ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۶: خط ۱۶:
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |زنده در 635ق
    | data-type="authorbirthDate" |
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    خط ۲۲: خط ۲۲:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |635 ‌‎ق
    | data-type="authorDeathDate" |پس از 635ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |ابوالفرج على پسر [[قطب راوندی، سعید بن هبه‌الله |قطب‌الدين راوندى]]
    | data-type="authorTeachers" |ابوالفرج على پسر [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطب‌الدين راوندى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE15461AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE15461AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>'''اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد''' مشهور به '''اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهانى''' زنده در 635ق، عالم و نويسنده امامى، و استاد افرادی همچون [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن میثم بحرانی]] است.
    </div>


    از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در اليقين (ص 79) و [[فلاح السائل]] (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] از وى بهره برده است. از استادان او، ابوالفرج على پسر [[قطب راوندی، سعید بن هبه‌الله |قطب‌الدين راوندى]] و از شاگردانش به جز [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] را مى‌شناسیم.
    '''ابوالسعادات اسعد بن عبدالقاهر اصفهانی''' (زنده در 635ق)، عالم و نویسنده امامى، و از کبار مشایخ و اساتید [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن میثم بحرانی]].


    از جمله آثارى كه براى ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين في جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» يكى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج‌البلاغه [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] كه افندى از آن سخن گفته است.
    از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در اليقين (ص 79) و [[فلاح السائل]] (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] از وى بهره برده است.
     
    == اساتید ==
    از استادان او، ابوالفرج على پسر [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطب‌الدين راوندى]]
     
    == شاگردان ==
    از شاگردانش [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن میثم بحرانى]]
     
    == آثار ==
    از جمله آثارى كه برای ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين في جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» یکى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج‌البلاغه [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] كه افندى از آن سخن گفته است.
     
    از دیگر آثار او:


    === از ديگر آثار او عبارتند از===
    # توجيه السؤالات في حل الاشكالات؛
    # توجيه السؤالات في حل الاشكالات؛
    # الفائق على الاربعين في فضائل اميرالمؤمنين(ع)؛
    # الفائق على الاربعين في فضائل امیرالمؤمنين(ع)؛
    # فضيل الحسين و فضله و شكايته و مصيبته و قتله(ع)؛
    # فضيل الحسين و فضله و شكايته و مصيبته و قتله(ع)؛
    # منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل.
    # منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل.
    تنها اثر بازمانده ابوالسعادات كتاب رشح الولاء في شرح دعاء صنمی قريش است كه نسخة خطی آن در كتابخانة ملك تهران به شماره (3) 612 نگهداری می‌شود.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5629 بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، ج5، ص515]</ref>
    ==پانویس ==
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5629 بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378]


    ==منابع مقاله==دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج5، ص515.== وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}


    خط ۵۱: خط ۷۰:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:25 اسفند الی 24 فروردین]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۵

    ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
    نام ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
    نام‌های دیگر اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

    شفرویه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

    شفروه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

    نام پدر عبدالقاهر
    متولد
    محل تولد اصفهان
    رحلت پس از 635ق
    اساتید ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى
    برخی آثار ‏مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين
    کد مؤلف AUTHORCODE15461AUTHORCODE

    ابوالسعادات اسعد بن عبدالقاهر اصفهانی (زنده در 635ق)، عالم و نویسنده امامى، و از کبار مشایخ و اساتید سید بن طاووس، خواجه نصیرالدین طوسی و ابن میثم بحرانی.

    از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها ابن طاووس در اليقين (ص 79) و فلاح السائل (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام ابن طاووس از وى بهره برده است.

    اساتید

    از استادان او، ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى

    شاگردان

    از شاگردانش ابن طاووس، خواجه نصيرالدين طوسى و ابن میثم بحرانى

    آثار

    از جمله آثارى كه برای ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين في جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» یکى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج‌البلاغه حضرت على(ع) كه افندى از آن سخن گفته است.

    از دیگر آثار او:

    1. توجيه السؤالات في حل الاشكالات؛
    2. الفائق على الاربعين في فضائل امیرالمؤمنين(ع)؛
    3. فضيل الحسين و فضله و شكايته و مصيبته و قتله(ع)؛
    4. منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل.

    تنها اثر بازمانده ابوالسعادات كتاب رشح الولاء في شرح دعاء صنمی قريش است كه نسخة خطی آن در كتابخانة ملك تهران به شماره (3) 612 نگهداری می‌شود.[۱]

    پانویس

    منابع مقاله

    بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378


    وابسته‌ها