اعوانی، غلامرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR01331.jpg|بندانگشتی|اعوانی، غلامرضا]] | [[پرونده:NUR01331.jpg|بندانگشتی|اعوانی، غلامرضا]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |اعوانی، غلامرضا | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1321ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |سمنان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌اى]] | ||
[[جلوه، سید ابوالحسن|مرحوم جلوه]]، | |||
[[کربن، هانری|هانرى كوربن]] | |||
پروفسور [[ایزوتسو، توشیهیکو|ايزوتسو]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[حکمت و هنر معنوی (مجموعه مقالات)]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01331AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''غلامرضا اعوانى'''، در 5 اسفندماه سال 1321 در سمنان به دنيا آمد. | '''غلامرضا اعوانى''' (متولد 1321ش)، فیلسوف، استاد سابق گروه فلسفهٔ دانشگاه شهید بهشتی، عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و چهره ماندگار فلسفه کشور در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، رئیس سابق مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران | ||
== ولادت == | |||
در 5 اسفندماه سال 1321 در سمنان به دنيا آمد. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
وى در كودكى راهى مكتب‌خانه شد تا خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و آداب را بياموزد. | وى در كودكى راهى مكتب‌خانه شد تا خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و آداب را بياموزد. | ||
سپس به مدرسه علاء‌الدوله رفت و دوران ابتدايى به سبک | سپس به مدرسه علاء‌الدوله رفت و دوران ابتدايى به سبک جديد را پشت سر گذاشت. اعوانى در دبيرستان به تحصيل در رشته ادبى پرداخت و در عين حال از مطالعه دروس دينى نيز غافل نبود. | ||
در سال 1340 با اخذ | در سال 1340 با اخذ مدرک ديپلم دبيرستان، به دليل كسب رتبه ممتازى از دانشگاه آمریکايى بيروت بورس دريافت كرد و به آن دانشگاه رفت و در دوران تحصيل به فلسفه اسلامى علاقه‌مند شد. | ||
اعوانى پس از بازگشت به | اعوانى پس از بازگشت به ایران در آزمون فوق ليسانس دانشگاه تهران پذيرفته شد و تز خود را با عنوان «وجودشناسى از ديدگاه كانت و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]]» نوشت. | ||
پس از خاتمه در سال 1347 در آزمون دكتراى همين دانشگاه شركت كرد و در سال 1355 از رساله خود با عنوان «عقل و نفس در فلسفه افلوطين و تأثير آن در فيلسوفان مسلمان و خاصه حكمت اشراق» دفاع كرد. | پس از خاتمه در سال 1347 در آزمون دكتراى همين دانشگاه شركت كرد و در سال 1355 از رساله خود با عنوان «عقل و نفس در فلسفه افلوطين و تأثير آن در فيلسوفان مسلمان و خاصه حكمت اشراق» دفاع كرد. | ||
دكتر اعوانى در تهران، علاوه بر تحصيلات رسمى و دانشگاهى، نزد علمايى چون آقاى محمدى، آقاى [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌اى]] و مرحوم | دكتر اعوانى در تهران، علاوه بر تحصيلات رسمى و دانشگاهى، نزد علمايى چون آقاى محمدى، آقاى [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌اى]] و [[جلوه، سید ابوالحسن|مرحوم جلوه]]، درس‌هایى را به سبک قديم، آموخت. همچنين در «انجمن فلسفه ایران» كه هم‌اكنون «مؤسسه پژوهشى حكمت و فلسفه ایران» نام دارد، در محضر پروفسور [[ایزوتسو، توشیهیکو|ايزوتسو]] و پروفسور [[کربن، هانری|هانرى كوربن]]، شاگردى كرد. | ||
وى در سال 1349 در دانشگاه شهيد بهشتى به تدريس فلسفه مشغول شد و از سال 1363 رياست انجمن حكمت و فلسفه را بر عهده گرفت. دكتر غلامرضا اعوانى بر زبان‌هاى انگليسى، عربى، فرانسوى مسلط است و با زبان‌هاى يونانى، لاتين قديم و آلمانى آشنايى دارد. | وى در سال 1349 در دانشگاه شهيد بهشتى به تدريس فلسفه مشغول شد و از سال 1363 رياست انجمن حكمت و فلسفه را بر عهده گرفت. دكتر غلامرضا اعوانى بر زبان‌هاى انگليسى، عربى، فرانسوى مسلط است و با زبان‌هاى يونانى، لاتين قديم و آلمانى آشنايى دارد. | ||
