الإتحاف بحب الأشراف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین')
    جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
    خط ۶: خط ۶:
    [[غریری، سامی]] (مصحح)
    [[غریری، سامی]] (مصحح)


    [[شبراوی، عبدالله بن محمد]] (نويسنده)
    [[شبراوی، عبدالله بن محمد]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏36‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏2‎‏الف‎‏2
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏36‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏2‎‏الف‎‏2
    خط ۲۰: خط ۲۰:
    | سال نشر = 1423 ‌‎ق یا 2002 م
    | سال نشر = 1423 ‌‎ق یا 2002 م


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE901AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00901AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | شابک =964-465-052-2
    | شابک =964-465-052-2

    نسخهٔ ‏۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۰۲

    الإتحاف بحب الأشراف
    الإتحاف بحب الأشراف
    پدیدآورانغریری، سامی (مصحح) شبراوی، عبدالله بن محمد (نویسنده)
    ناشردار الکتاب الإسلامي
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1423 ‌‎ق یا 2002 م
    چاپ1
    شابک964-465-052-2
    موضوعچهارده معصوم - احادیث

    چهارده معصوم - سرگذشت‌نامه

    چهارده معصوم - کلمات قصار
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏36‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏2‎‏الف‎‏2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الإتحاف بحب الأشراف شرح حال خاندان پيامبر و ائمه معصومين عليهم‌السلام را به شيوه‌اى خاص بيان مى‌كند. مؤلف کتاب شبراوى از عالمان الازهر قاهره و بر مذهب اهل سنت است.

    محتواى كتاب

    وى ابتدا به بيان احاديثى درباره مقام و منزلت اهل‌بيت و ذريه پيامبر(ص) مى‌پردازد. سپس شرح‌حال امام حسن و امام حسین (عليهما‌السلام) را محور قرار داده و به تفصيل درباره آن دو بزرگوار سخن گفته است. در ادامه، فصلى را به بيان جواز و عدم جواز لعن يزيد اختصاص داده و با نقل قول گروهى از عالمان اهل‌سنت از كنار آن گذشته‌و در همان باب، تاريخ كربلا را پى مى‌گيرد. مؤلف به جهت سكونت در قاهره و اهميت مشهد الرأس و كرامات مقام منسوب به سر مقدس امام حسین(ع) بابى را به اين محل اختصاص داده است. باب پنجم كتاب درباره بقيه خانواده پيامبر(ص) و ائمه سخن مى‌گويد و مؤلف همه را ذيل یک باب جمع كرده است. او درباره پدر، مادر، همسر و دختر پيامبر(ص)، حسنين(ع)، زيد بن حسن، حسن مثنى، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و به ترتيب ائمه شيعه تا امام زمان(عج) سخن گفته است. كه در اين كتاب ذيل بحث از امام دوازدهم با عنوان حجت و به قول شيعه، مهدى منتظر(عج) ياد شده ولى مؤلف مى‌گويد اين نظر شيعه درست نيست و او مهدى نيست. مهدى اگر چه از اهل‌بيت است ولى عمر طولانى ندارد و بعداً متولد خواهد شد.

    مؤلف به ذكر منابع خود مقيد نبوده است هرچند در موارد زيادى به منبع يا راوى اشاره كرده است. وى حتى در بخش آخر كه سخنانى از معصومين را نقل مى‌كند، منبعى ارائه نمى‌دهد. البته محقق كتاب، مآخذ مؤلف را استخراج كرده و در پاورقى آورده است.