او قرآن شناسى خود را حاصل صحبت و مصاحبت استادش حضرت امير المؤمنين على (ع)مى‌داند.او را حبر الامّة/بحر الامة، ترجمان القرآن، و رئيس المفسرين لقب داده‌اند.(-دايرة المعارف تشيع، مقالۀ«ابن عبّاس»،ج /1 344).ابن مسعود با همه جلالت قدر و مقام شامخى كه در قرآن شناسى دارد، او را ترجمان القرآن خوانده است. | ||
مجاهد كه خود مفسرى بزرگ است و تفسيرش محفوظ مانده و به طبع رسيده است،در حق او مى‌گويد:«چون تفسير مى‌كرد،همه چيز را واضح و روشن مى‌كرد». | مجاهد كه خود مفسرى بزرگ است و تفسيرش محفوظ مانده و به طبع رسيده است،در حق او مى‌گويد: «چون تفسير مى‌كرد،همه چيز را واضح و روشن مى‌كرد». | ||
حضرت على (ع)كه بر او به ويژه در تفسير قرآن مقام استادى داشت،در حق او و تفسيرش فرموده است: «كأنّما ينظر الى الغيب من ستر رقيق».(گويى از وراى پرده‌اى نازك غيب را مى‌بيند).قرآن شناسى و تفسير ابن عباس دو ويژگى داشت.نخست نقل نقادانه از اهل کتاب در قصص قرآنى، و ديگر استناد و استشهاد به شعر عربى/شعر جاهلى. | حضرت على (ع)كه بر او به ويژه در تفسير قرآن مقام استادى داشت،در حق او و تفسيرش فرموده است: «كأنّما ينظر الى الغيب من ستر رقيق».(گويى از وراى پرده‌اى نازك غيب را مى‌بيند).قرآن شناسى و تفسير ابن عباس دو ويژگى داشت.نخست نقل نقادانه از اهل کتاب در قصص قرآنى، و ديگر استناد و استشهاد به شعر عربى/شعر جاهلى. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
گلدزيهر دربارۀ اين کتاب و شيوۀ بى سابقه‌اش مى‌گويد: «اين بديع‌ترين شيوۀ تحقيق لغوى در تفسير قرآن است». (-المذاهب الاسلامية فى تفسير القرآن،ص 69، به نقل از التفسير و المفسرون، محمد حسين ذهبى،ج 75/1). | گلدزيهر دربارۀ اين کتاب و شيوۀ بى سابقه‌اش مى‌گويد: «اين بديع‌ترين شيوۀ تحقيق لغوى در تفسير قرآن است». (-المذاهب الاسلامية فى تفسير القرآن،ص 69، به نقل از التفسير و المفسرون، محمد حسين ذهبى،ج 75/1). | ||
ابوبكر بن انبارى از قول او دربارۀ اين شيوه چنين نقل كرده است:«شعر،ديوان عرب است،هرگاه حرفى از قرآن كه خداوند به زبان عربى نازل فرموده است، بر ما پوشيده و دشوار باشد، به ديوان و سرچشمۀ آن[شعر قبل از عصر نزول قرآن]مراجعه مى‌كنيم و شواهد روشنگرى براى آن مى‌يابيم».(پيشين،ج 76/1.همچنين دربارۀ ارزيابى نسبت تفسير منسوب به ابن عباس-پيشين،ص 81-83). نيز-تفسير ابن عباس؛مسائل نافع بن ازرق. | ابوبكر بن انبارى از قول او دربارۀ اين شيوه چنين نقل كرده است: «شعر،ديوان عرب است،هرگاه حرفى از قرآن كه خداوند به زبان عربى نازل فرموده است، بر ما پوشيده و دشوار باشد، به ديوان و سرچشمۀ آن[شعر قبل از عصر نزول قرآن]مراجعه مى‌كنيم و شواهد روشنگرى براى آن مى‌يابيم».(پيشين،ج 76/1.همچنين دربارۀ ارزيابى نسبت تفسير منسوب به ابن عباس-پيشين،ص 81-83). نيز-تفسير ابن عباس؛مسائل نافع بن ازرق. | ||
[[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء الدين خرمشاهى]] | [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء الدين خرمشاهى]] | ||