| خط ۶۸: | خط ۷۷: | ||
# اسفار اربعه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]]. | # اسفار اربعه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]]. | ||
{{الگو:فیلسوفان شیعه}} | |||
{{نویسندگان}} | |||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۷۷: | خط ۸۶: | ||
[[أعلام النبوة (رازی)]] | [[أعلام النبوة (رازی)]] | ||
[[فلسفه اخلاق نزد مولانا]] | |||
[[زبان و اندیشه مولوی با نگاهی تطبیقی به عطار، مقالات مولانا پژوهی]] | |||
[[حکمت و هنر معنوی (مجموعه مقالات)]] | [[حکمت و هنر معنوی (مجموعه مقالات)]] | ||
[[مولانا و دین]] | [[مولانا و دین]] | ||
[[خلاصه مقالات همایش بین‌المللی سال مولانا جلال‌الدین محمد بلخی رومی]] | |||
[[مولانا و نظریه‌های ادبی]] | [[مولانا و نظریه‌های ادبی]] | ||
[[مولانا و جهان معاصر]] | [[مولانا و جهان معاصر]] | ||
[[عرفان مولانا]] | [[عرفان مولانا]] | ||
| خط ۹۳: | خط ۱۰۶: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:نویسندگان جدید و معاصر فلسفه اسلامی]] | |||
[[رده:فیلسوفان]] | |||
[[رده:مدیران]] | |||
[[رده:استادان دانشگاه]] | |||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۳
| نام | اعوانی، غلامرضا |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1321ش |
| محل تولد | سمنان |
| رحلت | |
| اساتید | محمدرضا قمشه‌اى
پروفسور ايزوتسو |
| برخی آثار | حکمت و هنر معنوی (مجموعه مقالات) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01331AUTHORCODE |
غلامرضا اعوانى (متولد 1321ش)، فیلسوف، استاد سابق گروه فلسفهٔ دانشگاه شهید بهشتی، عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و چهره ماندگار فلسفه کشور در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، رئیس سابق مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران
ولادت
در 5 اسفندماه سال 1321 در سمنان به دنيا آمد.
تحصیلات
وى در كودكى راهى مكتب‌خانه شد تا خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و آداب را بياموزد.
سپس به مدرسه علاء‌الدوله رفت و دوران ابتدايى به سبک جديد را پشت سر گذاشت. اعوانى در دبيرستان به تحصيل در رشته ادبى پرداخت و در عين حال از مطالعه دروس دينى نيز غافل نبود.
در سال 1340 با اخذ مدرک ديپلم دبيرستان، به دليل كسب رتبه ممتازى از دانشگاه آمریکايى بيروت بورس دريافت كرد و به آن دانشگاه رفت و در دوران تحصيل به فلسفه اسلامى علاقه‌مند شد.
اعوانى پس از بازگشت به ایران در آزمون فوق ليسانس دانشگاه تهران پذيرفته شد و تز خود را با عنوان «وجودشناسى از ديدگاه كانت و ملا صدرا» نوشت.
پس از خاتمه در سال 1347 در آزمون دكتراى همين دانشگاه شركت كرد و در سال 1355 از رساله خود با عنوان «عقل و نفس در فلسفه افلوطين و تأثير آن در فيلسوفان مسلمان و خاصه حكمت اشراق» دفاع كرد.
دكتر اعوانى در تهران، علاوه بر تحصيلات رسمى و دانشگاهى، نزد علمايى چون آقاى محمدى، آقاى محمدرضا قمشه‌اى و مرحوم جلوه، درس‌هایى را به سبک قديم، آموخت. همچنين در «انجمن فلسفه ایران» كه هم‌اكنون «مؤسسه پژوهشى حكمت و فلسفه ایران» نام دارد، در محضر پروفسور ايزوتسو و پروفسور هانرى كوربن، شاگردى كرد.
وى در سال 1349 در دانشگاه شهيد بهشتى به تدريس فلسفه مشغول شد و از سال 1363 رياست انجمن حكمت و فلسفه را بر عهده گرفت. دكتر غلامرضا اعوانى بر زبان‌هاى انگليسى، عربى، فرانسوى مسلط است و با زبان‌هاى يونانى، لاتين قديم و آلمانى آشنايى دارد.
برخى از افتخارات دكتر غلامرضا اعوانى
- استاد ممتاز دانشگاه شهيد بهشتى (1372)؛
- استاد برگزيده همايش نخست چهره ماندگار در عرصه علم و فرهنگ (1380)؛
- استاد افتخارى دانشگاه جديدالتأسيس بين‌المللى چين از سال 1383؛
- استاد و پژوهشگر منتخب دانشگاه هواژونگ چين (به مدت سه سال) از 1383.
آثار
پاره‌اى از آثار وى، اعم از تأليف و ترجمه و تحقيق عبارت است از:
- بررسى آرا و آثار افلوطين؛
- ترجمه تاريخ فلسفه غرب؛
- اعلام النبوة ابوحاتم رازى، به عربى؛
- حكمت و هنر معنوى؛
- مجموعه مقالات در سه بخش؛
- اسفار اربعه ملا صدرا.