ابن فقیه، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۸: خط ۳۸:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    '''ابن فقيه، ابوبكر، احمد بن محمد بن اسحاق، معروف به ابن فقيه همدانى''' (ح ۲۵۵ ه.ق – ح ۳۳۰ یا ۳۴۰ه.ق)، جغرافى‌دان قرن سوم هجرى است. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]]، نام و نسب او را ابوعبدالله، احمد بن محمد بن اسحاق بن ابراهیم همدانى نوشته است. كنيه ابوعبدالله را [[سزگین، فؤاد|فؤاد سزگين]] نيز در مقدمه خود بر چاپ عكسى «اخبار البلدان» كه از روى نسخه خطى آستان قدس رضوى انجام گرفته، ذكر كرده است، اما در همین نسخه خطى، نام و نسب او احمد بن محمد بن اسحاق الهمدانى المعروف بابن الفقيه آمده و به كنيه او اشاره نشده است. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]]، تنها به ذكر احمد بن محمد اكتفا كرده است.
    '''ابن فقيه، ابوبكر، احمد بن محمد بن اسحاق، معروف به ابن فقيه همدانى''' (ح ۲۵۵ ق – ح ۳۳۰ یا ۳۴۰ق)، جغرافى‌دان قرن سوم هجرى است. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]]، نام و نسب او را ابوعبدالله، احمد بن محمد بن اسحاق بن ابراهیم همدانى نوشته است. كنيه ابوعبدالله را [[سزگین، فؤاد|فؤاد سزگين]] نيز در مقدمه خود بر چاپ عكسى «اخبار البلدان» كه از روى نسخه خطى آستان قدس رضوى انجام گرفته، ذكر كرده است، اما در همین نسخه خطى، نام و نسب او احمد بن محمد بن اسحاق الهمدانى المعروف بابن الفقيه آمده و به كنيه او اشاره نشده است. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]]، تنها به ذكر احمد بن محمد اكتفا كرده است.


    درباره همدانى بودن ابن فقيه، سند روشنى به دست نيامده است، ولى از شرح مبسوطى كه وى درباره همدان و به‌ویژه از مطالبى كه در همین بخش راجع به میهن‌دوستى آورده، مى‌توان چنين احتمال داد كه از مردم همدان بوده است. از سال ولادت و درگذشت و نيز شرح زندگانى او اطلاعى در دست نيست. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]] او را اهل ادب نوشته و افزون بر البلدان، وى را مؤلف کتاب ديگرى با عنوان کتاب «ذكر الشعراء المحدثين و البلغاء منهم و المُفْحَمین» دانسته است.
    درباره همدانى بودن ابن فقيه، سند روشنى به دست نيامده است، ولى از شرح مبسوطى كه وى درباره همدان و به‌ویژه از مطالبى كه در همین بخش راجع به میهن‌دوستى آورده، مى‌توان چنين احتمال داد كه از مردم همدان بوده است. از سال ولادت و درگذشت و نيز شرح زندگانى او اطلاعى در دست نيست. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]] او را اهل ادب نوشته و افزون بر البلدان، وى را مؤلف کتاب ديگرى با عنوان کتاب «ذكر الشعراء المحدثين و البلغاء منهم و المُفْحَمین» دانسته است.

    نسخهٔ ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۰:۵۹

    ابن فقیه، احمد بن محمد
    نام ابن فقیه، احمد بن محمد
    نام‌های دیگر اب‍ن ال‍ف‍ق‍ی‍ه‌، اب‍وب‍ک‍ر اح‍م‍د ب‍ن م‍ح‍م‍د

    اب‍ن ال‍ف‍ق‍ی‍ه‌، اب‍وع‍ب‍دال‍ل‍ه اح‍م‍د ب‍ن م‍ح‍م‍د

    اب‍ن ال‍ف‍ق‍ی‍ه‌، اح‍م‍د ب‍ن م‍ح‍م‍د

    اب‍ن ف‍ق‍ی‍ه ه‍م‍دان‍ی‌

    نام پدر محمد
    متولد قرن سوم هجرى
    محل تولد احتمالا همدان
    رحلت ح ۳۳۰ یا ۳۴۰ه.ق
    اساتید
    برخی آثار البلدان (ابن الفقية)

    ترجمه مختصر البلدان: بخش مربوط به ایران (ابن الفقیه)

    کد مؤلف AUTHORCODE01037AUTHORCODE

    ابن فقيه، ابوبكر، احمد بن محمد بن اسحاق، معروف به ابن فقيه همدانى (ح ۲۵۵ ق – ح ۳۳۰ یا ۳۴۰ق)، جغرافى‌دان قرن سوم هجرى است. ياقوت حموى، نام و نسب او را ابوعبدالله، احمد بن محمد بن اسحاق بن ابراهیم همدانى نوشته است. كنيه ابوعبدالله را فؤاد سزگين نيز در مقدمه خود بر چاپ عكسى «اخبار البلدان» كه از روى نسخه خطى آستان قدس رضوى انجام گرفته، ذكر كرده است، اما در همین نسخه خطى، نام و نسب او احمد بن محمد بن اسحاق الهمدانى المعروف بابن الفقيه آمده و به كنيه او اشاره نشده است. ابن نديم، تنها به ذكر احمد بن محمد اكتفا كرده است.

    درباره همدانى بودن ابن فقيه، سند روشنى به دست نيامده است، ولى از شرح مبسوطى كه وى درباره همدان و به‌ویژه از مطالبى كه در همین بخش راجع به میهن‌دوستى آورده، مى‌توان چنين احتمال داد كه از مردم همدان بوده است. از سال ولادت و درگذشت و نيز شرح زندگانى او اطلاعى در دست نيست. ابن نديم او را اهل ادب نوشته و افزون بر البلدان، وى را مؤلف کتاب ديگرى با عنوان کتاب «ذكر الشعراء المحدثين و البلغاء منهم و المُفْحَمین» دانسته است.

    همچنين در شمار آثار وى از کتابى با عنوان کتاب «العجائب»، نام برده شده است. از این کتاب در نسخه خطى مشهد، توسط خود ابن فقيه نام برده شده است. وى در ضمن سخن درباره «حرات» و داستان خالد بن سنان و اطفاء نار حره مى‌گوید: «و قد ذكرنا اخباره في کتاب العجائب».[۱]

    پانویس


    منابع مقاله

    عنایت‌الله، رضا، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، جلد 4، ص408-412، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374


    وابسته‌ها