الأمثال و الحكم المستخرجة من نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ') |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =نهج‌البلاغه. برگزیده | | عنوان‌های دیگر =نهج‌البلاغه. برگزیده | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[غروی، محمداسماعیل]] ( | [[غروی، محمد بن محمداسماعیل]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 38/09 /ض4غ4 1366 | | کد کنگره =BP 38/09 /ض4غ4 1366 | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| مکان نشر =قم - ایران | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1366 ش | | سال نشر = 1366 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03404AUTOMATIONCODE | |||
| کد اتوماسیون = | |||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =03404 | ||
| کتابخوان همراه نور =03404 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الأمثال و الحكم المستخرجة من نهج‌البلاغة''' با موضوع ضرب المثل‌ها و حكمت‌هاى كوتاه «نهج‌البلاغة»، تأليف [[غروی، محمد بن محمداسماعیل|محمد غروى]]، به زبان عربى است كه نویسنده، به بيان و تشريح آنها بر اساس كتب لغوى، تفسيرى، كلامى و شروح«نهج‌البلاغة» پرداخته است. | |||
==ساختار== | |||
شيوه [[غروی، محمد بن محمداسماعیل|غروى]] در ترتيب ذكر امثال و حكم، همانند«الامثال النبوية» به ترتيب حروف الفباست؛ او، به جهت تسهيل در دست‌يابى خواننده به كلمه مورد نظر، حروف تعريف ابتداى كلمات را در نظر نگرفته است. | |||
== ساختار == | |||
شيوه غروى در ترتيب ذكر امثال و حكم، همانند«الامثال النبوية» به ترتيب حروف الفباست؛ او، به جهت تسهيل در دست‌يابى خواننده به كلمه مورد نظر، حروف تعريف ابتداى كلمات را در نظر نگرفته است. | |||
== گزارش محتوا == | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده، در مقدمه كتاب، مى‌نويسد: «ما در ضمن مطالعات خود در امثال و حكم، قريب به هزار ضرب المثل از كلمات امام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در كتاب «نهج‌البلاغة» و غير آن استخراج كرديم و آن را به‌تبع كتابمان «الامثال النبوية»، «الامثال و الحكم العلويّة» ناميديم، پس از آن تصميم گرفتيم كه بخشى از امثال و حكم استخراج شده از «نهج‌البلاغة» را در پاسخ به درخواست بعضى از برادران، تقديم كنيم». | |||
وى، پس از آن، در شرح اقسام مَثَل، آن را به دو قسم «سائر» و «قياسى» تقسيم مى‌كند. | وى، پس از آن، در شرح اقسام مَثَل، آن را به دو قسم «سائر» و «قياسى» تقسيم مى‌كند. اولین قسم، به مثل‌هایى اطلاق مى‌شود كه عرب يا غير عرب، آن را در واقعه‌اى كه اقتضاى آن را دارد مى‌گويد، سپس بر زبان‌ها جارى مى‌شود و در واقعه‌اى مشابه اين واقعه، بدون تبديل به كار مى‌رود. قسم دوم، به مثلى اطلاق مى‌شود كه برای توضيح مطلبى از طريق تشبيه يا ابداع، توسط مثل‌زننده خلق مى‌شود. | ||
مقصود از مَثَل در كتاب حاضر عبارت از هر دو قسم مى‌باشد و | مقصود از مَثَل در كتاب حاضر عبارت از هر دو قسم مى‌باشد و نویسنده هر آنچه را كه صلاحيت مَثَل بودن را داشته است، گردآورى و شرح كرده است. | ||
غروى، در ادامه، اسامى تعدادى از كتبى كه امثال و حكم [[امام على(ع)]] را گردآورى كرده‌اند، ذكر كرده است و البته به اين نكته اشاره شده است كه نام برخى از اين كتب، در كتاب‌هاى ديگر نيز آمده است. | غروى، در ادامه، اسامى تعدادى از كتبى كه امثال و حكم [[امام على(ع)]] را گردآورى كرده‌اند، ذكر كرده است و البته به اين نكته اشاره شده است كه نام برخى از اين كتب، در كتاب‌هاى ديگر نيز آمده است. | ||
در كلمات امام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]]، آيات قرآنى فراوانى وجود دارد كه البته از اديب پرورش‌يافته مكتب قرآن كريم كه از آن، به‌اعلى مرتبه متأثر است، چنين نيز متوقع است. به اعتقاد | در كلمات امام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]]، آيات قرآنى فراوانى وجود دارد كه البته از اديب پرورش‌يافته مكتب قرآن كريم كه از آن، به‌اعلى مرتبه متأثر است، چنين نيز متوقع است. به اعتقاد نویسنده، تمامى آيات قرآنى تمثيلى كه امام(ع) به آنها استشهاد كرده است، اصطلاحاً، «امثال مكنية» گفته مى‌شوند كه شروط اساسى [[ارسطو]] در تعريف مَثَل به لحاظ ايجاز، تشبيه و نيل به غرض، در آنها متجلى است. | ||
