ابن مفلح، محمد بن مفلح: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR08829.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE8829AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
«شمس الدين ابوعبدالله محمد بن مفلح»، سر سلسله و مهم‌ترين شخصيت خاندان ابن مفلح است. زركلى از منابع متقدم نقل كرده است كه وى در سال 710ق در بيت‌المقدس به دنيا آمد و همانجا رشد يافت. مشاهيرى چون ذهبى و مزّى از مشايخ او بوده‌اند. شمس الدين كه نيابت قاضى القضاة جمال الدين مرداوى را در قضا برعهده داشت با دختر او ازدواج كرد و از وى صاحب هفت فرزند شد. در منابع موجود از شمس الدين پنج پسر شناخته شده است. او در علوم مختلف دست داشت، اما در فقه تواناتر بود. | |||
== آثار:== | == آثار:== | ||
# الآداب الشرعية و المنح المرعية؛ | |||
# اصول الفقه؛ | |||
# رسالة فى العمل بالخطوط؛ | |||
# النكت و الفوائد السنية على مشكلات المحرّر لمجدالدين ابن تيمية. | |||
==وفات== | |||
شمس الدين پس از سالها تأليف و تدريس در مدارس دمشق چون صاحبيه و جوزيه سرانجام در سال 763ق در دمشق درگذشت و در مقبرة ابن قدامة در كوه قاسيون به خاك سپرده شد. | |||
== منبع مقاله:== | == منبع مقاله:== | ||
دايرة المعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، تهران، 1377، ج4، ص 654-655. | دايرة المعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، تهران، 1377، ج4، ص 654-655. | ||
نسخهٔ ۳ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۴۹
| نام | ابن مفلح، محمد بن مفلح |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 736 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE8829AUTHORCODE |
ولادت
«شمس الدين ابوعبدالله محمد بن مفلح»، سر سلسله و مهم‌ترين شخصيت خاندان ابن مفلح است. زركلى از منابع متقدم نقل كرده است كه وى در سال 710ق در بيت‌المقدس به دنيا آمد و همانجا رشد يافت. مشاهيرى چون ذهبى و مزّى از مشايخ او بوده‌اند. شمس الدين كه نيابت قاضى القضاة جمال الدين مرداوى را در قضا برعهده داشت با دختر او ازدواج كرد و از وى صاحب هفت فرزند شد. در منابع موجود از شمس الدين پنج پسر شناخته شده است. او در علوم مختلف دست داشت، اما در فقه تواناتر بود.
آثار:
- الآداب الشرعية و المنح المرعية؛
- اصول الفقه؛
- رسالة فى العمل بالخطوط؛
- النكت و الفوائد السنية على مشكلات المحرّر لمجدالدين ابن تيمية.
وفات
شمس الدين پس از سالها تأليف و تدريس در مدارس دمشق چون صاحبيه و جوزيه سرانجام در سال 763ق در دمشق درگذشت و در مقبرة ابن قدامة در كوه قاسيون به خاك سپرده شد.
منبع مقاله:
دايرة المعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، تهران، 1377، ج4، ص 654-655.
وابسته‌ها
الآداب الشرعیة و المنح المرعیة / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده