ابن مندویه، احمد بن عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند') |
جز (جایگزینی متن - '<references/>↵==منابع مقاله==↵' به '<references/> ==منابع مقاله== ') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR08834.jpg|بندانگشتی|ابن مندویه، احمد بن عبدالرحمن]] | [[پرونده:NUR08834.jpg|بندانگشتی|ابن مندویه، احمد بن عبدالرحمن]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن مندویه، احمد بن عبدالرحمن | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | طبیب اصفهانی، احمد بن عبدالرحمن | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عبدالرحمن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |قرن چهارم | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[الکافي في الطب (الکفایة)]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE08834AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن عبدالرحمن بن مندویه اصفهانى'''، از پزشکان معاصر عضدالدوله ديلمى است كه شهرت وسيعى دارد. او را معاصر ابوماهر و على بن عباس مجوسى اهوازى صاحب کتاب «كامل الصناعة الطبية» مى‌دانند، لذا اگرچه زمان ولادت و وفات وى را ثبت نكرده‌اند، ولى او را از پزشکان قرن چهارم هجرى مى‌توان برشمرد.<ref>احمد بن عبدالرحمن مندویه، ص2</ref> | '''احمد بن عبدالرحمن بن مندویه اصفهانى'''، مکنی به ابوعلی، پزشک و داروشناس و گیاه شناس، او از پزشکان معاصر عضدالدوله ديلمى است كه شهرت وسيعى دارد. او را معاصر ابوماهر و على بن عباس مجوسى اهوازى صاحب کتاب «كامل الصناعة الطبية» مى‌دانند، لذا اگرچه زمان ولادت و وفات وى را ثبت نكرده‌اند، ولى او را از پزشکان قرن چهارم هجرى مى‌توان برشمرد.<ref>احمد بن عبدالرحمن مندویه، ص2</ref> | ||
وى در خاندانى مشهور در اصفهان متولد شد. پدرش عبدالرحمان از دانشمندان دوران خود بود كه علم لغت و نحو و فن شعر را به‌خوبى مى‌دانست. ابن مندویه از شاگردان ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى و شاگرد مكتب على بن عباس اهوازى و با ابوالعلاء فارسی طبيب سلاطين آل بویه معاصر بود. | وى در خاندانى مشهور در اصفهان متولد شد. پدرش عبدالرحمان از دانشمندان دوران خود بود كه علم لغت و نحو و فن شعر را به‌خوبى مى‌دانست. ابن مندویه از شاگردان ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى و شاگرد مكتب على بن عباس اهوازى و با ابوالعلاء فارسی طبيب سلاطين آل بویه معاصر بود. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
هنگامى كه عضدالدوله ديلمى بيمارستان عضدى را در بغداد تأسيس كرد، ابن مندویه را كه در طب و حكمت شهرت بسيارى در ایران داشت، در 372ق، به آنجا دعوت كرد.<ref>پايگاه راديو ایران درى</ref> | هنگامى كه عضدالدوله ديلمى بيمارستان عضدى را در بغداد تأسيس كرد، ابن مندویه را كه در طب و حكمت شهرت بسيارى در ایران داشت، در 372ق، به آنجا دعوت كرد.<ref>پايگاه راديو ایران درى</ref> | ||
ابن مندویه خدمات مهمى به علم طب كرد و تحقيقات فراوانى نيز در این | ابن مندویه خدمات مهمى به علم طب كرد و تحقيقات فراوانى نيز در این زمینه دارد. زمانى كه در بيمارستان بغداد به طبابت مشغول بود، نامه‌هایى به پزشکان و شاگردان خود در اصفهان مى‌نوشت و آنها از رساله‌هاى او در درمان بيمارى‌ها استفاده می‌كردند.<ref>پايگاه راديو ایران درى</ref> | ||