در اين اثر، 202 مثل و حكمت كه از لبان مبارک [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] صادر شده است، استخراج و به همراه شرح و تبيين آنها از منابع مختلف، گردآورى شده است. | در اين اثر، 202 مثل و حكمت كه از لبان مبارک [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] صادر شده است، استخراج و به همراه شرح و تبيين آنها از منابع مختلف، گردآورى شده است. نویسنده، در اين تأليف، از «مجمع الامثال» احمد بن محمد نيشابورى، «شرح نهج‌البلاغة» [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابى‌الحديد]]، «امثال و حكم» دهخدا و «الامثال النبوية» اثر خود مؤلف، فراوان استفاده كرده است. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
در پاورقى كتاب، آدرس آيات و مثل‌ها و حكمت‌ها و در انتهاى اثر نيز فهارس آيات، احاديث، امثال و حكم، اشعار، موضوعات و مصادر ذكر شده است. | در پاورقى كتاب، آدرس آيات و مثل‌ها و حكمت‌ها و در انتهاى اثر نيز فهارس آيات، احاديث، امثال و حكم، اشعار، موضوعات و مصادر ذكر شده است. | ||
== منابع مقاله == | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
{{نهج‌البلاغه}} | {{نهج‌البلاغه}} | ||
{{کتاب سال جمهوری اسلامی ایران}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
[[رده:کتاب سال جمهوری اسلامی ایران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰
| الأمثال و الحکم المستخرجة من نهج‌البلاغة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غروی، محمد بن محمداسماعیل (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغه. برگزیده |
| ناشر | جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1366 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | ضرب المثلهای عربی
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - ضرب المثل‌ها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/09 /ض4غ4 1366 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الأمثال و الحكم المستخرجة من نهج‌البلاغة با موضوع ضرب المثل‌ها و حكمت‌هاى كوتاه «نهج‌البلاغة»، تأليف محمد غروى، به زبان عربى است كه نویسنده، به بيان و تشريح آنها بر اساس كتب لغوى، تفسيرى، كلامى و شروح«نهج‌البلاغة» پرداخته است.
ساختار
شيوه غروى در ترتيب ذكر امثال و حكم، همانند«الامثال النبوية» به ترتيب حروف الفباست؛ او، به جهت تسهيل در دست‌يابى خواننده به كلمه مورد نظر، حروف تعريف ابتداى كلمات را در نظر نگرفته است.
گزارش محتوا
نویسنده، در مقدمه كتاب، مى‌نويسد: «ما در ضمن مطالعات خود در امثال و حكم، قريب به هزار ضرب المثل از كلمات امام اميرالمؤمنين(ع) در كتاب «نهج‌البلاغة» و غير آن استخراج كرديم و آن را به‌تبع كتابمان «الامثال النبوية»، «الامثال و الحكم العلويّة» ناميديم، پس از آن تصميم گرفتيم كه بخشى از امثال و حكم استخراج شده از «نهج‌البلاغة» را در پاسخ به درخواست بعضى از برادران، تقديم كنيم».
وى، پس از آن، در شرح اقسام مَثَل، آن را به دو قسم «سائر» و «قياسى» تقسيم مى‌كند. اولین قسم، به مثل‌هایى اطلاق مى‌شود كه عرب يا غير عرب، آن را در واقعه‌اى كه اقتضاى آن را دارد مى‌گويد، سپس بر زبان‌ها جارى مى‌شود و در واقعه‌اى مشابه اين واقعه، بدون تبديل به كار مى‌رود. قسم دوم، به مثلى اطلاق مى‌شود كه برای توضيح مطلبى از طريق تشبيه يا ابداع، توسط مثل‌زننده خلق مى‌شود.
مقصود از مَثَل در كتاب حاضر عبارت از هر دو قسم مى‌باشد و نویسنده هر آنچه را كه صلاحيت مَثَل بودن را داشته است، گردآورى و شرح كرده است.
غروى، در ادامه، اسامى تعدادى از كتبى كه امثال و حكم امام على(ع) را گردآورى كرده‌اند، ذكر كرده است و البته به اين نكته اشاره شده است كه نام برخى از اين كتب، در كتاب‌هاى ديگر نيز آمده است.
در كلمات امام اميرالمؤمنين(ع)، آيات قرآنى فراوانى وجود دارد كه البته از اديب پرورش‌يافته مكتب قرآن كريم كه از آن، به‌اعلى مرتبه متأثر است، چنين نيز متوقع است. به اعتقاد نویسنده، تمامى آيات قرآنى تمثيلى كه امام(ع) به آنها استشهاد كرده است، اصطلاحاً، «امثال مكنية» گفته مى‌شوند كه شروط اساسى ارسطو در تعريف مَثَل به لحاظ ايجاز، تشبيه و نيل به غرض، در آنها متجلى است.
در اين اثر، 202 مثل و حكمت كه از لبان مبارک اميرالمؤمنين(ع) صادر شده است، استخراج و به همراه شرح و تبيين آنها از منابع مختلف، گردآورى شده است. نویسنده، در اين تأليف، از «مجمع الامثال» احمد بن محمد نيشابورى، «شرح نهج‌البلاغة» ابن ابى‌الحديد، «امثال و حكم» دهخدا و «الامثال النبوية» اثر خود مؤلف، فراوان استفاده كرده است.
وضعيت كتاب
در پاورقى كتاب، آدرس آيات و مثل‌ها و حكمت‌ها و در انتهاى اثر نيز فهارس آيات، احاديث، امثال و حكم، اشعار، موضوعات و مصادر ذكر شده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.