ویکی‌نور

ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR03589.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
 
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
 
(۴۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR03589.jpg|بندانگشتی|ابن فهد، عبد العزیز بن عمر]]
[[پرونده:NUR03589.jpg|بندانگشتی|ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|ابن فهد، عبد العزیز بن عمر
! نام!! data-type="authorName" |ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام‌های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'|  
| data-type="authorOtherNames" |  
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |[[ابن فهد، عمر بن محمد]] 
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|
| data-type="authorbirthDate" |850ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |مکه
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|922 هـ.ق
| data-type="authorDeathDate" |922 ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |عمر بن فهد
 
ابوالفتح مراغى
 
زمزمى
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
| data-type="authorWritings" |[[غایة المرام بأخبار سلطنة البلد الحرام]]
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد مولف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|3589
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03589AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|ابن فهد (ابهام زدایی)}}
'''عزالدين عبدالعزيز بن عمر بن فهد''' (26 شوال 850-922ق)، مورخ و از معروف‌ترين افراد خاندان بنى فهد است. فرزند [[ابن فهد، عمر بن محمد|نجم‌الدين عمر محمد بن محمد بن فهد]] 


== ولادت ==
پدرش صاحب کتاب «[[إتحاف الوری بأخبار أم القری|اتحاف الورى باخبار ام القرى]]»، از كتب معروف در تاريخ‌نگارى مكه است. او در شب شنبه 16 شوال 850ق در مكه به دنيا آمد. به هنگام ولادتش، پدرش در سفر دومش به قاهره بسرمى‌برد. در غياب او نامش را على نهادند. در پى خوابى كه پدرش ديد به هنگام بازگشت نامش را به عبدالعزيز تغيير داد.
==تحصیلات==


«عز الدين عبد العزيز بن عمر بن فهد» (26 شوال 850-922ق)، مورخ و از معروف‌ترين افراد خاندان بنى فهد است. پدرش صاحب كتاب «اتحاف الورى باخبار ام القرى»، از كتب معروف در تاريخ‌نگارى مكه است. او در شب شنبه 16 شوال 850ق در مكه به دنيا آمد. به هنگام ولادتش، پدرش در سفر دومش به قاهره بسرمى‌برد. در غياب او نامش را على نهادند. در پى خوابى كه پدرش ديد به هنگام بازگشت نامش را به عبد العزيز تغيير داد.
وى مقدمات را نزد پدر و جدش فراگرفت و از شيوخ مكه مانند ابوالفتح مراغى و زمزمى و ديگران و نيز از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] دانش آموخت. در طلب حديث كوشا بود. بارها برای سماع حديث به مدينه و قاهره (870، 875 و 884ق) و شام (871 و876ق) و حلب و غزه (871ق) و ساير بلاد سفر كرد.
 
وى مقدمات را نزد پدر و جدش فراگرفت و از شيوخ مكه مانند ابوالفتح مراغى و زمزمى و ديگران و نيز از ابن حجر دانش آموخت. در طلب حديث كوشا بود. بارها براى سماع حديث به مدينه و قاهره (870، 875 و 884ق) و شام (871 و876ق) و حلب و غزه (871ق) و ساير بلاد سفر كرد.
 
وى همدرس سخاوى بود و درعين‌حال، در قرائت و حديث از او بهره گرفت. هنگامى كه سخاوى در 886ق در مكه مجاور شد، عبد العزيز بسيارى از تأليفات او را كه در ميان كتاب‌هاى پدرش بود، نزد او خواند. متون عمده فقه و تفسير و نحو را نزد مشاهير علماى مكه خواند و اجازه تدريس و روايت حديث گرفت. در سال آخر عمرش از ابن طولون در مكه حديث شنيد و از او نيز اجازه گرفت. او به داشتن مشايخ زياد، معروف بود و معجم شيوخ او شامل نام حدود هزار شيخ است.
 
در سرزمين حجاز پس از پدرش كسى در حديث با او برابر نبود و در بسيارى از علوم ديگر نيز دست داشت. تخريج (استخراج مطالبى ويژه از نوشته‌هاى ديگران) و كشف (ترتيب فهرست‌هاى راهنما براى متن‌هاى مهم) و تاريخ، كارهاى علمى مورد علاقه عبد العزيز بود. وى در بعد از ظهر جمعه 18 جمادى‌الاولى 922ق، در مكه درگذشت و در كنار قبر پدر و جدش در شعب النور مكه دفن شد.
 
== تأليفات ==
 
 
1. الاجازة؛
 
2. غاية المرام باخبار سلطنة البلد الحرام؛
 
3. النُزهة السَنية فى اخبار الملوك المصرية؛
 
4. بلوغ القرى (ذيلى است بر اتحاف نجم الدين پدر مؤلف)؛
 
5. تاريخ مكة (به ترتيب از 872ق تا زمان مؤلف)؛
 
6. الترغيب و الاجتهاد فى الباعث لِذَوى الهِمَم العلية على الجهاد؛
 
7. جزء فى المُسَلسل بالاولية؛
 
8. الحُجة الدامغة لرجال الفُصوص الرائغة؛
 
9. نزهة الابصار لما تألف من الافكار؛
 
10. نزهة ذوى الاحكام باخبار الخطباء و الائمة و قضاة بلد الله الحرام.


== اساتيد و مشايخ ==
وى همدرس سخاوى بود و درعين‌حال، در قرائت و حديث از او بهره گرفت. هنگامى كه سخاوى در 886ق در مكه مجاور شد، عبدالعزيز بسيارى از تأليفات او را كه در میان کتاب‌هاى پدرش بود، نزد او خواند. متون عمده فقه و تفسير و نحو را نزد مشاهير علماى مكه خواند و اجازه تدريس و روايت حديث گرفت. در سال آخر عمرش از [[ابن طولون، محمد بن علی|ابن طولون]] در مكه حديث شنيد و از او نيز اجازه گرفت. او به داشتن مشايخ زياد، معروف بود و معجم شيوخ او شامل نام حدود هزار شيخ است.


در سرزمین حجاز پس از پدرش كسى در حديث با او برابر نبود و در بسيارى از علوم ديگر نيز دست داشت. تخريج (استخراج مطالبى ویژه از نوشته‌هاى ديگران) و كشف (ترتيب فهرست‌هاى راهنما برای متن‌هاى مهم) و تاريخ، كارهاى علمى مورد علاقه عبدالعزيز بود.


1. نجم الدين ابوالقاسم عمر بن محمد بن فهد الهاشمى المكى (ت 885ق)؛
==اساتيد و مشايخ==


2. شمس الدين محمد بن احمد بن محمد المخزومى المعروف بالبامى (ت 885ق)؛
# نجم‌الدين ابوالقاسم عمر بن محمد بن فهد الهاشمى المكى (ت 885ق)؛
# شمس‌الدين محمد بن احمد بن محمد المخزومى المعروف بالبامى (ت 885ق)؛
# زين‌الدين عبدالرحيم بن ابراهیم الامیوطى (ت 867ق)؛
# شمس‌الدين محمد بن عبدالرحمن السخاوى (ت 902ق)؛
# شرف‌الدين عبدالحق السنباطى (ت 931ق).


3. زين الدين عبد الرحيم بن ابراهيم الاميوطى (ت 867ق)؛
== وفات ==
وى در بعد از ظهر جمعه 18 جمادى‌الاولى 922ق، در مكه درگذشت و در كنار قبر پدر و جدش در شعب النور مكه دفن شد.


4. شمس الدين محمد بن عبد الرحمن السخاوى (ت 902ق)؛
== آثار ==
# الاجازة؛
# غاية المرام باخبار سلطنة البلد الحرام؛
# النُزهة السَنية في اخبار الملوك المصرية؛
# بلوغ القرى (ذيلى است بر اتحاف نجم‌الدين پدر مؤلف)؛
# تاريخ مكة (به ترتيب از 872ق تا زمان مؤلف)؛
# الترغيب و الاجتهاد في الباعث لِذَوى الهِمَم العلية على الجهاد؛
# جزء في المُسَلسل بالاولیة؛
# الحُجة الدامغة لرجال الفُصوص الرائغة؛
# نزهة الابصار لما تألف من الافكار؛
# نزهة ذوى الاحكام باخبار الخطباء و الائمة و قضاة بلد الله الحرام.


5. شرف الدين عبد الحق السنباطى (ت 931ق).


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


== وابسته‌ها ==
[[غایة المرام بأخبار سلطنة البلد الحرام]]  
[[غایة المرام بأخبار سلطنة البلد الحرام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۳

عزالدين عبدالعزيز بن عمر بن فهد (26 شوال 850-922ق)، مورخ و از معروف‌ترين افراد خاندان بنى فهد است. فرزند نجم‌الدين عمر محمد بن محمد بن فهد 

ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر
نام ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر
نام‌های دیگر
نام پدر ابن فهد، عمر بن محمد 
متولد 850ق
محل تولد مکه
رحلت 922 ق
اساتید عمر بن فهد

ابوالفتح مراغى

زمزمى

برخی آثار غایة المرام بأخبار سلطنة البلد الحرام
کد مؤلف AUTHORCODE03589AUTHORCODE
برای دیگر کاربردها، ابن فهد (ابهام زدایی) را ببینید.

ولادت

پدرش صاحب کتاب «اتحاف الورى باخبار ام القرى»، از كتب معروف در تاريخ‌نگارى مكه است. او در شب شنبه 16 شوال 850ق در مكه به دنيا آمد. به هنگام ولادتش، پدرش در سفر دومش به قاهره بسرمى‌برد. در غياب او نامش را على نهادند. در پى خوابى كه پدرش ديد به هنگام بازگشت نامش را به عبدالعزيز تغيير داد.

تحصیلات

وى مقدمات را نزد پدر و جدش فراگرفت و از شيوخ مكه مانند ابوالفتح مراغى و زمزمى و ديگران و نيز از ابن حجر دانش آموخت. در طلب حديث كوشا بود. بارها برای سماع حديث به مدينه و قاهره (870، 875 و 884ق) و شام (871 و876ق) و حلب و غزه (871ق) و ساير بلاد سفر كرد.

وى همدرس سخاوى بود و درعين‌حال، در قرائت و حديث از او بهره گرفت. هنگامى كه سخاوى در 886ق در مكه مجاور شد، عبدالعزيز بسيارى از تأليفات او را كه در میان کتاب‌هاى پدرش بود، نزد او خواند. متون عمده فقه و تفسير و نحو را نزد مشاهير علماى مكه خواند و اجازه تدريس و روايت حديث گرفت. در سال آخر عمرش از ابن طولون در مكه حديث شنيد و از او نيز اجازه گرفت. او به داشتن مشايخ زياد، معروف بود و معجم شيوخ او شامل نام حدود هزار شيخ است.

در سرزمین حجاز پس از پدرش كسى در حديث با او برابر نبود و در بسيارى از علوم ديگر نيز دست داشت. تخريج (استخراج مطالبى ویژه از نوشته‌هاى ديگران) و كشف (ترتيب فهرست‌هاى راهنما برای متن‌هاى مهم) و تاريخ، كارهاى علمى مورد علاقه عبدالعزيز بود.

اساتيد و مشايخ

  1. نجم‌الدين ابوالقاسم عمر بن محمد بن فهد الهاشمى المكى (ت 885ق)؛
  2. شمس‌الدين محمد بن احمد بن محمد المخزومى المعروف بالبامى (ت 885ق)؛
  3. زين‌الدين عبدالرحيم بن ابراهیم الامیوطى (ت 867ق)؛
  4. شمس‌الدين محمد بن عبدالرحمن السخاوى (ت 902ق)؛
  5. شرف‌الدين عبدالحق السنباطى (ت 931ق).

وفات

وى در بعد از ظهر جمعه 18 جمادى‌الاولى 922ق، در مكه درگذشت و در كنار قبر پدر و جدش در شعب النور مكه دفن شد.

آثار

  1. الاجازة؛
  2. غاية المرام باخبار سلطنة البلد الحرام؛
  3. النُزهة السَنية في اخبار الملوك المصرية؛
  4. بلوغ القرى (ذيلى است بر اتحاف نجم‌الدين پدر مؤلف)؛
  5. تاريخ مكة (به ترتيب از 872ق تا زمان مؤلف)؛
  6. الترغيب و الاجتهاد في الباعث لِذَوى الهِمَم العلية على الجهاد؛
  7. جزء في المُسَلسل بالاولیة؛
  8. الحُجة الدامغة لرجال الفُصوص الرائغة؛
  9. نزهة الابصار لما تألف من الافكار؛
  10. نزهة ذوى الاحكام باخبار الخطباء و الائمة و قضاة بلد الله الحرام.


وابسته‌ها

برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=ابن_فهد،_عبدالعزیز_بن_عمر&oldid=617160»