در کتاب «مطرح الأنظار» (صفحه 88، انتشارات ویژه مؤسسه مطالعات تاريخ پزشکى، طب اسلامى و مكمل) از کتاب «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]» به‌عنوان کتاب كافى در طب نام مى‌برد و در همان منبع به وجود آثار متعددى از این پزشک گران‌قدر ایرانى اشاره مى‌كند و از جمله کتاب المدخل إلى الطب، کتاب الجامع المختصر، کتاب المغيث في الطب، کتاب في الشراب، کتاب الأطعمة و الأشربة، کتاب | در کتاب «مطرح الأنظار» (صفحه 88، انتشارات ویژه مؤسسه مطالعات تاريخ پزشکى، طب اسلامى و مكمل) از کتاب «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]» به‌عنوان کتاب كافى در طب نام مى‌برد و در همان منبع به وجود آثار متعددى از این پزشک گران‌قدر ایرانى اشاره مى‌كند و از جمله کتاب المدخل إلى الطب، کتاب الجامع المختصر، کتاب المغيث في الطب، کتاب في الشراب، کتاب الأطعمة و الأشربة، کتاب نهایة الاختصار و کتاب الكافي في الطب كه مشهورترين اثر او و معروف به قانون صغير مى‌باشد.<ref>احمد بن عبدالرحمن مندویه، ص2</ref> | ||
از ديگر آثار او مى‌توان به كتب ذيل اشاره كرد: | از ديگر آثار او مى‌توان به كتب ذيل اشاره كرد: | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۴: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:پزشکان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۱
| نام | ابن مندویه، احمد بن عبدالرحمن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | طبیب اصفهانی، احمد بن عبدالرحمن |
| نام پدر | عبدالرحمن |
| متولد | قرن چهارم |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | |
| اساتید | ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى |
| برخی آثار | الکافي في الطب (الکفایة) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE08834AUTHORCODE |
احمد بن عبدالرحمن بن مندویه اصفهانى، مکنی به ابوعلی، پزشک و داروشناس و گیاه شناس، او از پزشکان معاصر عضدالدوله ديلمى است كه شهرت وسيعى دارد. او را معاصر ابوماهر و على بن عباس مجوسى اهوازى صاحب کتاب «كامل الصناعة الطبية» مى‌دانند، لذا اگرچه زمان ولادت و وفات وى را ثبت نكرده‌اند، ولى او را از پزشکان قرن چهارم هجرى مى‌توان برشمرد.[۱]
وى در خاندانى مشهور در اصفهان متولد شد. پدرش عبدالرحمان از دانشمندان دوران خود بود كه علم لغت و نحو و فن شعر را به‌خوبى مى‌دانست. ابن مندویه از شاگردان ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى و شاگرد مكتب على بن عباس اهوازى و با ابوالعلاء فارسی طبيب سلاطين آل بویه معاصر بود.
هنگامى كه عضدالدوله ديلمى بيمارستان عضدى را در بغداد تأسيس كرد، ابن مندویه را كه در طب و حكمت شهرت بسيارى در ایران داشت، در 372ق، به آنجا دعوت كرد.[۲]
ابن مندویه خدمات مهمى به علم طب كرد و تحقيقات فراوانى نيز در این زمینه دارد. زمانى كه در بيمارستان بغداد به طبابت مشغول بود، نامه‌هایى به پزشکان و شاگردان خود در اصفهان مى‌نوشت و آنها از رساله‌هاى او در درمان بيمارى‌ها استفاده می‌كردند.[۳]
در کتاب «مطرح الأنظار» (صفحه 88، انتشارات ویژه مؤسسه مطالعات تاريخ پزشکى، طب اسلامى و مكمل) از کتاب «كفايه» به‌عنوان کتاب كافى در طب نام مى‌برد و در همان منبع به وجود آثار متعددى از این پزشک گران‌قدر ایرانى اشاره مى‌كند و از جمله کتاب المدخل إلى الطب، کتاب الجامع المختصر، کتاب المغيث في الطب، کتاب في الشراب، کتاب الأطعمة و الأشربة، کتاب نهایة الاختصار و کتاب الكافي في الطب كه مشهورترين اثر او و معروف به قانون صغير مى‌باشد.[۴]
از ديگر آثار او مى‌توان به كتب ذيل اشاره كرد:
1. کتاب نقض الجاحظ في نقضه للطب؛
2. کتاب الجامع الكبير؛
3. کتاب الأغذية؛
4. کتاب الطبيخ.
و برخى از رساله‌هاى او بدين شرح مى‌باشد:
1. رساله‌اى در تركيب طبقات چشم؛
2. رساله علاج بزرگ گشتن عدسى؛
3. رساله علاج بيمارى معده؛
4. رساله‌اى در علاج استسقا؛
5. رساله‌اى در علاج مثانه؛
6. رساله‌اى در امراض اطفال.
پانویس
منابع مقاله
1. احمد بن عبدالرحمن مندویه، الكافي في الطب، مقدمه محقق (دكتر محمدمهدى اصفهانى) ص2.
2. راديو ایران درى به آدرس: