ابن میمون، موسی بن میمون: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' می ' به ' می') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|data-type='authorWritings'| | |data-type='authorWritings'| | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE1808AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE1808AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۰۰:۵۳
| نام | ابن میمون، موسی بن میمون |
|---|---|
| نام های دیگر | ابن میمون، موسی بن عبید الله
موسی بن میمون مایمونیدیز، موزز ابن میمون قرطبی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 601 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1808AUTHORCODE |
ابْنِ مِيْمون، موسى‌بن ميمون اسرائيل قرطبى (530-601ق)، عالم و فيلسوف و طبيب يهودى كه در فقه و شرايع يهود چنان مقام والايى داشت كه يهوديان دربار او گفته‌اند: از موسى(ع) تا موسى (ابن‌ميمون) كسى مانند موسى برنخاسته است.
ابن‌ميمون گرچه از علما و احبار يهود است، ولى چون در محيط فرهنگى و علمى اسلامى پرورش يافته و در طب و فلسفه آثار خود را به عربى نوشته است، متعلق به حوز فرهنگ اسلامى نيز هست. مورخان عرب كنيه او را ابوعمران نوشته‌اند كه شايد به جهت نام موسى به او داده شده است وگرنه او فرزندى به نام عمران نداشته است تا با اين كنيه خوانده شود. بعضى از نويسندگان مسلمان او را موسى‌بن عبيداللّه خوانده‌اند، در صورتى كه نام پدر او مسلماً ميمون بوده است. احتمال مى‌رود كه نام عبيداللّه عربى شده عوباديه باشد كه دو تن از اجداد موسى به اين نام بوده‌اند. تاريخ تولد او را روز شنبه عيد فصح يهود (چهاردهم نيسان) يك ساعت و 20 دقيقه بعدازظهر در سال 4895 پس از خلقت (به قول يهود)، يعنى سال 1135م ثبت كرده‌اند. موسى در شهر قرطبه از بلاد اندلس متولد شد. اين شهر از مراكز بزرگ فرهنگ اسلامى در اندلس و همچنين از مراكز بزرگ فرهنگ يهود بود. پدر موسى، ميون نيز از علماى بنام يهود و از شاگردان يوسف‌بن ميكاش و اسحاق فاسى بود و در محكم شرعى هود در قرطبه منصب قضا داشت.
ابن میمون در سن سیزده سالگی به مصر مهاجرت کرد و در آنجا به تحصیلات خود ادامه داد.
در آن زمان يكى از احبار بنام يهود به نام يهودا كوهن در فاس مى‌زيست و ابن ميمون كه در آن زمان بيست و پنج ساله بود، پيش او درس خواند.
مرگ ابن‌ميمون به گفت مورخان يهود در روز دوشنبه 13 دسامبر 1204 اتفاق افتاده است كه مطابق با ربيع الآخر 601 مى‌شود.
آثار
ابن‌ميمون در شريعت و كلام يهود و در فلسفه و طب و رياضيات آثار مهمى از خود به جاى گذارده است كه برخى از آنها عبارتند از:
الف - آثار فلسفى:
- مقاله فى صناعه‌المنطق
- دلاله الحائرين (راهنمای گمراهان): وی در این کتاب سعی می‌کند اصول دیانت یهود را بر مبنایی عقلانی و مطابق با فلسفه ارسطو بیان نماید.(بی.ناس، جان، تاریخ جامع ادیان، ترجمه علی اصغر حکمت، ص 563-564)
ب- آثار دينى و فقهى:
- تاب السراج يا شرح مشنا
- کتاب الفرائض
- تفسیر میشناها: میشنامشهورترين و بزرگ‌ترين کتاب فقهى يهود كه شرح و بيان احكام تلمود بابلى است.
ابن میمون در این کتاب سعی کرده تعالیم کتاب میشنا را برای عموم قابل فهم گرداند.(سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، یهودیت، ص 273)
- کتاب البعث.
- از آثار مهم ابن‌ميمون پاسخهايى است كه او به نامه‌هايى كه دربار مسائل و موضوعات گوناگون به وى مى‌نوشتند، داده است. مجموعه‌هاى مختلفى از اين نامه‌ها و پاسخها منتشر شده است.
ج- كتب و رسائل طبى:
1-مختصرات از کتاب جالينوس2-شرح فصول بقراط3-فصول موسى4-رساله فى‌البواسيرو....
وابسته‌ها
دلالة الحائرین / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
شرح أسماء العقار / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
الفاضلية / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
شرح أسماء العقار / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده